රාවණා සොහොයුරෝ

රාවණා සොහොයුරෝ (RavanaBrothers) සකස් කරන ලද වාර්ථාමය වැඩසටභන් පෙලක්






වීඩියෝ දර්ශණ වල පුර්ණ අයිතිය ඔවුන් සතුය

වාර්ථාමය වැඩසටභනක්

රාමායනය හා රාවණා ඉතිහාසය අලලා සකස් කරණ ලද කෙටි වාර්ථාමය වැඩසටභන් පෙලක්
(ඉන්දියාව විසින් සකස් කරන ලද්දකි.)

බුදු දහම පිළිගත් සමන් සුරිඳුට පිදුණු බොල්තුඹේ සමන් දෙවොල

බුදු දහම පිළිගත් සමන් සුරිඳුට පිදුණු බොල්තුඹේ සමන් දෙවොල

චසිත බුලත්සිංහල

ත්‍රිවිධ රත්නයේ සරණ ගොස් සෝතාපත්ති ඵලයට පිළිපන් සම්‍යක් දෘෂ්ටික දෙවියකු වශයෙන් කා අතරත් සුමන සමන් දෙවියන් ප්‍රචලිත වී ඇත. එසේම මෙරට බෞද්ධයාගේ ගෞරවාදරයට හා වන්දනාමානයට පාත්‍රව සිටින දෙවි දේවතාවන් සමූහ අතුරින් සමන් දෙවියන්ට හිමිවන්නේ අද්විතීය ස්ථානයකි.

බුදුරජාණන් වහන්සේ පළමු වැනි වරට ලක්දිවට වැඩම කරන ලද්දේ මහියංගනයටය. මහවැලි නදිය අසබඩ මහානාග වනෝද්‍යානයේ පැවති යක්ෂ සමාගමය කරා උන්වහන්සේ වැඩම කර වදාළේ බුද්ධත්වයෙන් නව වැනි මස දුරුතු පුර පසළොස්වක දා බැව් මහා වංශයේ සඳහන් වේ.

එම අවස්ථාවේ සුමනකූට වාසී සමන් දෙවියෝද එහි පැමිණ තථාගතයන් වහන්සේ දෙසූ දහම් අසා සෝතාපත්ති ඵලයට පත්වූහ’යි මහාවංශය කියයි.

සමන් දෙවිඳුන් සර්වඥයන් වහන්සේගෙන් පූජාර්භ වස්තුවක් ඇයද සිටි කල උන්වහන්සේ කේශ ධාතුන් වහන්සේ අත්ලක් පමණ ප්‍රදානය කළ සේක. ඒ කේශ ධාතුන් වහන්සේ රන් සුමුගකින් පිළිගත් සමන් දෙවියෝ තථාගතයන් වහන්සේ වැඩ සිටි තැන සත් රියනක් උසට එක් විසි රියනක් වටකුරුවට ස්තුපයක් තනවා එම ධාතුන් වහන්සේ එහි තැන්පත් කළ බැව් වංශකථා තුළින් සනාථ වේ.

සමන් දෙවිඳුන් පිළිබඳව යළිදු වරක් මෙරට බෞද්ධයිනට අසන්නට ලැබෙන්නේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ තෙවැනි ලංකාගමනය සිදු වූ අවස්ථාවෙහිදීය. එවර බුදුන් වහන්සේ කැලණියට වැඩම කළ බැව් මහාවංශය පෙන්වා දෙයි. සමනොල කඳු මුදුනේ සිරිපා සටහන පිහිටුවන ලද්දේද එම අවස්ථාවේම බැව් එහි අන්තර්ගත වී පවතී. මෙම ශ්‍රීපාද පද්මය පිහිටි සමනොල කඳු මුදුන කේන්ද්‍ර කොට ගනිමින් ප්‍රධාන සමන් දේවාල සතරක් විද්‍යාමාන වේ. එනම්,

1. රත්නපුර මහ සමන් දේවාලය 2. බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය 3. මහියංගනයේ සමන් දේවාලය 4. දැරණියගල සමන් දේවාලය මෙහිදී මෙම සමන් දේවාල සතර අතුරින් අපගේ විශේෂ අවධානයට පාත්‍ර වන්නේ බොල්තුඩේ සමන් දේවාලය වේ.

බලංගොඩ සිට පින්නවල හරහා බගවන්තලාව තෙක් වැටී ඇති මාර්ගයේ ඛ්. මී. 14 ක් පමණ ගිය විට ඓතිහාසික බොල්තුඩේ සමන් දේවාලයට පිවිසීමට පුළුවන. රත්නපුර මහ සමන් දේවාලයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පීය ක්‍රම වලට මෙම දේවාලයද නිර්මාණය කරන්නට ඇතැයි සිතිය හැකිය. දැනට වාර්තාගත තොරතුරු වලට අනුව මෙම දේවාලය 16 වන සියවසේ සීතාවක රාජසිංහ රජු විසින් කරවන ලද්දකි. එනම් සබරගමු මහ සමන් දේවාලයට යම් සතුරු ආක්‍රමණයක් සිදු වුව හොත් එහි ඇති වටිනා දෑ ආරක්ෂා සහිතව තැබීමට මෙම දේවාලය සීතාවක රාජසිංහ රජු කරවූ බවට පිළිගැනේ. බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය පිළිබඳව කිරිඇල්ලේ ඥාාණවිමල හිමියන් විසින් 1967 දී රචිත ‘සපරගමු දර්ශනය’ නම් කෘතිය තුල මෙවැන්නක් සනිටුහන් වී පවතී.

‘ මේ දේවාලය කරවන ලද්දේ සීතාවක රාජසිංහයන් විසිනි. තමාගේ ඇවෑමෙන් පසු පෘතුගීසි උවදුර නිසා සපරගමු සමන් වෙහෙරට යම් කිසි හානියක් සිදුවන බව පෙනුනොත් දෙවැනි පැරකුම්බා රජු පටන් තමාගේ කාලය දක්වා මෙදා තුරෙහි ලක් රජය කළ නරපතින් විසින් මෙම ස්ථානයට පුදන ලද විහාර දේවාලගම් ආදි දේපල ගැන ලියා තිබෙන රාජකීය ලෙඛනත් රන් - රිදී - මුතු - මැණික් ආදියෙන් කළ වටිනා පූජනීය වස්තුන් ආරක්ෂා සහිතව තැම්පත් කිරීම සඳහාය.

රාජසිංහයන්ගේ අභාවයෙන් පසු සපරගමුව ආක්‍රමණය කළ පෘතුගීසිහු සපරගමු සමන් වෙහෙර සහිත දේවාලය සම්පූර්ණයෙන්ම විනාශ කර 1618 ඒ මත ඔවුන්ගේ බලකොටුව තනා ගත්හ. එම විනාශයට කලින් රාජසිංහයන් යොදා තිබෙන වැඩපිළිවෙළ අනුව එහි තිබූ වටිනා හැම දෙයක්ම ගෙන ගොස් බොල්තුඹේ දේවාලයේ තැන්පත් කළහ’. (සපරගමු දර්ශනය / පි 255 - 256)

එසේම මෙම දේවාලය 1886 පෙබරවාරි 10 වැනිදා නැරඹූ වේස් මහතා ලියූ වාර්තාවක මෙසේ සඳහන්ව ඇත.

‘දේවාලයේ දික් ගෙයට පිවිසෙන ප්‍රධාන දොරටුව ඉතා අලංකාරය, ආකර්ෂණීයය. කළුවර ලීයෙන් තනන ලද උළුවස්සේ මතු පිට දාරය දිගේ කැටයම් කළ ඇත් දළ පටි සවි කොට තිබේ. ඊට පිටතින් හැම පැත්තේම තුනී පිත්තල පටි අල්ලා ඇත’. තවද මෙම වාර්තාවට අනුව රන් බේසමක් වැනි දෙයක් හා (මණ්ඩය) දුනු හා ඊතල යන භාණ්ඩ 1888 මැයි 21 දා ඔහු නැවත ගොස් එය සෝදිසි කරද්දීත් තිබී ඇත. එසේම කොඩ්රින්ටන් මහතාගේ ලේඛන වලට අනුව දේවාලයේ දික් ගෙයි අඩි 4 ක් දිග අඩි 2 1 / 2 ක් පළල අඩි 11 / 2 - 2 ක් පමණ ගැඹුරු ලී පෙට්ටියක්ද මෙහි තිබී ඇත.

වර්තමානයේ මෙම දේවාල භූමිය තුළ දර්ශනීය බෝධීන් වහන්සේ නමක් බුදුමැදුරක් මෙන්ම චෛත්‍යයක්ද බෞද්ධයන්ගේ වන්දනාමානය සඳහා පවතී. අසල විහාරස්ථානයේ විහාරාධිපතින් වහන්සේ පැවසූ ආකාරයට මෙම චෛත්‍ය ඉදිකර ඇත්තේ වළගම්බා රජ දවස ඉදිකළ කුඩා චෛත්‍යයක් මැදි කොටය. නමුත් මෙම දේවාල භූමියේ ඉතිහාසය වළගම්බා යුගයට් ඈත යුගයකට ගමන් කරයි. ඒ වකවානුවේද මෙහි දේවාලයක් පැවති බවට ජනශ්‍රැතිය සාධක හමුවේ.

එදා රාම රාවණා යුද්ධය පැවතියේද මෙම භූමිය කේන්ද්‍ර කොට ගෙන යැයි පැවසෙන ජනශ්‍රැතික සාධක අපමනය. රාවන රජු ලක්ෂ්මනයන් මෙම භූමියේදී පරාජය කළ හෙයින් රාවණයින්ගේ ජය භූමිය ලෙසින් ද මෙම ප්‍රදේශය හඳුන්වනු ලබයි. හීයකින් විද රාවණ රජු නැසීම පිණිස රාම කුමරුන් වවිසින් දුනු දිය මැනීම පිණිස වීරිය යොදන ලද්දේ මෙම දේවාලය අසල ඇති දෙතනගල පර්වතයට දෙදන සිරකර ගනිමින් බැව් පැරණි ගම්වැසියන්ගේ මතයයි. රාවණා කපොල්ල, සිතාලෙන, සිතා ගල, රාවන කන්ද, වලේගොඩ, කුමරි කොටුව, වැනි ස්ථාන මෙම දේවාල ආසන්නයේ පවතී.මේ දේවාල මන්දිරය තුළ රාවණා රථය නමින් සුවිශේෂි වස්තුවක් ඇතැයි පැවසේ. එය රාවණා රජු පරිහරණය කළ දඬු මොනර යන්ත්‍රයේ ආකෘතියක් බැව් ප්‍රදේශයේ ජීවත් වන විද්වතුන්ගේ මතය වී ඇත. මෙය ලෝහයෙන් තනා ඇති අතර රෝද නොමැති එය ගුවන් යානයක ස්වරූපය ගත්තක් බවටද සැලකේ. එසේම රාවණ රජිදුන්ගේ රාවණ කොඩියද මෙම දේව මන්දිරය තුළ පැවති බැව් මේ පිළිබඳ තොරතුරු සෙවීමේදී අනාවරණය විය.

එසේම මෙම බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයේ පෙරහර පැවැත්වෙන්නේ සැප්තැම්බර් ඔක්තෝම්බර් කාල වලදීය. චාරිත්‍ර සමුදායක් මීට අන්තර්ගත වී පවතී. දිය කැපීමෙන් පසු දවුල් කරුවකු, තම්මැට්ටම් කරුවන් දෙදෙනකු හා කොඩි අතින් ගත් දෙදෙනෙකු දේවාලය වටා බෙර වයමින් දුවනු ලැබේ. මෙයින් ජයග්‍රහණය කරනු ලබන පුද්ගලයාට බස්නායක නිලමේ තුමා හා ප්‍රධාන කපු මහතා විසින් යම් ත්‍යාගයක් පිරිනමනු ලබයි. මෙයින් සංකේතවත් කරනු ලබන්නේ එදා ලක්ෂ්මන පරදා රාවණයන් ලැබූ ජයග්‍රහණය සැමරීමකි.

මෙම දේවාල මන්දිරයට ප්‍රවිශ්ට වන්නේ විශාල කළුවර උළුවස්සකිනි. පළාපෙති කැටයමින් යුතු වූ ඇත්දත් පේළිය එකී උළුවස්සේ තැනින් තැන පමණක් දක්නට ඇත්තේ එහි විශාල කොටසක් සොරුන් විසින් ගලවා ගෙන ගොස් ඇති හෙයින් විය යුතුය. 1886 මෙම දේවාලය පිළිබඳ වාර්තාවක් ලියන වේස් මහතා මේ උළුවස්සේ පිටතින් සැම පැත්තේම තුනී පිත්තල පටි අල්ලා තිබුණු බැව් සඳහන් කර ඇතත් එවැන්නක් අප නෙත නොගැටුණි. එසේම දේවාලයේ බොහෝ තැන් වේ හුඹස් වලින් යුක්ත අතර බුදු ගෙය ඇතුලතද වේ තුඹසක් තිබුණු ආකාරය නෙත ගැටුණි. මේවාට නිසි පිළියමක් නොකළ හොත් වේ තුඹස් වලින්ම බොල්තුඹේ සමන් දෙවොල විනාශ මුඛයට පත්විය හැකිය.

උපුටා ගැනීම - http://www.lakehouse.lk/budusarana/2008/08/16/tmp.asp?ID=fea07

රකුසු මුගලන්

මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා

කාශ්‍යප රජු ද බෞද්ධයකු වූ බව පැහැදිලි ය. ඒ වන විට ඇතැම් යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් බෞද්ධයන් වන්නට ඇත. හැරත් කාශ්‍යප රජු ධාතුසේන රජු ගේ ද පුතු විය. එබැවින් ඔහු බෞද්ධ වීම කිසිසේත් පුදුමයක්‌ නො වේ. කාශ්‍යප රජු පමණක්‌ නො ව එතුමා ගේ දියණියන් දෙදෙනා ද බෞද්ධ වූ බව මහාවංශයෙන් ද පැහැදිලි වෙයි. එහෙත් සිංහල රාජ්‍යය පැහැර ගැනීම පිළිබඳව සිංහල භික්‍ෂුන් වහන්සේ ද ඇතුළු සිංහල බෞද්ධයන් කාශ්‍යප රජුට කිසි ම සමාවක්‌ නො දෙන්නට ඇත.

අප දැනට කලකට පෙර පැවසූ පරිදි කාශ්‍යප රජු යක්‍ෂ සම්ප්‍රදාය අනුව සිහිගිරිය කරවා ඇත. එහි උයන් ද පර්සියන් සම්ප්‍රදාය අනුව පවත්වාගෙන ගොස්‌ ඇති බව නව කැණීම්වලින් පැහැදිලි වෙයි. බොහෝ කරුණු විමසා බැලූ කල පැහැදිලි වන්නේ සිහිගිරිය යක්‍ෂ සංස්‌කෘතිය සිහි කිරීම සඳහා කරවන ලද්දක්‌ බව ය. සිංහලයන් විසින් අමතක කරනු ලැබ තිබූ යක්‍ෂ සංස්‌කෘතිය හා සම්ප්‍රදාය නැවත සිහි කිරීම සඳහා ඉතා අනර්ඝව උයන් චිත්‍ර සහිතව සිහිගිරිය කරවා ඇති බව පෙනී යයි.

ඒ කිසිසේත් ම බියෙන් විසූ පුද්ගලයකු ගේ නිර්මාණයක්‌ විය නොහැකි ය. එහෙත් මුගලන් කුමරු ආපසු එන බව කාශ්‍යප රජු නො දැන සිටියා නො වේ. එසේ වූවත් රටේ ප්‍රමාණවත් බලයක්‌ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අත් කරගෙන තිබූ බැවින් කාශ්‍යප රජුට බිය වීමට කරුණු නො වී ය. රජුට සෙනෙවියන් දාහක්‌ සිටි බව මහාවංශයෙහි ම කියෑවෙන කරුණුවලින් සනාථ වෙයි. සෙනෙවියන් දහසක්‌ යටතේ සෙබළුන් විශාල සංඛ්‍යාවක්‌ සිටි බව ඉතා පැහැදිලි ය.

අවුරුදු දහ අටකට පසු රටට පැමිණි මුගලන් කුමරු සිංහලයන් විසින් හරසරින් පිළිගනු ලැබූ බවට සැකයක්‌ නැත. භික්‍ෂුන් වහන්සේලා ඒ කුමරුට ආශිර්වාද කළ බව ද පැහැදිලි ය. කාශ්‍යප රජු මුගලන්ට එරෙහි ව යුද්ධයට ගියේ ය. එය සිංහල ජාතිකයන් හා යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අතර ඇති වූ අවසන් ප්‍රධාන සටන යෑයි අපි කියමු. ඉන් පෙර එවැනි සටනක්‌ ඇති වූයේ මහසෙන් රජු දවස බව ද කිව හැකි ය. ඇතැම් විට එළාර ගැමුණු සටන ද සිංහලයන් හා බොහෝ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අතර සිදු වූ සටනක්‌ විය හැකි ය. එළාර රජු පර්සියාවෙන් පැමිණෙන්නට ඇත්තේත් යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් සමඟ තිබූ සම්බන්ධකම් උඩ යෑයි සිතිය හැකි ය.

එසේ පැමිණි එළාර රජුට යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් බොහෝ පිරිසක්‌ ආධාර කර ඇති බව මහාවංශ කතාවලින් පැහැදිලි වෙයි. එළාර රජුට අනුරාධපුරය එතරම් අපහසුවක්‌ නැති ව යටත් කර ගැනීමට හැකි වීමේ රහස ද ඒ ආධාරය බව පැහැදිලි වෙයි. එසේ සිංහලයන් හා සිංහලයන් වීමට විරුද්ධ වූ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අතර විටින් විට පැවැති ප්‍රධාන සටන් අවසන් වී ඇත්තේ කාශ්‍යප මුගලන් යුද්ධයෙන් පසුව බව වංශකතාවෙන් ම පැහැදිලි වෙයි.

මුගලන් කුමරු ආපසු පැමිණීමෙන් පසුව ඇති වූ යුද්ධයෙන් කාශ්‍යප රජු පැරැදී ඇත්තේ එතුමා ගේ සේනාව එතුමා වැරැදියට වටහා ගැනීම නිසා මිස මුගලන් කුමරු ගේ හෝ ඔහු ගේ සේනාවේ හෝ දක්‍ෂතාවක්‌ නිසා නො වන බව පැහැදිලි ය. වංශකතාවලට අනුව රජතුමා හමුදාව ගමන් කළ මගෙහි වූ බාධකයක්‌ මඟහැරීමට හැරුණු අවස්‌ථාවෙහි එතුමා පළා යන්නේ යෑයි විශ්වාස කළ සේනාව එතුමා අතහැර ගොස්‌ ඇත. මුගලන් කුමරු ලද අවස්‌ථාවෙන් ප්‍රයෝජන ගෙන කාශ්‍යප රජතුමා මරා දමා රාජ්‍යත්වයට පත් වී ඇත.

මුගලන් කුමරු රජ වීමෙන් පසු මෙරට භීෂණ සමයක්‌ උදා වී ඇත. රජතුමා කාශ්‍යප රජු ගේ සෙනෙවියන් දාහක්‌ මරා දැමූ බව මහාවංශයෙහි සඳහන් වෙයි. මේ සෙනෙවියන් සියල්ල ම නො වේ නම් අති විශාල බහුතරයක්‌ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් වූ බවට සැකයක්‌ තිබිය නොහැකි ය. එයට අමතරව මුගලන් රජු තමාට විරුද්ධ වූ වැසියන් ද ඝාතනය කර ඇත. මේ අය විශාල වශයෙන් ගත හොත් සිංහල ජාතියට ඇතුළු නො වූ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් වන්නට ඇතැයි සිතිය හැකි ය. මුගලන් රජු කෙතරම් භීෂණයක්‌ ඇති කළේ ද කිව හොත් ඔහුට රකුස්‌ මුගලන් යනුවෙන් නමක්‌ ද පටබැඳී ඇත.

රකුස්‌ යන නම පටබැඳීම ගැන ද වචනයක්‌ සඳහන් කළ යුතු ය. රාක්‍ෂසයෝ ද අර්ධ වෛදිකයන් මෙරටට පැමිණීමට පෙර මෙහි වාසය කළ ජනවර්ගයක්‌ වූ හ. එමෙන් ම ආර්යයන් දඹදිවට පැමිණීමට පෙර එහි රාක්‍ෂසයන් සිටි බව පැහැදිලි ය. රාවණ රජු කොහේ වාසය කළ ද රාක්‍ෂස ගෝත්‍රයට අයත් විය. අතැමුනට අනුව රාක්‍ෂස වර්ගය යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ගේ ආරක්‍ෂක භටයන් ගෙන් සමන්විත විය. වෙනත් වචනවලින් කිව හොත් රාක්‍ෂසයෝ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ගේ ආරක්‍ෂකයෝ වූ හ. කෙසේ වෙතත් රාක්‍ෂසයන් යුද්ධ දක්‍ෂයන් වී ඇති බව පැහැදිලි ය. ඔවුන් ගෙන් දඹදිවට පැමිණි ආර්යයන්ට හිරිහැර සිදු වී ඇති බව ද පැහැදිලි ය. එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස රාක්‍ෂකයන් සියලු දෙනා ම මහා භයානක පිරිසක්‌ ලෙස, භීෂකයන් ලෙස, ආර්යයන් විසින් හඳුනාගනු ලැබ ඇත.

රාක්‍ෂස යන නාමය එලෙස භීෂණය සමඟ පර්යාය වී හඳුනා ගැනෙන්නට ඇත. රකුසා යන්න භීෂකයා යන අදහස ගෙන දෙන පදයක්‌ ලෙස දඹදිව භාවිත වී ඇති බව පැහැදිලි ය. ලංකාවට පැමිණි අර්ධ වෛදිකයනට ද රකුසා යන පදය එලෙස භීෂක සමඟ පර්යාය වී ඇති බව පැහැදිලි ය. අද පවා අප රාක්‍ෂස යන වචනය යොදා ගන්නේ භයානක යන අදහස ගෙන දෙන ආකාරයට ය. එහෙත් රාක්‍ෂස යන්නෙහි නෛසර්ගික ව ආරක්‍ෂකයා යන අර්ථය මිස භීෂක යන අර්ථය නොමැත. අප මෙවැනි යෙදුම් දැන් වත් නතර කළ යුතු ය.

කෙසේ වුවත් මුගලන් රජුට රකුස්‌ නම පටබැඳී ඇත්තේ ඔහු මෙරට එකල භීෂණයක්‌ දියත් කළ හේතුවෙනි. මේ භීෂණය යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන්ට එරෙහි ව දියත් කළ එකක්‌ විය. එහෙත් ඕනෑ ම භීෂණයක්‌ මෙන් ම පසු කාලයක දී භීෂණය අනෙක්‌ ජනවර්ගවලට ද එරෙහි ව ක්‍රියාත්මක වන්නට ඇත. රකුස්‌ යන නම මුගලන් රජුට පටබැඳෙන්නට ඇත්තේ භීෂණය සිංහලයන්ට ද එරෙහි ව ක්‍රියාත්මක වීමට පටන් ගැනීමෙන් පසු ව විය යුතු ය. කෙසේ වෙතත් යම් අවස්‌ථාවක භික්‍ෂුන් වහන්සේ මැදිහත් වී මුගලන් රජු ගේ ක්‍රියා කලාපය වෙනස්‌ කෙරී ඇත.

පසුව මුගලන් රජු වෙහෙර විහාර කරවා භික්‍ෂුන් වහන්සේ කමා කරගත් බව මහාවංශයෙන් පැහැදිලි වෙයි. එතුමා සීගිරි ගල මුදුනෙහි ද විහාරයක්‌ කරවී යෑයි මහාවංශයෙහි සඳහන් වෙයි. ඇතැම් වත්මන් උගතුන්ට සීගිරිය මුල සිට ම බෞද්ධ විහාරයක්‌ ලෙස හඳුනාගැනීමට තුඩු දී ඇත්තේ මේ විහාරය විය හැකි ය. මුගලන් රජු ගෙන් පසුව ද සිංහල රජවරු සිගිරියෙහි බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථාන ඉදි කරන්නට ඇත. සිහිගිරිය යක්‍ෂ ආධිපත්‍යයෙන් මුදා ගැනීම එහි එක්‌ අරමුණක්‌ වන්නට ඇත.

ඇතැම් විට සිහිගිරියෙහි සිංහ හස්‌ත (සිංහ කට) නිර්මාණය කරන්නට ඇත්තේ ද යක්‍ෂ ආධිපත්‍යයෙන් කැඩීමට විය හැකි ය. ඒ කිනම් කාලයක නිර්මාණය කෙරිණි ද යන්න පැහැදිලි නැත. එසේත් නැත හොත් ඒ කාශ්‍යප කුමරු රජ වීමට පෙර සිට ම තිබි එකක්‌ විය හැකි ය. කාශ්‍යප කුමරු තම අභිමානය සඳහා සිංහ කටින් ඇතුළු වීමට තීරණය කළා විය හැකි ය. මේ සියල්ල ගැන විධිමත් ගවේෂණයක්‌ අවශ්‍ය වෙයි. එහෙත් සුසමාදර්ශය වෙනස්‌ නො කර කෙරෙන ගවේෂණයක්‌ ඵල දැරීමට බොහෝ කල් ගත වනු ඇත.

මුගලන් රජු මෙරට ඉතිහාසයෙහි සඳහන් විය යුත්තේ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ගේ දේශපාලන බලය නැති කළ තැනැත්තා ලෙස ය. ඔහු යක්‍ෂ ගෝත්‍රික සෙනෙවියන් මරණයට පත් කර වෙනත් ප්‍රධාන යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ද විනාශ කරන්නට ඇත. මුගලන් රජු ගෙන් පසුව යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් සිංහලයන්ට එරෙහි ව කළ ප්‍රධාන සටනක්‌ ගැන දැනගන්නට නැත. ඇතැම් යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ඉන් පසුව ද තම අනන්‍යතාව රැකගැනීමට උත්සාහ කර ඇති බව පමණක්‌ පැහැදිලි ය. මෑතක්‌ වන තුරු ම ඇතැම් ප්‍රදේශවල යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් තම යක්‍ෂභාවය යම් ප්‍රමාණයකට වුවත් රැකගෙන ඇති නමුත් විසි වැනි සියවසේ අගභාගයේ සිට ඒ අසීරු කාර්යයක්‌ වී ඇත.

අද යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන්ට තබා සිංහලයන්ට ද තම අනන්‍යතාව රැකගැනීම ප්‍රශ්නයක්‌ වී ඇත. ඒ දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ පමණක්‌ නිසා සිදු වන්නක්‌ නො ව සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද නිසා කෙරෙන්නකි. මුගලන් රජු ගේ කාලයෙහි සිදු වූයේ සිංහලයන් ගේ දේශපාලන ආධිපත්‍යයට එරෙහි ව අවුරුදු සිය ගණනක්‌ තිස්‌සේ ගොඩනැඟුණු යක්‍ෂ ගෝත්‍රික දේශපාලන අභියෝගයක්‌ පරාජය කිරීම ය. ඕනෑ ම දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ සමඟ යම් ප්‍රමාණයක වුව ද සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ බද්ධ වී ඇත. අප රටේ අවුරුදු දහස්‌ ගණනක ඉතිහාසය පමණක්‌ නො ව වෙනත් රටවල ඉතිහාසය ද අධ්‍යයනය කිරීමේ දී ඒ බව පෙනී යයි. එහෙත් සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යය වෙන ම ක්‍රියාත්මක වී ඇත්තේ බටහිරයන් යටතේ ය.

පැරැණි යුගවල සිදු වී ඇත්තේ එක්‌ පිරිසක දේශපාලන ආධිපත්‍යය තවත් පිරිසක්‌ මත ක්‍රියාත්මක කිරීම ය. ඇතැම් විට ඒ පිරිස්‌ දෙක ම එක ම සංස්‌කෘතියකට එක ම ආර්ථික රටාවකට අයත් වූවන් වන්නට ඇත. එවැනි අවස්‌ථාවක හුදු දේශපාලන ආධිපත්‍යයෙහි පමණක්‌ වෙනසක්‌ සිදු වෙයි. එහෙත් ආධිපත්‍යය පිහිටුවන පිරිස වෙනත් සංස්‌කෘතියකට අයත් නම් ඇතැම් විට යම් ප්‍රමාණයක සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද ඇති වීම වැළැක්‌විය නොහැකි ය. එහෙත් ඇතැම් විට එහි ප්‍රතිලෝමය ද සිදු වන්නට ඉඩ ඇත. එනම් දේශපාලන ආධිපත්‍යය පිහිටුවූවන් වෙත ආධිපත්‍යයට යට වූවන් ගේ සංස්‌කෘතිය ආරෝපණය වීමක්‌ ද සිදු විය හැකි ය. දේශපාලන ආධිපත්‍යය සමඟ සංස්‌කෘතියෙහි දෙපැත්තට ම ඇති විය හැකි මේ වෙනස්‌කම් සංස්‌කෘතික ආරෝපණ ලෙස හැඳින්විය හැකි ය. ආර්යයන් දඹදිවට පැමිණීමෙන් පසුව දෙපැත්තට ම සංස්‌කෘතික ආරෝපණ සිදු වී ඇත.

එහෙත් බටහිර යටත්විජිතවාදය යනු හුදු දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ පිහිටුවීම හා එයට අදාළව සංස්‌කෘතික ආරෝපණ සිදු වීම හෝ සිදු කිරීම හෝ නො වේ. එහි දී දැනුවත්ව සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද පිහිටුවෙයි. බටහිර යටත්විජිතවාදය මෙතෙක්‌ ලෝකයේ තිබූ යටත්විජිතවාදවලින් වෙනස්‌ වන්නේ එබැවිනි. බටහිර යටත්විජිතවාදයෙහි එකිනෙකින් අෙන්‍යාන්‍ය වශයෙන් බහිෂ්කාර නො වූ ආර්ථික, දේශපාලනික හා සංස්‌කෘතික සංරචක වෙයි. මුගලන් රජු කෙළේ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් මත දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ පිහිටුවීම පමණකි. ඒ සමඟ යම් යම් සංස්‌කෘතික ආරෝපණ දෙපැත්තට ම සිදු වන්නට ඇත. බටහිරයෝ දේශපාලන ආධිපත්‍යය පිහිටුවීමෙන් පමණක්‌ සෑහීමකට පත් නො වූ හ. ඔවුහු සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද පිහිටුවූ හ.

උපුටා ගැනුම : http://www.vidusara.com/2010/05/12/feature2.html

සීගිරිය

ප්‍රශ්නය

සීගිරි ගලේ විල සැදුවේ කවුරුන්දෝ
සීගිරි ගලේ රූ ඇන්දේ කවුරුන්දෝ
සීගිරි රුවෙන් දිස්වෙන්නේ කවුරුන්දෝ
මෙතුන් පදේ විසඳන්නේ කවුරුන්දෝ?

පිළිතුර

සීගිරි ගලේ රාවණ දෙවි විල සැදුවා
සීගිරි ගලේ විස්කම් සිත්තම් කෙරුවා
සීගිරි රුවෙන් මන්දෝදරි දිස්වෙනවා
මෙතුන් පදේ මම නිසි ලෙස විසඳනවා

(නිල්ගල වලව්වේ සිසි කුමාරිහාමි මහත්මිය 1940දී තල්කොටේ ගමට පැමිණි අවස්ථාවක එහි විසූ පුංචිරා නම් ගැමියෙකු විසින් කී තේරවිලි කවි කිහිපයක් ඇයගේ අත් පොතක සටහන් කර තිබිණි. එයින් කවි 2ක් The Cultural Heritage of King Ravana, 21 පිටුවේ ඇතුළත්ය. මේ ජන කවි 'රාවණ කතා' පුස්කොළ ග්රින්ථයේද සඳහන්ය)

පැරණි හෙළ නීතිය සහ දඬුවම් ක්‍රම

ශිෂ්ට සම්මත සමාජයක්‌ තුළ බියෙන් සැකෙන් තොරව ජීවත්වීමේ අයිතිය නීතිය යෑයි අවධාරණය කළ හැකිය. විවිධ ආගම් තුළින් හැඩ ගැසුන මිනිසාට තමන් අනෙකකු විසින් ඝාතනය නොකරන බවට, තමන් සතු දේ පැහැර නොගන්නා බවට තම පවුල් ජීවිතයට අන් අය විසින් අනවශ්‍ය ආකාරයෙන් බලපෑම් නොකරන බවට, යන සහතිකය නොලැබීම හේතුකරගෙන මිනිසාට නීතියේ අවශ්‍යතාවය දැඩිව දැනෙන්නට ඇත. භික්‍ෂු සමාජය තුළද භික්‍ෂුව දුසිල්වත් වීම හේතු කරගෙන බුදුන්වහන්සේ විනය නීති පැනවූහ. නීතිය යන්නට විවිධ අර්ථකථන සපයා ඇත. මිනිසාගේ බුද්ධියෙන්ම සමාජයේ යහපතට සාදාගත් ක්‍රමයකි නීතිය. මෙය, ජී. ඩී. ජැරට්‌, පියතුමාගේ මතයයි. එතුමා අවධාරණය කරන අන්දමට සියලු දෙනාම එකතුවීම, එකතුව සාකච්ඡා කිරීම, ඒ අනුව පිළිපැදීම නීතිය යනුයි.

මීට ශතවර්ෂ ගණනාවකට පෙර ක්‍රි.පූ. සවැනි ශතවර්ෂයේදී පමණ ඉන්දියාවේ ගණ තන්ත්‍ර පාලන ක්‍රමයට අනුව ඇති වූ නීති මූලයන් හෙවත් සප්ත අපරිහානික ධර්ම තුළද මේ අදහස ගැබ්ව තිබේ. සම්පූර්ණයෙන්ම බෞද්ධ අදහසක්‌ මත ගොඩ නැගුණ මේ ගණ තන්ත්‍ර පාලන ක්‍රමය තුළින් ශිෂ්ට සම්මත සමාජයක්‌ බිහි වූ බවට නිදර්ශන තිබේ. බුදුන්වහන්සේ භික්‍ෂුන්ටත් මේ සප්ත අපරිහානික ධර්ම අනුගමනය කරන ලෙස අවවාද කළහ. ඉම්මානුවෙල් කාන්ට්‌ (ක්‍රි.ව. 172-180) එක මිනිසෙකුගේ අදහස්‌ අනිත් අයගේ අදහස්‌ සමග ගැලපේ නම් එය නීතිය යෑයි පවසයි. රිචඩ් හූකර් (1554 - 1660) බුද්ධියෙන් යමක්‌ කල්පනා නොකොට එය මේ විදියට පිළිපැදිය යුතුයෑයි සම්මත කරගත් ව්‍යස්‌ථාව නීතිය යනුවෙන් හඳුන්වයි. බුදුදහම මේ ධර්මතා චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර වශයෙන් ගෙන තමන් හිකමවිය යුතු කරුණු වශයෙන් පන්වාදෙන අතර දියෙන් කිරි වෙන්කරගන්නට බැරුවා සේ ඔවුනොවුන් අතර අවබෝධයෙන් හා සහජීවනයෙන් යුතුව කටයුතු කිරීමටද උපදෙස්‌ ලබාදෙති. 

ක්‍රි.පූ. 6-7 ශතවර්ෂවලදී පමණ තම රටේ නීතිය ව්‍යවහාර වූ බව සකලන ඉන්දියානුවන් නීති මූලාශ්‍රයක්‌ හැටියට සැලකුවේ මනුස්‌මෘතියේ එන මනු නීතියයි. ඊට සමගාමීව ශ්‍රී ලංකාවේද දියුණු පාලන ක්‍රමයක්‌ හා නීති ක්‍රමයක්‌ භාවිතා විය. පසු කලෙක අප රටේ ව්‍යවහාර වූයේ බොදු නීතියයි. එය දේවානම් පියතිස්‌ස රජතුමාගෙන් ආරම්භ වූවායෑයි සැලකේ. එතුමා බුදුදහම වැළඳ ගැනීමෙන් පසු ධර්මාශෝක රජතුමාගේ අනුග්‍රහයෙන් නැවත වරක්‌ අභිෂේකය ලැබූහ. මේ අභිෂේකය මීට පෙර නොවූ විරු අභිෂේකයක්‌ බව "තතො පුබ්බේ පන ඊදිසං අභිසේක ගහණං නාම නත්ථිs යෑයි මහාවංශ ටීකාවෙහි සඳහන් වේ. මීට පෙර ලාංකික රජෙකුට නොලැබුණ තරමේ ඉහළ තත්ත්වයක්‌ මේ අභිෂේකය තුළින් ලැබී ඇත. ඒ නිසාම එතුමා උපාධි නාමයක්‌ වූ "දෙවනපිය" නම් විරුදාවලියෙන්ද පිදුම් ලැබූහ. පසු කාලීනව බිහි වූ බොහෝ රජවරුද බුදුදහමට අනුව තම රාජ්‍යය පාලනය කළහ. දහමේ එන මූලික හර පද්ධතීන් ඒ අයුරින්ම අනුගමනය කරන්නට කැමැති වූ සමහර රජවරු බුද්ධත්වයද ප්‍රාර්ථනා කළහ. සිරි ලක්‌හි නොබෝසත්හු නොරජවත් යෑයි කියන සිව්වන මහින්දයන්ගේ

ඡේතවනාරාම පුවරු ලිපිය එයට සාධක සේ දැක්‌විය හැකිය. බෝධිසත්ව ගුණැති රජවරු රටවැසියා තම දරුවන් සේ සලකා කටයුතු කළහ. ඡේතවන බදුලු ආදි සෙල්ලිපි වල බදු ගැනීම් ආදී නීති රීති පනවා තිබුණත් නීති උල්ලංඝනය කළ අයට දඬුවම් දීම පිළිබඳ එහි සඳහනක්‌ නැත. ශ්‍රී ලාංකික රජවරු මරණීය දණ්‌ඬනය පවා දුන් බවට සාධක නැතුවා නොවේ. නුවර යුගයේ සමහර රජවරු දඬුවම් පැමිණවීමේදී අවනීතියද ක්‍රියාත්මක කළහ. එවැනි සිද්ධීන් සුලභව ඇතත් මගේ පරමාර්ථය වන්නේ හෙළ රජ සමයේ ශ්‍රී ලංකාවේ පැවති නීතිය හා දඬුවම්වල ස්‌වභාවය පිළිබඳ විමසා බැලීමයි.

බුද්ධ කාලයේ සිට අපේ රටේ ක්‍රියාත්මක වූ නීතිය න්‍යාය සතරක්‌ යටතේ විග්‍රහ කළ හැකිය.

1. මෙත්තානු මූල න්‍යාය

2. තේජානු මූල න්‍යාය.

3. ද්විත්ව තීන්දු දණ්‌ඩ න්‍යාය.

4. කූට තීන්දු දණ්‌ඩ න්‍යාය.

1. මෙත්තානු මූල න්‍යාය - වරුදකරුට සමාව දීම අභයදානය දීම මේ ප්‍රතිපත්තියට අන්තර්ගතය. මෙත්තානු මූල වරය ලබාගැනීමට සුදුස්‌සන් සේ සලකනු ලබන්නේ ඉහත සඳහන් කරුණු අනාවරණය වුවහොත් පමණි.

1. වරදකරු වරදෙහි බැඳීමට මූලික හේතුව විමසීම.

2. වරද කිරීම සිදුවූයේ ස්‌වයං තීරණ මතද අන්‍යයන්ගේ බල කිරීම් මතද යන්න සොයා බැලීම.

3. වරදකරුගෙන් හානි වූ දේපල මානව සම්පත් පිළිබඳ විමසීම.

4. වරදකරු මානසික රෝගියකුද යන්න විමසා බැලීම.

මේ කරුණු තහවුරු කරගැනීමට අපරාධ විමර්ශන ක්‍රම, වෛද්‍ය පරික්‍ෂණ ක්‍රම, ගුප්ත විද්‍යා ක්‍රම ආදිය උපයෝගි කරගනු ලැබේ. මේ න්‍යාය වරයෙන් සමාව ලද තැනැත්තන් සඳහා අතුරු නියෝග පනවනු ලැබේ. අරණ ක්‍රියා දේව ක්‍රියා වශයෙන් එය හඳුන්වනු ලැබේ. අරණ ක්‍රියා ලෙස සලකනුයේ වැරදි කරුවන් පුනරුත්ථාපන කඳවුරු ගත කිරීමයි. ඒ සඳහා ධර්මධර. විනයධර, කමටහන්ධාරි භික්‍ෂුන් වහන්සේලාගේ මූලිකත්වයෙන් යුතු මංඩලයක්‌ පත්කරනු ලැබේ. එහිදී පුනරුත්තාපනය වන වැරදිකරුවෝ අරණ සුදීනයෝ නමින් හඳුන්වති. ද්විතීය අවස්‌ථාව වන්නේ වංශයේ දේවපූජා විධි සඳහා ත්‍රිවිධවර මෙහෙය සිදුකරන මෙන් ආඥ පැනවීමයි. දෙවියන් වෙනුවෙන් ස්‌තෝත්‍ර ගායනා කිරීම, පූජා භූමි සංවර්ධනය කිරීම. ධනය පරිත්‍යාග කිරීම යනු ත්‍රිවිධ මෙහෙවරයි. යමගිරික නම් කුමාරයා සුළු මවගේ අනාදරය නිසා බාලවියේ සිටම පීඩා විඳි තැනැත්තෙකි. තුරුණු වියේදී ගෙවල් බිඳින සොරෙකුවූ ඔහු අපරාධ කිපයක්‌ සඳහා සැකකරුවෙකු වී අත්අඩංගුවට පත්විය. ඔහු දරුණු සොරෙකු වුවද පූජ්‍ය ස්‌ථානවලට හා පොදු ස්‌ථාන වලට හානි පැමුණුවේ නැත. වරිග සභාව සහ රාජ්‍ය සභාව ඔහුට මෙත්තානු වරය නියම කළේ එබැවිනි. යමගිරික සය මසක්‌ පුනරුත්තාපන බෞද්ධ ආයතනයක චිත්ත සමාධිය ලැබීය. එයින් ඔහු රහත් ඵලයට පත්විය.

2. තේජානුවර දඬුවම් තීන්දු ක්‍රමය - ගමේ හෝ ගෝත්‍රයේ සුභ සිද්ධිය සඳහා ගම්පතියෙකුට හෝ ගෝත්‍රික ප්‍රධානියෙකුට තීරණය ගැනීමේ හැකියාව තේජානුවර දඬුවම් තීන්දු ක්‍රමයයි. රජු හෝ ගෝත්‍රයේ ප්‍රධානියෙක්‌ වැරදිකරුවෙකු සඳහා තීන්දු ප්‍රකාශයට පත්කිරීමේදී විත්තිය භික්‍ෂුන් වහන්සේලාගේ මැදිහත් වීම අපේක්‍ෂා කරයි. මෙවන් අවස්‌ථාවකදී භීක්‍ෂුන්වහන්සේලාගේ ඉල්ලීම ඉටු කිරීමක්‌ හැටියට දඬුවම් ලිහිල් කිරීමක්‌ සිදුවෙයි.

3. ද්විත්ව තීන්දු දණ්‌ඩ නීතිය - වැරැදිකරුවෙකුට දඬුවම් නියම කිරීමේදී වරදකරුවා නැවත ද්විතීය පරීක්‍ෂණයට ලක්‌ කිරීම මෙයින් අදහස්‌ කෙරේ. එය නම් පූර්ණ අපරාධ විමර්ශනයකින් අනතුරුව නිගමනයට එළඹීමයි. ඔහු තවත් වැරදිකර ඇද්දැයි සොයා බැලීම ද්විතීය පරීක්‍ෂණයයි. සිව් වැදෑරුම් විශ්ලේෂණ ක්‍රමයකින් ඔහු ගැන තොරතුරු විමර්ශනය කළයුතුය.

(1) චෝදිත අයවලුන් පූර්වයෙහි කරන ලද නීති විරෝධි ක්‍රියා පිළිබඳ පරික්‍ෂා කර බැලීම.

(2) ඔහුගේ / ඇයගේ මානසික තත්ත්වය පිළිබඳව වෛද්‍ය පරීක්‍ෂණයකින් නිගමනයකට පැමිණීම.

(3) චෝදිතයන් පූර්වයෙහි කරන ලද රාජ්‍ය මෙන්ම, සමාජසේවා පිළිබඳව අන්තර්ගත තොරතුරු පරීක්‍ෂා කිරීම.

(4) වරදකරු හෝ වරදකාරිය විකෘති උද්දීපන ක්‍රියාවන් සඳහා පෙළඹවීමට හේතු වූ මූලික හා අතුරු හේතුන් පිළිබඳ සොයා බැලීම.

ද්විතීයික පරීක්‍ෂණයකින් පසුව ඔහු වරදකරුවෙකු වී නම් සිරගත කිරීම, දේශයෙන් නෙරපීම මරණීය දඬුවම වෙනත් අතුරු නියෝගයන්ට යටත් කිරීම යන දඬුවම් ක්‍රම භාවිතා කරනු ලැබේ.

4. කූටක තීන්දු ක්‍රමය - මේ දඬුවම් ක්‍රමය මරණීය දඬුවම සඳහා පමණක්‌ ක්‍රියාත්මක කෙරේ. චෝදනා ලැබුවන් සඳහා විනිශ්චය ලබාදෙන ප්‍රධාන අධිකරණය සහ අනු අධිකරණයෙහි ප්‍රධානත්වය උසුලන රාජ්‍ය නායක තෙමේ ස්‌වකීය විධායක බලය ක්‍රියාත්මක කරන සුවිශේෂම අවස්‌ථාව මෙයයි. කිසිවෙකුගේ ඉල්ලීමකට එකඟ නොවන අවස්‌ථාවද මෙයයි. අවිහිංසාවාදි ප්‍රතිපත්තිවලට අනුව මරණීය දණ්‌ඩනය ප්‍රතික්‍ෂේප කළත්, අවස්‌ථා උචිත හා කාලෝචිතව සලකා සමාජ ශුභ සිද්ධිය උදෙසා තීන්දු ගැනීමෙදී වරදකරුවන්ට මරණීය දණ්‌ඩනය නියම කරනු ලැබේ. රටවැසියා අවධානමකට ලක්‌වූ අවස්‌ථාවක රාජ්‍යනායක තෙම කූටක තීන්දු ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක කරන ලදී. මරණීය දඬුවම් ක්‍රම සතරකි.

1. කුසන මාරකය.

2. කළිඟු මාරකය.

3. සෙපිලි මාරකය.

4. තෛලාබු මාරකය.

1. කුසන මාරකය - වැරදිකරුගේ සිරුර කපා ඉරා දුක්‌�ත භාවයට පත්කර මරා දැමීමකි, මේ සඳහා කීර කුසනය නම් උපකරණය භාවිතයට යොදා ගත්හ. තියුණු මුවහත් ආයුධ ඇති පීප්පයක්‌ බඳු දෙයකට වරදකරු ඇතුළු කර එය අට දෙනෙකු විසින් කරකැවිය යුතුය. මෙය කරකැවීමේදී වරදකරු කැපී ඉරී මරණයට පත් වේ. මෙය ජනයා රැස්‌කර ඔවුන් ඉදිරියේ සිදුකරනු ලබයි. මේ දඬුවම් ක්‍රමය භාවිතා වූ බවක්‌ සඳහන් නොවේ.

2. කලිඟු මාරකය - ගෙල සිඳ මරා දැමීමයි. වරදකරුගේ ගෙල රත්මල් බැඳ කවට මිටියෙන් තලා වදක බෙර වයමින් වීථි ජනපද වල සංචාරය කරවයි. එසේ කරනුයේ සෙසු ජනතාවට නීතියේ බලය පෙන්වීමටයි, කාඩිය ගසේ කඳෙන් කපා සාදාගනු ලබන දංගෙඩියක හිස තබා කඩුවකින් ගෙල සිඳීම කරනු ලබයි.

3. සෙපිලි මාරකය - මේ දඬුවම් ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී විෂ සහිත කුහුඹුවන් හා විෂ පොවන ලද හෙල්ලක්‌ යොදා ගැනේ. දළපයෝ (දළ කඩි) බොටයෝ (දිමි වර්ග) කෝරාවෝ (කඩි) යන විෂ සහිත කුහුඹු වර්ග මේ දඬුවම් ක්‍රමයට යොදාගනී. වරදකරුට කුහුඹුවන් සිටින තැනක වැතිර ගැනීමට නියම කරයි. ඉන්පසු විෂ පෙවූ හෙල්ලයකින් ඇණ වද දෙමින් මරා දැමීම සෙපිලි මරකයයි.

4. තෛලාබු මාරකය - පස්‌සන ලද තෙල් කටාරමක දමා මරණයට පත් කිරීම තෛලාබු මාරකයයි. ඒ සඳහා තෙල් වර්ග සතරක්‌ නියම කර ඇත. 1. කසට තෙල, 2. කදුරුතෙල, 3. තිබොට තෙල, 4. අම්බාට තෙල මේ තෙල් වර්ග කවර වර්ගයක තෙල්ද යන්න නිශ්චිතවම කිව නොහැක. ඖෂධීය තෙල් වර්ග මේ සඳහා භාවිතා කර නොමැත. පොල්තෙල්, මීතෙල්. තලතෙල් ආදිය ඖෂධීය තෙල් වර්ගයි. කබර ගොයාගේ තෙල් හා මළපහ යෙදූ විෂ දියරයක්‌ද යොදාගත් බව සඳහන් වේ. තෛලාබු මාරකය නියම කිරීම සඳහා පහත සඳහන් නීති විරෝධි ක්‍රියාවලින් එකක්‌ සිදුකිරීම ප්‍රමාණවත්ය.

1. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණින් ඝාතනය කිරීම.

2. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණින්ට ප්‍රසිද්ධියේ අපහාස කිරීම.

3. පූජා වස්‌තුන් විනාශ කිරීම.

4. දැහැමි පාලකයන් ඝාතනය කිරීම.

5. මව් පියන් මැරීම.

6. ස්‌ත්‍රී දූෂණය.

නීති ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී රාජ සභා වරිග සභා නියෝජනය කරන නිලධාරින් ගුණාංග සතරකින් සමන්විත විය යුතුය. යක්‍ෂ ගෝත්‍රික නීති අනුව එය චතුර් අධිසය නමින් හඳුන්වයි.

1. එඩි අධිසයෑ සත්තාජ වීමැ - ඔහු මනා පෞරෂයෙකින් යුතු පුද්ගලයෙකු විය යුතුය.

2. සාමග්‍රි අධිසයෑ සත්තාජ වීමැ - ඔහු සමගියට කැමති පුද්ගලයෙකු විය යුතුය.

3. පයුරුවන අධිසයෑ සත්තාජ වීමැ - සාමයට කැමැති පුද්ගලයෙකු විය යුතුය.

4. ලීලේ අධියසැ වීමැ - ඔහු අවංක අපක්‍ෂපාති පුද්ගලයෙකු විය යුතුය. හෙළ රජදරුවන්ගේ නීති සංග්‍රහයට අනුව මුලින්ම හමුවන්නේ බුදු සසුන ආරක්‍ෂා කිරීම පිළිබඳ නීතියයි. "තෙදින් බල දාරකයෙනි සම්බෝධි සස්‌මිතොල රක්‍ෂිත වන්නාසේ තොප රක්‍ෂිතයෝම වනැ, දරුවෙනි බුදුසසුන ආරක්‍ෂාවූ විට තොපද ආරක්‍ෂාවූවාසේයෑ මේ කියමනට අනුව සකස්‌ වී ඇති නීතිරීති මෙසේයෑ. (කිරිබංඩා උපාසක මහතාගේ වරිගපූර්ණිකා ප්‍රකාශනයේ අත් පිටපත).

1. උවැට නිල සද්ධන් සිරය කෙරපීලුය. සිව් පසයෙන් සංග්‍රහා කළ යුතුය.

2. කෝසිලම්බු සද්ධන් සිරය කෙරපීලූය. ගිලන්හල් විශ්‍රාම ශාලා පූජා කළ යුතුය.

3. දැහැමි බෝධිමූල මුරය කෙරපීලූය. භාවනා ආරණ්‍ය සේනාසන පූජා කළ යුතුය.

4. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණි ශීර්ෂ ග්‍රහ මෙර කිවිසලූය. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණින්ට අපහාස නොකළ යුතුය.

5. ශාසන සවිධි මුණය කිවිසි ලූය. සංඝභේදය නොකළ යුතුය.

රටේ කාන්තාවන් සඳහා පුරුෂ පක්‍ෂය විසින් පිළිපැදිය යුතු නීති.

1. තෙපි නාහ කවිලාශපාලි කුපිතල කුදය වඩාලු මෑ වන කවිලාශපාලි නීති සංග්‍රහයට අනුව ස්‌ත්‍රී දූෂණය නොකළ යුතුය. එයට අනුබල නොදිය යුතුය.

2. තෙපිනාහ කවිලාශපාලි මාතෘවර කුදය වඩාලු මෑ වන ගබ්සාවට අනුබල නොදිය යුතුය.

3. තෙපිනාහ කවිලාශපාලි කාමච්ඡෙදන කුදය වඩාලු මෑ වන කාමයෙහි සමබරතාවය ඇති කරගත යුතුය.

4. තෙපිනාහ කව්ලාශපාලි උරුවටන කුදය වඩාලු මෑ වන ගණිකාවන් සේවනය නොකළ යුතුය ස්‌ත්‍රීන් වරදෙහි නොබැඳ විය යුතුය.

5. තෙපිනාහ කව්ලාශපාලි උපසාය කුදය කඩාලු මෑ වත අසම්මත විවාහයෙන් තොරවිය යුතුය.

ස්‌ත්‍රීන් සඳහා පනවා ඇති නීති

1. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි දැහැන් වර කුදය වඩාලු මෑ වන කුමරි බ්‍රහ්මචාරිත්වය රැකීම, උත්‍රාචක්‍ර වට සප්ත ශීලය රැකීම.

2. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි විද්පුර කුදය වඩාලු මෑ වන වංශයේ සිරිත් විරිත්වලට අනුව ජීවත්විය යුතුය.

3. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි මාතෘවර කුදය වඩාලූ මෑ වන අසම්මත අයුරින් දරුවන් බිහි කිරීම නොකළ යුතුය.

4. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි මතෝල කුදය වඩාලූ මැ වන විකෘති කාමයෙන් බැහැර විය යුතුය.

5. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි ජාතිනිස කුදය වඩාලූ මෑ වන ගණිකා වෘත්තිය කිරීමෙන් කරවීමෙන් වැළකිය යුතුය.

එවක සිටි සේවාකරුවන්ගේ සේවය නිසි අයුරින් කළ යුතු බවටද නීති පනවා ඇත. එවැනි සේවාවන් කීපයකි මේ.

1. සුරු වැදග - හේවිසි තූර්ය වාදකයන්ගේ සේවාව

2. උසුරු වැදග - ශුද්ධකාරකයන්ගේ සේවාව

3. උණ්‌ඩර වැදග - කම්හල් කරුවන්ගේ සේවාව

4. පණ්‌ඩර වැදග - දෝලාකරුවන්ගේ සේවාව

5. පන්aඩර වැදග - මඟුල් කපුවන්ගේ සේවාව

6. ශුවිධ මුර වැදග - ධාර්මික වෙළෙන්දන්ගේ සේවාව

7. බණ්‌ඩාර වැදග - කර්ණවෑමියන්ගේa සේවාව

8. ඉරුකාල වැදග - කුඹලුන්ගේ සේවාව

9. ධාලපු සේවාව - ආභරණ කරුවන්ගේ සේවාව

10. මුණ්‌ඩාල වැදග - කසල ශෝධකයන්ගේ සේවාව

රට වැසියාගේ අවධානයට ලක්‌විය යුතු නීති මූලයන් 05 ක්‌ ගැනද සඳහන්ය.

1. රකුන වරිග පිදෙනෙක සොලියමැ - ආහාර පිළිබඳ නීති.

2. රකුන වරිග මහීසන සෝලියමැ - දැහැන් වැඩීම පිළිබඳ නීති.

3. රකුන වරිග බන්ධමතී සෝලියමැ - ලිංගිකත්වය පිළිබඳ නීති.

4. රකුන වරිග කෞරාවාග්‍ර සොලියමැ - දඬුවම් පිළිබඳ නීති.

5. රකුන වරිග විෂකුම්භණ සොලියමැ - දැහැමි ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳ නීති.

ආශ්‍රිත ග්‍රන්ථ - යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන්ගේ අප්‍රකට තොරතුරු, සෙල්ලිපි සංග්‍රහය, මානෑව කිරිබංඩා උපාසක මහතාගේ වරිග පූර්ණිකා අත් පිටපත.

මානෑවේ විමලරතන හිමි
දිවයින 21-11-2010

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව
දිවි හිමියෙන් පතිදම් සුරකින බව
දනිමි ඔබත් දැනගත යුතු මේ බව
ඔබෙ සෙනෙහස මට ඕනෑ නැති බව

පති කුල ගොත වත – ඉහළයි හැමවිට
එහි අභිමානය – රකිනෙමි හැමවිට //

අන් සතු අඟනක් සෙනෙහස පැතුමට
නිහින නොවේ මේ රාවණ පෙළපත

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව . .

මගෙ සොහොයුරියක් පෙර දවසාක් දා
රාම කුමරුගෙන් හිරිහැර වින්දා //

පිළිතුරු ලෙස ඔබ සිරකර රන්දා
හෙළ පෙළපත අබිමන් දද බැන්දා

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව . .



ප්‍රේමසිරි නානායක්කාර ගයන මේ ගීතය රාවණා කළ ක්‍රියාව දිහා වෙනස් ඇසකින් බැලීමක්. මම මුලින් හිතාගෙන හිටියෙ මේ ගීතය ගායනා කරන්නෙ පුන්සිරි සොයිසා කියලයි. අදයි “මියුරු ගී” වෙබ් අඩවියෙන් හොයා ගත්තෙ. පද රචනාව කාගෙ වුණත් අති විශිෂ්ඨයි.

ඉන්දීය චිත්‍රපටවලින් රාවණාව පතුරු ගහද්දි මේ ගීතය ලියූ පුද්ගලයාත් රාවණා අභිමානය රැකීමට උත්සාහ දැරීම ඇත්තටම අගය කළ යුත්තක්.

උපුටා ගැනීම

ශ්‍රී ලංකාවේ ඉපැරණි තාක්‍ෂණය තහවුරු වන සොහොන් කොත් සංකීර්ණයක්‌ "හල්දුම්මුල්ලේ"

රත්නපුර අතිරේක යූ. අසිත ඉන්දික වීරවර්ධන, හල්දුම්මුල්ල වාර්තාකරු

මුහුදු මට්‌ටමේ සිට අඩි 4000 ක්‌ පමණ උසින් හමුවන ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රථම සොහොන් කොත් සංකීර්ණයක්‌ හල්දුම්මුල්ල ප්‍රදේශයෙන් මතුකර ගැනීමට පුරාවිද්‍යා පර්යේෂණ කණ්‌ඩායමක්‌ සමත් වී තිබේ.

කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයට අනුබද්ධිත පුරාවිද්‍යා පශ්චාත් උපාධි ආයතනයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ මහාචාර්යවරයා ලෙස කටයුතු කරන රාඡ් සෝමදේවයන් ඇතුළු පර්යේෂණ කණ්‌ඩායම හල්දුම්මුල්ල දෙමළ විද්‍යාල මාර්ගයේ කොටසක්‌ පුරා සති 1 1/2 ක්‌ තිස්‌සේ කරන ලද කැණීම් වලදී මෙම සොහොන් ගර්භ සංකීර්ණය සොයා ගැනීමට සමත්විය.

මෙම නවතම සොයා ගැනීම ශ්‍රී ලාංකීය පුරාවිද්‍යාවටත් ඉතිහාසයටත් ඉතා වැදගත් වන බවත් මෙම සොයාගත් සොහොන් ගර්භ අක්‌කර 5 ක ප්‍රමාණයක පැතිර ඇති බවත් කැනීම් මෙහෙයවන නේවාසික මහාචාර්ය රාඡ් සෝමදේව මහතා පැවැසීය.

මෙම සොයා ගැනීමත් සමග ශ්‍රී ලංකාවේ තාක්‌ෂණික ආරම්භය විදෙස්‌ රටවලින් ලැබුණු බවට තිබෙන විශ්වාසය කෙරේ.

පුරාවිද්‍යා පිළිබඳ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්ය දනංජය ගම්ලත් මහතා ඇතුළු කැලණි විශ්වවිද්‍යාලයේ පුරාවිද්‍යා පශ්චාත් පුරාවිද්‍යා ආයතනයේ සිසු සිසුවියෝ ද මෙම කැණීම්වලට සහභාගිවී සිටිති.

උපුටා ගැනීම -
http://www.divaina.com/2010/08/31/news33.html
http://www.silumina.lk/2010/09/19/_art.asp?fn=as1009197
http://www.dinamina.lk/2010/08/30/_art.asp?fn=n1008304
http://si.archaeology.lk/?p=1818

රාවණ අන්තර්නයන මෝස්‌තරයක්‌ද?

රාමායණය ඓතිහාසික කෘතියක්‌ නොවන බව රාමායණයම පවසයි. පහත සඳහන් කරුණු තුළින් එය පැහැදිලිය.

1. රාමා යනු මනුෂ්‍යයකු නොව විෂ්ණුගේ හයවැනි අවතාරයයි.

2. සීතාද මනුෂ්‍ය දුවක නොව හී විටෙන් ඕපපාතිකව උපන් තැනැත්තියකි.

3. අයෝධ්‍යාව නේත්‍රා යුගයට අයත් බව රාමායණය කීවද එය ක්‍රි. පූ. 6 සියවසේ ඉදිවූවකි.

4. රාම කුමරු මනුෂ්‍ය නොවන නිසා පරම්පරාවක්‌ නැත.

5. ආදම්ගේ පාලම රාමා බැඳි එකක්‌ නොව වසර 1,75,000 ට වඩා පැරණි එකකි.

6. මුව පැටවෙකුගේ වෙස්‌ගත් රකුසෙක්‌ සීතා ඉදිරියෙන් දිව යන ලදී.

මේ අතරම රාවණ රජු ඓතිහාසික පුද්ගලයෙකු බව සනාථ කිරීමට පුරාවිද්‍යාත්මක, ලේඛනගත හා ජනප්‍රවාද සාක්‍ෂි ඇත.

1. 2003 මැයි මස දී ඉන්දියානු සාගර දූෂණ කොමිසම මගින් කැම්බේ බොක්‌කෙහි මුහුදු පත්ලෙන් ජනස්‌ථානය සොයා ගැනීම.

2. රාවණ රජුගේ සෙල්ලිපි මෙරට ඇති අතර ඉන් එකක්‌ පමණක්‌ පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුව මගින් විකෘති කර (IC 515) ලංකා ශිලාලේඛන සංග්‍රහය ෂ කාණ්‌ඩයෙහි දක්‌වා ඇත.

3. රාවණ රජුට පරපුරක්‌ හා ඥතීන් ඇත.

4. රාමායණයේ "පුෂ්පක" නාමයට සමාන්තරව ජනප්‍රවාදයේ "දඬුමොණරය" ඇත.

5. කුවේරට පාලනයට දුන් කෛලාස කූටය අදත් දක්‌නට පුළුවන. එය අද සංචාරක පුරයකි.

6. රාවණ රජු උග්‍ර තපස්‌ කරන ලද "ගෝකණ්‌ණ" අද ත්‍රිකුණාමලයයි.

වාල්මිකී ජීවත් වූ යුගය වනවිටත් සමකාලීන ලෝකය දැනගෙන සිටි මහා බලසම්පන්න රජු රාවණ විය. එබැවින් විශ්ණු විසින් රාම අවතාරයෙන් ගොස්‌ රාවණ පැරදවීම මන:කල්පිත වස්‌තු බීජයක්‌ වටා "මහා වීරකාව්‍යය" නිර්මාණය කිරීම සාහිත්‍යය පැත්තෙන් බලන විට දැවැන්ත කර්තව්‍යයකි. රටක ජනතාව විසින් සතුරා ජයගෙන විනාශ කර දැමීම ගැන කෙතරම් උද්දාම වන්නේද කෙතරම් ප්‍රීති වන්නේද යන්න ගැන කොටි ත්‍රස්‌තවාදය පරදවා ලැබූ හමුදා ජයග්‍රහණයට අප ප්‍රතිචාර දැක්‌වූ අන්දමින්ම පැහැදිලිය. වැටුප් හා ලාභ ලෙස ධනය උපයා ජීවත්වන පුරවැසියන්ගෙන් යුතු වත්මන් ශ්‍රී ලංකාව එබඳු හැසිරීම් රටාවකට පෙළඹුණද ස්‌වයංපෝෂිත කෘෂි සමාජය පැවති සිංහල රජ දවස එබඳු ආවේගශීලී උද්දාමයකට එළැඹීමක්‌ සිදු නොවිණි. ස්‌වයංපෝෂිත සමාජය බුද්ධියට බර දාර්ශනික සමාජයක්‌ විය.

1990 පමණ යුගයෙන් පසුව ගවේෂණවල නියුතු වූ නව පරපුරේ ඇමෙරිකන් මානව විද්‍යාඥයන් විසින් හෙළයන්ගේ අසුර නම් සංස්‌කෘතික අධිරාජ්‍යයක්‌ හැඳිනගෙන ඇත. නිවර්තනික ලෝකය තුළ තිබූ සමාන සංස්‌කෘතික ලක්‍ෂණවලින් යුත් මෙම දේශයන් බටහිරින් දකුණු ඇමෙරිකාවේ ටිටිකාකා විල ආශ්‍රිත පාතාල රාජ්‍යයේ පටන් නැගෙනහිර දිගට පැසිපික්‌ සයුරේ රමණක දේශය (හීජි දූපත්) දක්‌වා විහිදී තිබිණි. ඉංග්‍රීසින් වන්දනා කරන ශ්‍රී ලංකාවේ ඉතිහාසඥයන් හා පුරාවිද්‍යාඥයන් තවමත් මෙය පිළිනොගනී. ඊට හේතුව බ්‍රිතාන්‍ය පාලන යුගයේදී ඔවුන් විසින් මෙය ප්‍රකාශ කර නැතිවීමය. එබැවින් මෙම හෙළ අසුර සංස්‌කෘතික අධිරාජ්‍ය බටහිර ඉතිහාසඥයන් විසින් හඳුන්වන්නේ "රාමා අධිරාජ්‍යය" (Rama Empire) නමිනි. රාවණ රජුගේ අදූරදර්ශී ක්‍රියා කලාපය නිසා මෙම අධිරාජ්‍යය බිඳවැටීයාමේ ඓතිහාසික ක්‍රියාදාමය රාමායණය තුළ ප්‍රබන්ධ වී ඇත්තේ රාම කුමරකු හා ඇතිවූ යුද්ධයකින් සිදුවූ ලෙසටය. සාහිත්‍යයේ ස්‌වරූපය එයයි. රස නිෂ්පාදනය එහි එකම අරමුණය.

හෙළ-අසුර සංස්‌කෘතික අධිරාජ්‍යයට කණකොකා හැඬුවේ තාරකගේ හා සුරගුප්තගේ ඉල්ලීම පිට විශ්වකර්ම (මායා අසුර) විසින් ගොඩනංවන ලද "ලංකාපුරය" බිහිවීමෙන් පසුවය. රට අරාජික වූ විට කුවේර (කුබිර) විසින් ලංකාපුරය අත්පත්කරගතී. විශ්‍රාවස්‌ මුණිගේ (විසව) ඉන්දීය බිරියකගේ දරුවා වූ කුවේර රජකමින් නෙරපූ රාමණ විසින් රජකම, ලංකාපුරය හා පුෂ්පක ගුවන් යානය තමන් සතුකර ගනී. අධික යසස්‌කාමී රාවණ තමාගේ පුද්ගලික සිතැඟි අනුව අධිරාජ්‍යය හසුරුවන්නට විය. සංස්‌කෘතික ඒකීය බව බිඳී කේන්ද්‍රයේ සිට පරිධිය හසුරුවන දේශපාලන අධිරාජ්‍යයක ස්‌වරූපය ඉන්පසු මතුවන්නට විය. නිර්මාංශිකයෙකු වූ රාවණ දණ්‌ඩකාරණ්‍යයේ සෘසිවරුන්ගේ හා මුණිවරුන්ගේ බිලි පූජා සහිත හෝම පූජා කඩාකප්පල් කරවීමට දණ්‌ඩක වනයේ රකුසන්ට අණ දුනි. ඔවුහු එසේ කළහ. (වෛදික යුගයේ බමුණන්ගේ බිලි පූජා සහිත යාගහෝම ඉන් අවුරුදු දහස්‌ ගණනකට ඉහත සිටි සත්‍යලෙස ඒවාහි නොයෙදුන සෘෂිවරුනට හා මුණිවරුනට ආදේශ කිරීම වාල්මිකී කළ දෙයකි). දණ්‌ඩකාරණ්‍යයේ සිටි ප්‍රාථමික දේව ආගම් ඇදහූ අය සමග රකුසන් ගැටී පරාජය වීම රාම කුමරුගේ පළමුවැනි අවස්‌ථාවේ කාඩකා ඇතුලු 12,000 ක්‌ රකුසන් ඝාතනය යනුවෙන් රාමායණය හඳුන්වයි. සුපර්ණකාගේ සැමියා වන විද්යුත පාතාල රජ්‍යයට යෑවුණේ ස්‌වාධීනව සිටි එම රාජ්‍යය යටත්කර ගැනීමටය. නමුත් විද්යුත පරාජය වී ඝාතනය විය.

අනතුරුව වැන්දඹු සොයුරිය සුපර්ණකා දණ්‌ඩකාරණ්‍යයේ පරිපාලනයට යෑවීය. රාම, ලක්‍ෂමන හා සීතා සමග ඇගේ ඇතිවූ ගැටුම දිග්ගැස්‌සී අන්තිමට සීතා පැහැරගෙන අවුත් රාම-රාවණා යුද්ධයද ඇතිවුණි. සීතා පැහැරගෙන ඒම යනුවෙන් සංකේත ලෙස දක්‌වන්නේ උතුරු ඉන්දියානු තාක්‍ෂණයක්‌ හෝ ඖෂධ ක්‍රමයක්‌ හෝ ඇඟළුම් ක්‍රමයක්‌ වැනි කිසිවක්‌ අත්පත්කර ගැනීම විය හැක. මේ ගැන යුද්ධයක්‌ද ඇතිවූවා පවා විය හැක. තම සිතැඟි අනුව සම්ප්‍රදායික සංස්‌කෘතික අධිරාජ්‍යයක්‌ හැසිරවීමට දැරූ අසාර්ථක උත්සාහය නිසා සතුරන් වැඩි වී එම සතුරුකම් වලට ඔරොත්තු නොදීමෙන් හෙළ අසුර අධිරාජ්‍යය බිඳ වැටුන බව පැහැදිලිව දැකිය හැක. විශ්ණු භක්‌තිකයන් තම දෙවියන්ගේ තෙදබල වර්ණනා කිරීම සඳහා මෙම සිදුවීම විශ්ණුගේ රාම අවතාරය මගින් යුද්ධයෙන් රාමණ නැසීම ලෙස රාමායණය දක්‌වයි. නිමිත්ත ලෙස සීතා පැහැරගෙන ඒමද දක්‌වයි.

මෙබඳු සාහිත්‍ය සම්ප්‍රදායක්‌ ලංකා ඉතිහාසය බවට පත් කිරීමට අවශ්‍ය වූයේ බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යයටය. ඉමර්සන් ටෙනන්ට්‌ පවසන පරිදි අප්‍රේල් මස වසන්ත නිවාඩුවට නුවරඑළියට (N'Eliya Scason) එකතුවන යුරෝපීය සිවිල් සේවකයන් ව්‍යාපාරිකයන්, වතු පාලකයන්, විවිධ රාජ්‍ය සේවකයන් විනෝද වූයේ යුරෝපයේ පරිදිය. එහි යුරෝපීය දේශගුණය තුළ තම රටේදී මෙන් කමින්, බොමින්, ආලිංගන නැටුම් වල යෙදෙමින් සිටි පිරිස අතර උගත් ශාස්‌ත්‍රවන්ත සිවිල් සේවකයන් අතළොස්‌සක්‌ මීවිත තොලගාමින් දොඩමළු වූයේ නව සොයාගැනීම් ගැනය. කෝපි වතුවලට හා පසුකලෙක තේ වතුවලට ආ දකුණු ඉන්දියානු පූසාරින් සංගම් සාහිත්‍යය අනුව යමින් ආධිපත්‍යවාදී කතාන්තර ප්‍රබන්ධ කළහ. මෙම දොඩමළු උගත් සිවිල් සේවකයන් අතින් ඔපදමා අවසානයේ රාජකීය ආසියාතික සංගමයේ ලේඛන හා දේශන ලෙස ශාස්‌ත්‍රීය ස්‌වරූපය ගැනීමද සිදුවිය. සීතා-රාවණ නුවරඑළියට පැමිණියේ මෙසේය.

නුවරඑළිය දිස්‌ත්‍රික්‌කයේ වතු කම්කරුවන්ගේ කෝවිල් සේවාව සඳහා පැමිණි දකුණු ඉන්දියානු දෙමළ පූසාරිවරු අලුත් නිර්මාණයන් කළහ. දෙමළ සාහිත්‍යයට (සංගම්) පුරුදු පරිදි තම අයිතිය හා ආධිපත්‍යය හැඟවෙන කතා සම්පාදනය එම කාර්යයයි. "ශීත එළිය", "ශීත ගුහාව", "ශීත කොටුව", "ශීත ඇල්ල" ආදී ශීතල හඟවන නම් "සීතා" බවට පරිවර්තනය කර රාමායණයේ සීතා කුමරිය සඟවා තිබූ ප්‍රදේශය නුවරඑළිය අවට බව ඒත්තු යන කතා ප්‍රබන්ධ කළහ. අප්‍රේල් වසන්ත සමයේ නුවරඑළියට ඇදී ආ උගත් සිවිල් සේවකයන්ගේ ඉහත සඳහන් කරන ලද සාකච්ඡා තුළින් නුවරඑළිය යනු රාවණාට හා සීතාට සම්බන්ධ ප්‍රදේශයක්‌ කළහ.

මේ අතර ජෝන් ද සිල්වා හා සී. දොන් බස්‌තියන් වැනි නූර්තිකරුවන් අතින්ද "රාමායණය" නාට්‍යය නිපද වූ අතර සමකාලීන පුවත්පත් සඟරාවලින් හා උගතුන් අතින් ඊට ප්‍රශංසා සම්මාන ලැබුණි. දෙමළ රාමායණය වූ බාල රාමායණය ඇසුරින් නිපදවූ මෙම නාට්‍යවල සුපර්ණකා හැඳින්වීමට.. "පරට්‌ට බැල්ලි, වේසාවි...." ආදී වශයෙන් හා රාවණ හැඳින්වීමට "දුෂ්ට සල්ලාලයා..." වැනි අශික්‌ෂිත වචන භාවිත විය.

අවසානයේ පාසල් පන්ති කාමරය තුළට රාමායණය පිවිසුනේ මාරි මියුසියස්‌ හිඟින්ස්‌ මැතිනිය අතිනි. ඇය ලියූ පාසැල් දරුවන් සඳහා ඉතිහාස කථා (Historical Tales for School Children) පොතෙහි ශීත යන්න 'Sitha හා Sita', ලෙස සඳහන්ව "සීතා" ලෙස උච්චාරණය කරමින් සීතා කුමරියගේ නුවරඑළිය වාසය ගැන ඉංග්‍රීසි පාසල්වල උගැන්වීමට සමකාලීනවම සිංහල පාසල්වලටද ඇතුළු විය. විජය, පණ්‌ඩුකාභය, විහාර මහා දේවි, දුටුගැමුණු, පරාක්‍රමබාහු සමග රාවණා රජු ගැනද ඉගැන්වීම තුළින් මෙය සිදුවිය. මහාවංශය හා රාමායණය යුරෝපීය ඇසට සමාන කතාන්තර විය. ඉහත සඳහන් කළ පරිදි ඩොනමෝර් යුගයේදී දෙමළ දේශපාලනය විසින් "දුස්‌රා" උත්සවය ඇසුරින් දීපවාලී අර්ථකථනය ශ්‍රී ලංකාව තුළදී අලුත් වූ අතර වර්තමානයේදී සිංහල දේශපාලඥයන් හා රාජ්‍ය නායකයන්ද එයම උච්චාරණය දක්‌වා අපහාසය වැඩී ගියේය.

1990 දශකයේදී යුද්ධය මුල්කරගෙන සාමය පතා රාජ්‍ය අනුග්‍රහය ඇතිව රාමා කෝවිල, සීතා අම්මාන් කෝවිල හා හනුමන් කෝවිල්ද බිහිවිය. නුවරඑළිය ප්‍රදේශය ඉක්‌මවා ගිය මෙම කෝවිල් මහ කොළඹ ප්‍රදේශයටද පැමිණියේය. අන්තිමට ශ්‍රී ලංකා සංචාරක සංවර්ධන අධිකාරිය (ලංකා සංචාරක මණ්‌ඩලය (SLTDA) විසින් මෙසේ හතු පිපෙන්නා සේ ඇතිවූ රාමායන කෝවිල් හඳුන්වා ඇත්තේ "රාවණාගේ පිය සටහන්" ලෙසටය. දකුණු කොළඹ කළුබෝවිල රෝහල අසලද එබඳු ස්‌ථානයක හනුමන්තාගේ කෝවිලක්‌ ඇති බව සංචාරක මණ්‌ඩල ලියවිලිවල ඇත. ඊටත් වඩා රසවත් විහිළුවක්‌ වන්නේ වේර+ගං+තොට (මහියංගණය) නාමයේ "තොට" ඇති නිසා එය රාවණ රජුගේ ගුවන්යානය ගොඩ බැස්‌ වූ ගුවන් තොටුපළ ලෙස විස්‌තර කිරීමය. "වෙහෙර" සහ "ගංගාව" අමතක වී ඇත. සංචාරක මණ්‌ඩලයේ "රාවණ පියසටහන් කමිටු" රැස්‌වීම් කොළඹ හා තදාසන්නයේ කෝවිල් තුළ මසල වඩේ හා උළුඳු වඩේ බුදිමින් පැවැත්විණි. 2008 හා 2009 තුළ ක්‍රියාත්මක වූ මෙම ක්‍රියාදාමය 2009 මැද භාගයෙන් පසු කඩා වැටුන තත්ත්වයක ඇත. ඉන්දියානු එක්‌ සංස්‌කෘතික ආක්‍රමණයක්‌ මෙසේ වැටුනද "අයිෆා" සිනමා උලෙළ ලෙසට එය 2010 ජුනි මුලදී පැමිණ තිබුණි.

අන්තර්නයන මෝස්‌තර (Patteerns of Interferance) යනුවෙන් බටහිර ලෝකයේදී හඳුන්වන යෙදුම අර්ථවත් වන සැටි දැකීමට සංචාරක මණ්‌ඩලයේ රාමායණ උෙද්‍යාaගය හොඳම නිදසුනකි. යෝජිත සීපා ගිවිසුම් ගැන ව්‍යාපාරිකයන් අතර ඇත්තේ බලවත් විරෝධයකි. අප කුඩා කාලයේ ඇසූ හා යෙදුණු ක්‍රීඩාවක්‌ වූයේ "යොන් මැරීමයි". නැව ගිලෙන විට එහි සිටියවුන් 50% මුහුදට දැමීමට අවශ්‍ය විය. සිංහල නැව්පතියා රවුමක්‌ ගණන් කර අවසානයට එන එකා මුහුදට දැමීමේදී යෝනකයන්ම එසේ තේරීමට හැකිවන අයුරු වෘත්තය සැදීම යොන් මැරීමේ ක්‍රීඩාවයි. නමුත් රාවණා සෙල්ලම හැරුණු විට ලංකාවට මැදිහත්වීමේ වෙනත් උපාය මාර්ග ඉන්දියාවට දැන් ඇත.

පැරණී ශ්‍රී ලංකාව සාගරය ගොඩ ගැලීම්

පැරණී ශ්‍රී ලංකාව සාගරය ගොඩ ගැලීම් (අපේ භාෂාවෙන් කියනව නම් සුනාමි) 7 කට මුහුණ දුන්නා කියල විවිධ පර්යේෂණ වාර්තා වල සදහන් වෙනවා

01
හින්දු පුරාවෘත වලට අනුව ලෝක‍යේ කාල අවදීන් 4ක් සදහන් වෙනවා. සත්‍ය යුගය, ත්‍රේත යුගය, ද්වාපර යුගය සහ අවසාන වශයෙන් කලි යුගය වශයෙන්. රාවන යුගය පැවතියා යැයි අප කියන්නෙ මේ ද්වාපර යුගයෙදියි.
රාවනාගේ අභාවයෙන් පසුව පැමිණි සුනාමියකින් මන්නාරමේ සිට දකුණු මුහුදු තීරය දක්වා ඉදිකර තිබුණු මාලිගා 25කුත් මාර්ග පද්ධතීන් 40,000ක් පමණකුත් විනාශ වි ගියා යැයි පුරාවෘත වල සදහන් වෙනවාලු. රාවන රාජධානිය තිබුණා යැයි කියන තැනක් ගැන අදටත් නිශ්චිත සාධක නැතත් එය සීතා එළිය වැනි නගර වලට ඉක්මනින් ළගා වීමට හැකි ලෙස තිබෙන්නට ඇතැයි සදහන්. එලෙස බලන විට ගිනිකොන දිග මුහුදු තීරයේ ආරුගම් මෝය ආසන්නයේ රාවණාගේ රාජධානිය තිබෙන්නට ඇතැයි සිතන්නට සාධක තිබෙන බව වාර්තා වල සදහන් වෙනවාලු.
තවත් කාරණයක් නම් පසු කාලීන මෙගස්තීනස්ගේ වාර්තා වලට අනුව තැප්‍රොබේන් සහ ප්‍රධාන දේශය (the main land) කුඩා ගංගාවකින් පමණක් වෙන්වී ඇති බවට සදහන් වෙනවා. මෙයින් පෙනී යන්නෙ රාම ඇතුලු පිරිසට ඉන්දියාවෙ ඉදල ලංකාවට එච්චර අමාරු උනු බවක් පෙනෙන්නෙ නැති එකයි මට නම් හිතෙන්නෙ. මොකද හනුමන්ත පාලමක් හැදුවයි කිව්වට ඒකට කරන්න එච්චර දෙයක් තියෙන්න විදියක් නැහැ. මොකද නොගැඹුරු පටු මුහුදු තීරයක් තමා තිබුණ නම් තියෙන්නට ඇත්තෙ. වැඩිම උනොත් කලු ගලු ටිකක් ගෙනෙල්ල දාන්න ඇති.

02.
දෙවන අවස්ථාව (මේක නම් මට එච්චර පැහැදිලි නැහැ වැරදි නම් කියන්න)
උරුවෙල කාශ්‍යප සමයේ වැඩම කළ බුදුහාමුදරුවො ඔවුන්ගෙන් අසුන් ගන්නට තැනක් විමසුවාලු. නමුත් එහිදි පිළිතුරැ දුන් යක්ෂ සමූහය පැවසුවේ ඔවුන්ගෙ බිය සැක, නැති කරන්නට බණක් දේශනා කළොත් මුලු දිවයිනම උන්වහන්සේට පවරන බවයි. බණ අවසානයේ බිය නැති කර ගත් යක්ෂ සමූහය ඉදිරියේ බුදුන් වහන්සේ සෘධි ප්‍රාතිහාර්යය පෑවලු ගින්නක් මවමින්. මෙය අවසානයේ ලංකාව බුදුන්ට පවරා ඔවුන් ගිරි දේශයට (බොහෝ විට දූපතක් විය හැකියි) පැන ගියාලු.
නමුත් මෙහිදි මතු වන ප්‍රධාන තර්කය වන්නෙ අවිහිංසාව ප්‍රගුණ කළ බුදුන් වහන්සේ ජන කොට්ඨාෂයක් තමන්ගේ ප්‍රදේශයෙන් එලවා දමාවියද යන්නයි.
එසේ නම් මෙයට දිය හැකි අර්ථ කතන දෙකක් තිබෙනව. එකක් තමා පැමිණි විශාල ස්වභාවික ආපදාවකින් (සුනාමියකින් වැනි) බේරීමට මොවුන් පැන යන්නට ඇතැයි සිතිම, සහ මෙය හුදෙක් මහාවංශය රචනා කිරීමේදී මහා නාම හිමියන්ගේ හිතලුවක් පමණක්ද යන්න????

03.
මේ තමා කවුරුත් අසා තිබෙන ප්‍රසිද්ධම එක. කැළණි තිස්ස රජ දවස සිදු වූවා යැයි පැවසෙන සුනාමිය. නමුත් කෙසේ වෙතත් අද තිබෙන කැලණිය එදා කැළණිය නොවේ යැයි ඇතමෙක් තර්ක කරනව. ඔවුන් පවසන්නේ එදා කැළණිය තිබෙන්නට ඇත්තේ අද පොතුවිල් යනුවෙන් අප හදුන්වන ප්‍රදේශයේ කියලයි. මෙයට දිය හැකි හොදම නිදසුන වන්නේ මෑතදී ඇතිවුන සුනාමියයි. මෙහිදී කැළණිය ප්‍රදේශයෙන් එතරම් තුවාල කරුවන්/මරණ වාර්තා නොවුනත් පොතුවිල් ප්‍රදේශයෙන් ඉතා අධික මරණ සංඛ්‍යාවක් වාර්තා වුනා.

04
සිවුවැන්න වන්නේ පළමුවැනි ගජබාහු රජ සමයේදියි. අප කවුරැත් අහල තියෙනවනෙ ගජබාහු රජ්ජුරැවන්ට නීල නැමැති යෝධයෙක් හිටියා කියල. මොවුන් ඇතුලු පිරිස ඉන්දියාවට ගියා කියන්නෙ මුහුද දෙබෑ කරගෙන නේ. ඒ කෙසේ වෙතත් මේ අවස්ථාවත් අපට සුනාමියක් නිසා මුහුද ආපස්සට ගිය අවස්ථාවක් ලෙස සැක කරන්නට පුලුවන්.

05
ශ්‍රීමත් ආතර් සී ක්ලාර්ක් මහත්මය තමන්ගෙ පොතක තහවුරු කරල තියෙනව 1883 අගොස්තු 27 වැනිදා අලුයම ඉන්දුනීසියාව ආසන්නයේ තිබෙන ක්‍රකටෝවා කලාපයේ සුනාමියක් ඇතිවූ බවටත් එයින් ලංකාවේ සමුද්‍රාසන්නයේ තිබූ නගර වලට ආපදා සිදුවූ බවටත්.

06
1941 අන්දමන් දූපත් ආසන්නයේ සිදුවූ තවත් 8.1 පරිමාණයේ භූමිකම්පාවක් නිසා තවත් සුනාමියක් ලංකාවට සංවේදනය වූ බව වාර්තා වල සදහන් වෙනවාලු.

07
අවසන් සුනාමිය වන්නේ ඔබත් මමත් කවුරුත් අත් දුටු 2004 දෙසැම්බර් මාසයේ 26 වනදා පැමිණි ඛේදනීය සුනාමියයි ‍‍.

උපුටා ගැනීම - http://www.elakiri.com/forum/showthread.php?t=216360&page=49

සීගිරිය

කස්සපයන්ගේ මාලිගය ලෙස දැනට හැඳින්වෙන සීගිරියෙ මුල් පදිංචිකරුවො එහෙමත් නැත්නම් නියම අයිතිකාරයො යක්ෂ ගෝත්‍රිකයො බව මීට පෙරත් විවිධ අවස්ථාවල අපි අතර කතාබහට ලක්වෙන්නට ඇති. සීගිරි ඉතිහාසය සොයා යද්දි එය කෝනාගම බුදුන්ගේ සමය දක්වා දිවෙන බවට තොරතුරු ලැබුණත් ඊටත් එහා ඉතිහාසයක් ඊට තිබෙන්නට බොහෝ ඉඩකඩ තිබේ.

කතරගම මහසෙන් රජ සමයේ සීගිරිය සිහමුඛ, සිහනාග නම් පාලකයන් යටතේ තිබුණ බවත් පසුව එම වකවානුවේම කළුතර රාජ්‍ය කල තාරක රජු විසින් ආක්‍රමණය කල බවත් සදහන් වෙයි.

තවත් තැනෙක සීගිරියෙ නිර්මාතෘ (ඉංජිනේරුවා) ලෙසට මය නම් අසුර ප්‍රධානියෙක් හැඳින්වෙනවා. එමෙන්ම මෙය නිර්මාණය කර ඇත්තේ වෛශ්‍රවණ (කුවේර) වෙනුවෙන් බවත් සඳහන්. ‘රාවන වත’ නම් පුරාණ පුස්කොල පොතෙත් මේ පිළිබදව විස්තර සදහන් වෙයි. මෙහිදී වැදගත් වන තවත් කරුණක් වන්නේ රාවන මෙහෙසිය මන්දෝදරියගේ පියාද මය නම් අසුර පාලකයෙක් වීමයි. එහෙත් මෙම දෙදෙනාම එක් පුද්ගලයෙකු බව අසන්නට ලැබී නැත. ආලකමන්දාව, චිත්‍රකූටය ආදී නම් වලින් හැදින්වුණු මෙම මාලිගාව සහ වෙසමුණි රජු සතුව තිබුණු පුෂ්පක විමානය පසුකළෙක සීගිරියේ විසූ රාවනයන් සතු වෙනවා.

නැවතත් විභීෂණ රාජ්‍යත්වයට පත්වීමෙන් පසු සීගිරිය, චිත්තරාජ නමැති වංශාධිපති යක්ෂයෙකු‍ට පවරා දුන් බවත් සදහන්. පසුකලෙක පණ්ඩුකාභය කුමරු රැකගන්නට උපකාර කල චිත්තරාජත් මෙම පරපුරේම අයෙක් විය හැකි නොවේද?

ඉන්පසු ආලකමන්දාව සිය වාසභවන කරගත් බව සදහන් වන්නෙ කාශ්‍යප රජු පමණයි. කාශ්‍යප රජුගේ මව ධාතුසේන රජුගේ අග මෙහෙසිය නොවන බවත් ඇය රාක්ෂ ගෝත්‍රයේ කාන්තාවක් බවත් අහන්ට ලැබෙනවා. කාශ්‍යප රජුට සිය මව් පාර්ශවයෙන් උපකාර ලැබුණු බව ඉතිහාසයේ මෙන්ම ජනකතා වලත් සදහන් වෙනවා. යකුන් විසූ ප්‍රදේශයකට ආරක්ෂාව පතා යාමත්, එහි සිට රාජ්‍ය පාලනය කිරීමත් තුලින් කාශ්‍යප රජුගේ යක්ෂ සම්භවය තහවුරු වේ. (මාතෘකාවට අදාල නොවුණත් කියන්න හිතුනෙ, පණ්ඩුකාභයගෙ කතාවත් මීට හුගාක් සමානයි කියලයි). කෙසේ වෙතත් මේ වනවිට, සීගිරිය යනු ඉතිහාසය පුරාවටම යකුන්ට උරුමව තිබූ බලකොටුවක් බව ප්‍රත්‍යක්ශ වී ඇත.

සීගිරි පර්වතයේ සිටින සුරූපී අප්සරාවන්ගේ සිතුවම්ද ඈත අතීතයේ පටන්, එනම් කාශ්‍යප යුගයට පෙර සිට එහි වූ බවට තොරතුරු ලැබෙන අතර, කාශ්‍යප රජ සමයේදී, රජුගේ දියණියන් වූ බෝධි සහ උත්පලවණ්නා විසින් මෙම සිතුවම් ප්‍රතිසංස්කරණය කල බවත් අසන්නට ලැබේ. මේ අතර සීගිරිය අසල පිහිටි පිදුරන්ගල (රනින් පිදූ ගල) විහාරයද කාශ්‍යප රජු විසින් කරවන ලද්දක් බව සඳහන්ය.

මෙහිදී අප විසින් සැලකිය යුතු තවත් කරුණක් නම් මුගලන් කුමරුට සහය පතා ඉන්දියාවට පලා යාමට සිදුවීමයි. ඉන් සනාථ වන්නේ ලක්වැසියන්ගේ සහය කාශ්‍යප රජු වෙත තිබුණ බව නොවේද? ඇරත් පියරජු ඝාතනය කලානම් ජනතා සහය කස්සප රජුට ලැබේද? රටවැසියන් කැරලි ගැසූ බවක්වත් සඳහන් නොවන්නේ මන්ද? එමෙන්ම රටින් පලායන මුගලන්ට කාශ්‍යප රජු සමඟ සටනකට එන්නට වසර 18 ක්ම ගතවේ. වංසකතාවල සඳහන් පරිදි කාශ්‍යප රජු පීතෘ ඝාතකයෙක් ලෙස රටවැසියන්ගෙන් කොන්වී සිහගිරට වී සිටියේ නම් 18 වසරක් රාජ්‍ය කරනට තරම් ශක්තියක් ලැබේද? අප විසින් නැවත සිතා බැලිය යුතු, තතු සොයාගෙන නිරවුල් කරගත යුතු දෑ බොහෝය. වංශකතාකරුවා විසින් පීතෘ ඝාතක හංවඩුව ගසන ලද මේ මහා පඬිවරයාගේ, කලාකරුවාගේ සැබෑ තතු අප විසින් සොයා ගත යුතු කාලය එළැඹ ඇත.

උපුටා ගැනීම Ravana Brothers

රාවණා වත නැමති පුස්කොළපොතට අනුව සීගිරියේ සැකසුම් ශිල්පියා වන්නේ "මායා දන්නාව" නමැත්තායි. හෙතෙම සීගිරිය තනන්නට යෙදුනේ රාවණා ගේ පියා වූ විස්තවාස රජු [වෙසමුණි] ගේ නියෝග පෙරදැරි කරගෙනයි. එකල සීගිරිය, ආලකමන්දාව නමින් හැඳින්වූ අතර කුවේර රජ සමය එය හැඳින්වූයේ චිත්‍රකූට නමිනුයි. පසුව, රාවණාගේ අභාවයෙන් පසුව "විභීශණ" රජකමට පත් වූ අතර හෙතෙම තම රාජධානිය කැළණියට ගෙන ගිය අතර ආලකමන්දාව ට විභීශණගේ ඥාතියෙකු වූ යක්ඛ වංශාධිපතියෙකු වූ චිත්තරාජ තම වාස භවන ලෙස යොදා ගත් බව එහි සඳහන්.

තවද, චිත්තරාජ යනු පණ්ඩුකාභය කුමරු [ක්‍රි.පූ.437-367] හට රජකම ලබාදෙන්නට උපකාර කල අයගෙන් කෙනෙක්, ඒ පණ්ඩුකාභය කුමරු ගේ දෙමාපියන් යනු චිත්තරාජ ගේ වංශයෙන් පැවතෙන්නන් වූ බැවින්. තවද, රාවණා වතෙහි කියැවෙන ලෙසට,පණ්ඩුකාභය රජ දවසින් පසුව ධාතුසේන රජුගේ පුත්‍රයා වූ කස්සප කුමරු තම වාසභවන ලෙස චිත්‍රකූටය ලෙස තෝරාගත්තේ ඔහු ගේ මව යක්ඛ ඇදහිලි විශ්වාස කරන්නියක් වූ බැවින් හා ඇය ද ඉන් පැවතෙන්නියක් නිසාවෙන්. කස්සප රජු යනු චිත්තකූටය රාවණා කල අයුරින්ම ප්‍රතිසංස්කෘත කල හා පවත්වාගෙන ගිය එකම රජතුමා ද වෙනවා.චිත්තකූටයේ [පසුව සීගිරියේ] ඇති ලෝපසිඳු බිතුසිතුවම් වලින් දැක්වෙන්නේ සිවුහෙළයත් එහි ඇති නිල්පැහැති කාන්තාරූපයෙන් පෙන්වන්නේ යක්ඛ ගෝත්‍රය බවත් අනෙක් කාන්තා රූ වලින් දැක්වෙන්නේ නාග, දේව සහ ගන්ධබ්බ යන ගෝත්‍ර වල නියෝජනය බවත්, අලංකෘත මල් වලින් දේශයේ එකමුතු බව පෙන්වන බවත් රාවණා වතෙහි සඳහන්.

තවත් එක් විශේෂ කාරණාවක් වන්නේ චිත්තකූටය යනු දැවයෙන් නිර්මිත සෝපානයක් ඉහල සිට පහලට ක්‍රියාකර වූ සිරිලක එකම බලකොටුව ද වෙනවා.සිංහ කට අසල සිට ඉහලට විද නිර්මිත කුහරය තුල මේ දැවයෙන් නිර්මිත සෝපානය දිනපතා සේවයේ යොදවාගත් බව සඳහන්.

සිංහ කට

ගොඩක් අය කියන්නෙ ගල මුදුනෙ කාශ්‍යප මාලිගය තිබ්බ කියලනෙ. හොදට හිතල බලන්න සිංහකට ගාවින් අපි සීගිරිය උඩට නඟින හැටි. තේරුමක් නැති ගඩොල් බැම්ම ගැන හිතුණෙ නැද්ද? මාලිගාව තිබුණ කියන්නෙ ගල ඇතුලෙ. H. C. P. බෙල් තමා බදාම දාලා ඇතුලට යන තැන වහලා ඔය ගඩොල් ආවරණය හැදුව කියන්නෙ. ඒ පලාතෙ ගම්වල පැරණි උදවියගෙන් ඇහුවොත් කියාවි විස්තරේ. අනික තමා රත්තරන් වලින් හදපු සෝපානය ..... ඒක තිබුණෙත් සිංහ කට ගාවමයි.

පුරාවිද්වතුන්, ඉතිහාසඥයින් උපකල්පනය කරන ආකාරයට දඬුමොණරය, හිමාලයෙන් ගෙන එනලද සැහැල්ලු දැවයෙන් නිර්මාණය කරන්නට ඇතිබව සඳහන්. තවද, සීගිරිය වටා එහි රූප පන්සියයක ට අධික ප්‍රමානයක් චිත්‍රණය කරත් ස්වාභාවික හේතූන් මත කාලයත් සමඟ ඒවා මැකීගොස් ඇතිබව කියැවෙනවා. තව ද රාවණා යනු වෙදකමෙහි මෙන්ම කලාවේ ද කෙල පැමිණියෙකු වන නිසා ඔහුට හිස් දහයක් හා අත් විස්සක් ඇතැයි කීමට හේතුවක් කරගත්තා ද වන්නට පුළුවන්.

උපුටා ගැනීම
http://www.elakiri.com/forum/showthread.php?t=659167
http://ravanalankapura.wordpress.com/sri-ravana-ancestry/

රාජාවලිය - රාවණා රජු

“හත්වා තත්‍ර රිපුං සංඛ්‍යො භාර්යයා සහ සංගත:
ලංකේෂ්වරං ච චක්‍රේ ස ධර්මාත්මානං විභීෂණම්
භාර්යයා සහ සංයුක්තස් තතෝ වානර සේනයා
අයෝධ්‍යාමාගතෝ වීර: පුෂ්පකේන විරාජිතා”
(මහාභාරතය 56 අධ්‍යාය, දෝණපර්වය, 6, 7 ශ්ලෝක)

රාවණ රජුට අයත් ගුවන් රථයට නැඟී රාම කුමරු රියදුරු වූ බාලි සමග උපදේශක රාගිරාගේ විධානය අනුව අහසෙහි ඈතට පියාසර කර ඇත. ලංකාවේ දැනට භාවිත කරන රාජාවලිය අනුව රාවණා රජු ලක්දිව රජය කරවා ඇත්තේ ගෞතම බුදුරදුන් ඉපදීමට අවුරුදු 1884කට (ක්‍රි.පූ. 2428) ඉහතදී ය. (රාජාවලිය ඒ.වී. සුරවීර සංස්කරණය - දෙවන මුද්‍රණය 1997 -168 පිට)

රාවණ රජුගේ පුත් ඉන්ද්‍රජිත් ය. මෙම කුමරු කරවූ ගල්ලෙන් විහාරය රහලගල පාමුල ඇති අතර, රහලගල රාවණ රජුගේ මාලිගාවක් තිබු එක් ස්ථානයකි. මෙහි නටඹුන් අද ද රහලගල පර්තවතය මුදුණේ ඇත. “දකුණු බුදු සිරි පතුල පිහිටි මක්කම සහ රාවණ රජුගේ සෙල් ලිපි” නමැති ග්‍රන්ථයේ 57, 58 පිටුවල ඒ බව සඳහන් වේ. ඉන්ද්‍රජිත්ගේ පුත්‍රයා වූ අගිය කරවූ ලෙන් විහාරය කෑගල්ල කරඬුපොත අසල ඇති අළුලෙනයි තිබේ. මෙහි ඇති සෙල් ලිපිය පුර විද්‍යා අංශ මෙතෙක් කාබන් පිටපත් කර රටට ඉදිරිපත් කර නැත. එනමුත් මෙම ලිපිය ඡායාරූප ගත කර කෑගල්ලේ සරත් යටවර මහතා කෘතියක ඉදිරිපත් කර ඇත.

මෙයට අමතරව රාවණ රජුගේ යුද දක්ෂ මකර ඇමැතිතුමාගේ පුත් වූ “ශෝණ” කරවූ ලෙන් ලිපියක් අරනායක අම්බලකන්දේ නාරංගොල්ල වතුයායේ ගුරුළු ලෙන හි ඇත. (එච්.සී.පී. බෙල්ගේ R.K.D. - කෑගලු වාර්තාව - 69 පිට සහ සුනන්දා ප්‍රේමසිරිගේ කෑගලු කැටපත - 3 පිට බලන්න) රාවණ රජු ක්‍රි.පූ. 6000 දී පමණ කරවූ වැව් අතරින් එකක් අද ද රූගම වැව ලෙස අප විසින් හඳුනාගෙන ඇත. (රාවණ රජු බුදුරදුන් ඉපදීමට අවුරුදු 1884ට පෙර එනම් ක්‍රි.පූ.2428 රජ කර ඇති බව කලින් සඳහන් කළේ රාජාවලියට අනුව ය. රාජාවලියේ එසේ සඳහන් වුවත්, මාදුරු ඔය සොරොව්ව වසර 6000ක් පැරැණි බව පසුව සොයා ගැනීම නිසාත්, වෙනත් පුරා විද්‍යා සාක්ෂිත් ගෙන බලන විට රාවණ රජු ක්‍රි.පූ. 6000 දී රජ කර ඇති බව පෙනී යයි) මෙම වැව රූගම වැව ලෙස නම් කර ඇත්තේ විදේශික සුදු මහත්වරු ය. මහඔය (මුන්දෙනආරු) හරස් කර බැඳි වේල්ලක් මගින් එම වැවට ජලය රැගෙන යන ඇළ අදත් රාවණ ඇළ ලෙස ම දැකගත හැකි ය. ලංකාවේ අඟලේ සිතියමේ MAHAOYA SHEET 50 සහ බෝහියර් මහතාගේ වාරිමාර්ග කෘතියේ දී ද මෙය දැක ගැනීමට පුළුවන. රාවණ රජුගේ නාමයෙන් පුරාණයේ ග්‍රාම නාම 60ක් පමණ නම් වී තිබුණු අතර, මෙම නාම 1950න් පසුව වෙනස් කර තිබේ. නූතන හපුතලේ පෙර “රාවණගම” විය. මේ ගැන වත්මන් කතානායක වි.ජ.මු. ලොකුබණ්ඩාර මහතාද හොඳින් දනී. රාවණ රජතුමා දක්ෂ වෛද්‍යවරයෙක් බව “ඌව දනව්ව” පොතේ 43 පිට කියවීමෙන් දැන ගත හැකි ය.

ක්‍රි.ව. 1940 දී සඳහන් වූ රාවණ ගමක් දැන් රම්මුන්ගොඩ ලෙස ද, උඩුරාවණගම දැන් උඩුහාවර ලෙස ද, යටිරාවණ ගම දැන් යටිහාවර ලෙස ද වෙනස් වූයේ අප බලා සිටිය 20 වැනි සියවසේ දී ම ය. රාජකීය පණ්ඩිත නාමලේඛනයක් අප රටේ ඇත. එම නාමලේඛනයේ 716 වැනි රාජකීය පඬිවරයා වූයේ “රාවණාගොඩ” පියරතන හිමියන් වන අතර, 746 වැන්නා වූයේ “උඩුරාවණ” ඤාණරතන හිමියන් ය. 749 වැන්නා ලෙස “යටිරාවණ” ධම්මාරාම හිමියන්ගේ නාමය දැකිය හැකි ය. (ශ්‍රී ලංකා ප්‍රාචීන භාෂෝපකාර සමාගමේ ශාස්ත්‍රීය සංග්‍රහය 1986 මුද්‍රණය 76, 77 පිටු) එම නාමයන් එදා එම ගම් තිබූ බවට හොඳ සාක්ෂි වේ. නුවරඑළිය ද පෙර රාවණ නගරය වූ අතර, එහි වැව ද රාවණ වැවයි. මෙම වැවේ කොටසක් ග්‍රෙගරි ආණ්ඩුකාරයා විසින් ගොඩකරනු ලැබ රේස් පිටිය සාදා ඉතිරිය වැව ලෙසට තබා ඊට ‘ග්‍රෙගරිස් ලේක්’ යැයි නම් කර තිබේ.

කැප්පෙටිපොළ යන ග්‍රාමය නම් කිරීමට පෙර මෙම ග්‍රාමය ‘පාලුගම’ වූයේ රාම - රාවණ යුද්ධය නිසා ය. රාවණ රජු රාමාට පැරදුණු තැන අදත් “රාමලංකාව” යනුවෙන් නුගතලාව අසල කුඩා ගමක් ඇත. සීතා දේවිය දිවුරුම් දුන්, කාශ්‍යප බුදුරදුන් පිටදුන්, නිග්‍රෝධ බෝධිය ක්‍රි.ව. 1832 වන තුරු ම දිවුරුම්වෙල > දිව්රුම් පොළ (නුගතලාව) තිබිණි. මේ බව පෝබස් මහතාගේ වාර්තාවක දැක්වේ. මෙම වාර්තාව අප අත අද නැත. විස්තර අවශ්‍ය අයට Discovering Ceylon කෘතියෙන් ද, බෝහියර් හඳුනාගත් ලංකාව කෘතියේ 343 පිටුවේ සිට ඉදිරියට ද දැක ගත හැකි ය. රාවණ මහ රජුට අයත් ගුවන් තොටුපොළක් මේ අසල විය. එය නමින් බිමණ පව්වයි. පසුව මෙය විමන් පව්ව ලෙස වෙනස් වි ඇත. අද තොටුපොළ කන්ද යනුවෙන් හැඳින් වෙන්නේ ද එකල ගුවන් තොටුපොළකි.

රාවණ රජුගේ තොප්පියක්, රන්සළුවක්, ඔටුන්නක් සහ ක්‍රි.ව. 1153දී සිටි ලක් රජු පරාක්‍රමබාහු රජුගේ ඔටුණු 32ක් සඟවා ඇති බව ලේඛන ගත ය. (මන්දාරම්පුර පුවත 16, 142, 278, 291, 325, 412, 413, 486, 541, 542, 551, 687) රහස්මිගොල්ල ලෙස අද ද වහරන එම ග්‍රාමය පෙර රාවණ රජුගේ රහස් ගුහාවක් ය. මෙම උමග 2006 අගොස්තු 30 දින මහරගම ජාතික අධ්‍යාපන ආයතනය අනුග්‍රහයෙන් ස්වර්ණවාහිණිය ඔස්සේ විකාශය කළ වැඩසටහනකින් ජනතාව හමුවේ තැබී ය. එම වැඩසටහන සඳහා මා ඇතුළු පිරිසක් සහභාගි විය. රාවණ රජුගේ නමින් ම කරවූ රාවණ විහාරය අද අකුරු හරඹයකට හසු වී වාරණ නම් වී ඇති අතර වාරණට හැරෙන හංදිය අදත් යක්කුන්ගේ කැලේ > යක්කැලේ > යක්කල ලෙස ව්‍යවහාර වේ.

රාවණ රජුගේ ඇමැති වූ මකරගේ පුත් වූ ශෝණ සහ රාවණ රජුගේ මුණුපුරු වූ අගියගේ සොහොයුරු වූ අශ්වාරෝහක තැන කරවූ ගල්ලෙන් 100ක් ඇති විහාරය පිළිකුත්තුවයි. (ශ්‍රී ලංකා බෞද්ධ හා පාලි විශ්වවිද්‍යාලයේ පුරා විද්‍යා ගවේෂණ වාර්තාව-2005) ඒ අසල ඇති මාලිගාතැන්න රාවණ රජුගේ මාලිගා සංකීරණයකි. මෙහි කඩුව සහිත සෙල්ලිපිය ඇති අතර, දැන් කොටස් දෙකට කැඩී වෙන් වී ඇති පිළිකුත්තුව හා මාලිගාතැන්න පෙර එක විහාර බිමකි.

උපුටා ගැනීම - http://buddhistculture.weebly.com/1/post/2010/09/-1997-168.html

බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය

රාවණා යුගයෙන් ඇරඹෙන බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය


සුමන සමන් දෙවියන් කියලා පිළිගන්නේ ශ්‍රී පාද කන්දට අධිපතිව වැඩ වාසය කරන සෝවාන් වුණු ඒ වගේම ශ්‍රී ලාංකික බෞද්ධ දෙවි කෙනෙක්ව.

ඉතින් සුමන සමන් දේව සංකල්පය ගැන විවිධ මත කීපයක් දැක ගන්න පුලුවන්.

• ලාංකික වංශකතාවල කියන්නේ කඳුකර ප්‍රදේශයේ දේව ගෝත්‍රික නායකයෙක් වුණු සුමන සමන් බුදු හාමුදුරුවෝ ප්‍රථම වරට ලංකාවට වැඩම කරපු අවස්ථාවේ ඒ කියන්නේ යක්ෂයින් දමනය කරන්න මහියංගණයට වැඩම කරපු අවස්ථාවේ දහම් අහලා සෝවාන් වුණු බවත්, මහියංගණ දාගැබ ඉදි කරපු බවත්, ඊට පස්සේ බුදු හාමුදුරුවෝ තුන්වෙනි වරට කැලණියට වැඩම කරපු අවස්ථාවේ සුමන සමන්ගේ ආරාධනයෙන් එයාගේ වාසස්ථානය වුණු සමනළ කන්දට වැඩම කරලා සිරි පතුල පිහිටෙව්වා කියන එක.

• සුමන සමන් යනු යම බව දක්වන මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතානයන්ගේ මතයත්

[රාම කුමරුට දකුණු පසින් ඉන්නේ ලක්ෂ්මණ කුමරු]

• රාමායණයේ එන රාමගේ සොයුරු ලක්ෂ්මණ කුමරු සුමන සමන් ලෙස වන්දනාවට පාත්‍ර වුනා කියන අදහසත්

• මහායන පිළිගැනීම්වල දක්වන ධ්‍යානි බෝසත්වරු [මහාස්ථාම ප්‍රාප්ත ඒත් නැත්නම් ත්‍රෛලෝක්‍යවිජයී] අටදෙනාගෙන් එක් අයෙක් වෙන සමන්ත භද්‍ර බෝධිසත්වයින් සුමන සමන් දෙවියන් ලෙස ලාංකිකයන් වන්දනා කරන බවත් ප්‍රසිද්ධ මත කීපයක්.
  

කොහොමින් කොහොම හරි මාතෘකාව සුමන සමන් දේව පුරාණය ගැන කතා කිරීම නෙමෙයි මාතෘකාවට ප්‍රවේශයක් ගන්න තමා ඒ ගැන කතා කළේ. මගේ උවමනාව ලංකාවේ තියෙන අප්‍රකට සුමන සමන් දේවාලයක් ගැන කතා කිරීම.

රත්නපුරේ පිහිටි සබරගමු මහ සමන් දේවාලය

සුමන සමන් දේවාල කියපුවාම අපේ මතකට නැගෙන්නේ රත්නපුරයේ පිහිටලා තියෙන සබරගමු මහ සමන් දේවාලයයි.

සිරිපා මළුවේ ඇති සමන් දේවාලය

ඒත් සිරිපා මළුවේ පිහිටා තිබෙන සමන් දේවාලය මුල් කරගෙන හතර දිශාවට සමන් දේවාල 4 ක් ඉදිකර තියෙන බවයි කියන්නේ. ඒ කියන්නේ රත්නපුරේ තියෙන සබරගමු මහ සමන් දේවාලය ඇරුණාම තවත් සමන් දේවාල 3 ක් තියෙනවා කියන එකනේ.

ඒ එක සමන් දේවාලයක් බලංගොඩ, බොල්තුඹේ ප්‍රදේශයේ පිහිටලා තියෙන්නේ. බලංගොඩ ඉදන් පින්නවල හරහා බගවන්තලාවට වැටිලා තියෙන පාරේ කිලෝමීටර් 14 ක් විතර ගියාම මේ කියන බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයට එන්න පුලුවන්.

දේවාල බිම පේන විදිහ

මේ ප්‍රදේශයට භාවිතා වෙන බොල්තුඹේ කියන ග්‍රාම නාමය හැදුණු ආකාරය ගැන මත 2 ක් දැකගන්න පුලුවන්. එකක් තමා මේ දේවාලය ආසන්නයේ තියෙන වෙල් යායේ අස්වැන්න ගත්තු එක් අවස්ථාවක බොල් තුඹක් [?] විතරක් ඉතුරු වෙලා තිබුණු නිසා බොල්තිඹේ කියලා ව්‍යවහාර වෙලා පස්සේ බොල්තුඹේ කියලා සකක් වුණා කියලා.

අනෙක් මතය අපි කතා කරන්න යන මාතෘකාවලට අදාළයි. ඒ මතය තමා රාමා රාවණා ගැටුමේදී රාම කුමරයා එවපු ඊතල පහරකින් රාවණා රජු මියගිය බවත් ඊතල පාර නිසා රාවණා රජුගේ හිස වලවේ ගඟ ආසන්නයේ තියෙන ඕලු ගංතොට ප්‍රදේශයේ වැටුණු බවත්, කවන්ධය බොල්තුඹේ දේවාලය පිහිටලා තියෙන බිමට වැටුණු බවත්ය.

ඉතින් ඒ ප්‍රදේශයේ මිනිස්සු හිස නැති රාවණා රජතුමාගේ කඳ කොටස විශාල පස් ගොඩක් දමා වැසූ බවත් ඒ නිසා බහලතුඹ නමින් ව්‍යවහාර වෙලා බොල්තුඹේ වුණා කියන එකයි.

රත්නපුර මහ සමන් දේවාලයේ වැඩසිටින මාළිගාව එයට සම්බන්ධ වෙන දික් ගෙය

බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයේ වැඩසිටින මාළිගාව එයට සම්බන්ධ වෙන දික් ගෙය

මේ දේවාලයත් සබරගමුවේ මහ සමන් දේවාලයේ ආකෘතියටම සකස් කරපු එකක්. ඒ සඳහා මූලික වුණේ සීතාවක රාජසිංහ රජතුමා බවත් එතුමාගේ නියෝග පරිදි මෙම දේවාලයේ ගොඩනැගිලි හදලා ගම් බිම් පුදලා බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය කියලා මේ දේවාලය නම් කරලා සබරගමු මහ සමන් දේවාලයට අයිති දේවාලයක් බවට පත් කරපු බව සබරගමු මහ සමන් දේවාලයේ පැරණි ලිපි ලේඛනවල දකින්න පුලුවන්.

ඒ වගේම සබරගමු මහ සමන් දේවාලයට පර සතුරු උවදුරක් වුණොත් දේවාභරණ වගේම වටිනා වස්තුව බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයේ තැන්පත් කළ යුතුයි කියලා රජතුමා නියෝග කරලා ඉතාමත් ශක්තිමත් ආකාරයෙන් මේ දේවාලය සකස් කරා කියලා දක්වනවා.

ඒක නිසා බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය සබරගමු මහ සමන් දේවාලයේ කඳුකර දේව ගබඩාව විදිහටත් හඳුන්වලා තියෙනවා. ඒ වගේම ඒ ප්‍රදේශවාසීන්ගේ මතය වෙන්නේ සමන් දෙවියන්ගේ අඩවිය වන ශ්‍රී පාදයේ ඉදන් ඉතාමත්ම ආසන්නයෙන් මේ දේවාලය පිහිටලා තියෙන නිසා සමන් දේව බැල්ම බොල්තුඹේ දේවාලයේ වැඩි බවයි.

නමුත් සීතාවක රාජසිංහ රජතුමාගේ කාලෙටත් බොහෝ කාලෙකට ඉස්සර ඉදන් මේ ස්ථානයේ දේවාලයක් තිබුණු බවත් එය රාවණා රජතුමා වෙනුවෙන් ඉදිකර තිබුණු බවත් ජනවහරේ දැක්වෙනවා. මේ ප්‍රදේශයට නම සෑදෙන්නත් මේ රාවණා රජතුමා මුල් වුණා කියලා මම මුලින් කිව්වේ. ඉතින් මේ ආසන්නයේ තියෙන දෙතනගල කන්ද ආසන්නයේ රාම රාවණ ගැටුම වුණු බවත් එය සිහිවීමට මේ දේවාලය කරවූ බව බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයේ කපුරාළගේ යාතිකාවේ දැක්වෙනවා.

දේවාල බිමට පේන මීදුමෙන් වැහිලා තියෙන දෙතනගල කඳුවැටිය

ඒ වගේම මේ දේවාලයේ අභ්‍යන්තරයේ රාවණා රථය හා රාවණා රජුගේ කොඩිය තැන්පත් කරලා තියෙනවා කියලා කියනවා. දේවාලයේ තියෙන සාම්ප්‍රදායික චාරිත්‍රවලට අනුව එය කිසිවෙකුටත් නොපෙන්වන බවත් ඉංග්‍රීසි පාලන කාලේ සබරගමුවේ ආදායම් පරීක්ෂක නිලධාරියා දේවාලය පරීක්ෂා කරන්න ඇවිත් දේවාලයේ ඇති සියළුම භාණ්ඩ එළියට ගත් බවත් දේවාලය ඇතුළත තියෙන රාවණා රථය හා කොඩිය ඉවතට ගන්න ගිය බවත් එසේ කළොත් විපතක් වෙනවා කියලා කපු මහත්තයා සුදු නිලධාරියාට දන්වලා තියෙනවා.

නමුත් ඒවා නොතකා එම භාණ්ඩ එළියට ගත් බවත් ඒ අවස්ථාවේදීම හෙණ හතක් පුපුරා ගිහින් එක දිගට දවස් 7 ක් වැහැලා මේ සුදු නිලධාරියාට ආපසු යන්න බැරිව ඇතෙක් ගෙන්වලා ඇතා පිටින් ආපසු ගිය බවත් ඒ ඇතාගෙත් කරවටක් වෙනකම් වතුරෙන් ඒ ප්‍රදේශය යටවෙලා තිබුණු බවයි ජනප්‍රවාදවල කියන්නේ.

රාවණා කොඩියට සමානව සකසපු කොඩියක්

කොහොම වෙතත් මේ වෙද්දී රාවණා රජතුමාගේ රුවක් තියෙන කොඩියක් මේ දේවාලයේ වගේම සොරගුණේ, උග්ගල් අළුත් නුවර දේවාලවල පෙරහැරවල්වලදී රැගෙන යාමක් කරනවා.

ඒ වගේම තාමත් මේ ප්‍රදේශයෙන් ඊතල හැඩයේ ලෝහ කැබලි හමුවෙන බවත් ඒවා දේවාලයට භාරදීමක් ගැමියන් සිදු කරනවා. ගැමියන් විශ්වාස කරන්නේ ඒවා රාම රාවණා යුද්ධයේදී වැටුණු ඊතල විදිහටයි.

වර්තමානය වෙද්දී දේවාල බිමේ තිබෙන ගොඩනැගිලි ගැන විස්තරයක් කළොත් ප්‍රධාන දේවාලය ඇතුළු වැඩසිටින මාළිගාව, ඒකට දකුණු දෙසින් චෛත්‍යය හා විහාර ගෙයත්, වම් පසින් පත්තිනි දේවාලයත්, පහත මළුවේ දේව රථය නවත්වන ස්ථානයත් සිංහාසන ගොඩනැගිල්ලත් පිහිටා තිබෙනවා.

පියගැට පෙළ සහ දඩුහැල

දඩුහැල පසුකර දික් ගෙයට පිවිසෙන තැන ඇති කැටයම් සහිත උළුවස්ස

දික් ගෙය

දික් ගෙයි ඇති කැටයම් සහිත ලී කඳන්

දික් ගෙයින් වැඩ සිටින මාළිගයට පිවිසෙන තැන ඇති කැටයම් සහිත උළුවස්ස


වැඩ සිටින මාළිගාවේ දේව පූජා හා යාතිකා කරන ස්ථානය

චෛත්‍යය හා විහාර ගෙය

පත්තිනි දේවාලය

ඇසළ පෙරහැර මංගල්‍යයේදී දේවාභරණ වැඩම කරවන රථය

ඉතින් මේ ඉපැරණි සමන් දේවාලයේ වාර්ෂිකව ඇසළ පෙරහැර මංගල්‍යයක් සෑම වසරකම අගෝස්තු මාසයේ පවත්වනවා. මේ ඇසළ පෙරහැරේ සුවිශේෂී ලක්ෂණයක් තමා අලි ඇතුන් මේ පෙරහැරේ ගමන් නොකිරීමයි. ඒක ගැන මටත් පුදුම හිතුණා. සමන් දෙවියන්ගේ වාහනය වෙන්නෙත් සුදු ඇතෙක් වෙන නිසා. ඒත් දැනගන්න ලැබුණේ අලි ඇතුන් දේවාල භූමියට අරගෙන ආපුවාම සන්සුන් කරන්න අමාරු විදිහට කුලප්පු වෙන බවයි.

ඔයාලටත් හැකියාවක්, වෙලාවක් තියෙන වෙලාවක බලන්න යන්න මේ බොල්තුඹේ ප්‍රදේශයේ පිහිටලා තියෙන ඓතිහාසික සුමන සමන් දේවාලය.

ලිපිය ලියන්න පාදක වුණේ,

• 2007 මැයි 13 ඉරිදා ලක්බිම පුවත්පතේ "රාවණා රජුගේ දඬු මොණරය අදත් බලංගොඩ ප්‍රදේශයේ" ලිපිය
• 2009 බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයේ ඇසළ මහා පෙරහැර වෙනුවෙන් නිකුත් කළ සමරු කලාපය

උපුටා ගැනීම - http://eatuwawa.blogspot.com/2010_10_01_archive.html

රාවනා සහ වීරකාව්‍ය ඉතිහාසය

ඉන්දීය ඉතිහාසය තුළත් වර්තමානය තුළත් මහාභාරතය සහ රාමායණය යන වීරකතා දෙකට අද්විතීය තැනක්‌ හිමිව ඇත. එය කොතෙක්‌ද යත් තනි පුද්ගලයකුගේ රචනා වූවත් නැතත් ඒවාට හිමි වටිනාකම අනුව ජාතියේම හවුල්වීමකින් සකස්‌ කළා වැනිය.

රාමායනය ලේඛනගත කළ යුගය පිළිබඳ බොහෝ මතවාද ඇත. නමුත් ක්‍රි.පු. 6 වන සියවස බුද්ධ කාලය වන විට සම්පූර්ණයෙන් නිමාවූ පාටලීපුත්‍ර නගරය ගැන හෝ සොළොස්‌ මහා ජනපද ගැන හෝ සටහනක්‌ වීරකාව්‍යවල නැත. එම නිසා පාටලීපුත්‍ර නගරය ඉදිකළ යුගයට පෙර රාමායනය ලියවී ඇති බව පිළිගනී. එසේම එහි ආරම්භය බ්‍රාහ්මණ ග්‍රන්ථවල යුගයට සීමා කළ හැක. මේ නිසා සැකයකින් තොරව බ්‍රාහ්මණ ග්‍රන්ථ ලියූ ක්‍රි.පූ. 900 ත් බුද්ධ කාලය වූ ක්‍රි.ව. 600 ත් අතර වීරකාව්‍ය දෙකම ලියවී ඇති බව සැලකෙයි.

මහාභාරතය සහ රාමායණය යන වීරකතා දෙක ප්‍රබන්ධකර ඇත්තේ සෘග් වෛදික දේව පුරාණය පදනම් කරගෙන බවට ප්‍රබල මතයක්‌ ඇත. එය සත්‍ය වුවහොත් එම වීරකතා ඉතිහාසය වටිනාකමට කුමක්‌වෙයිද? අර්ජුන සහ රාම වැනි සද්ධර්මය වෙනුවෙන් යුද වදින මහා වීරයන් සෘග් යුගයට ද අයත්ය. මේ පිළිබඳ ඇති විද්වත් මත කීපයක්‌ මෙසේය. මහාභාරතයේ “අර්ජුන” රාමායණයේ රාම බැව් ආර්. සී. දත්ත ප්‍රකාශ කරයි. සෘග් වේදයේ මනු ද රාම ම බැව් ජැකොබ් පවසයි. (නුවණ, 1998 දෙසැම්බර් 1 වෙළුම 9 කලාපය, 248 පිටුව) ප්‍රාග් වෛදික යුගයේ ආගමික වශයෙන් බලපෑ අදහස්‌ පසුකාලීනව වෙනත් මුහුණුවරකින් කාව්‍යාලංකාර ලෙස ඉදිරිපත් කිරීමෙන් වීරකාව්‍ය නිර්මාණය වූවාද යන්න සෙවිය යුතුය. මහා භාරතය පුරාණ ඉන්දීයන්ගේ කුඩා ජතකතාවකින් සකස්‌ කරගත් බවට හොප්කින්ස්‌ගෙන්ද තවත් ප්‍රබල මතයකි. හොප්කින්ස්‌ගේ මේ මතය අනුව මහා භාරතයට මුල් වූයේ භාරතී කතා නම් කුඩා කතාවකි. (W. Hopmins great epic of india 397) මේ නිසා ආර්යයන් ඉන්දියාවට ඇතුළු වෙත්දී ගෙනා ජනකතා වලින් මහා කාව්‍යය සකස්‌ කළ බවට පැහැදිලි ඉඟියක්‌ සපයයි.

මහා භාරතයේ ඓතිහාසික අගය ප්‍රතික්‍ෂේප කරන බෂාම්, අමතරව අවධාරණය කර ඇත්තේ මහා භාරතයෙන් තමා ඉදිරිපත් කරන යුගයට වඩා බෙහෙවින් වෙනස්‌ යුගයක තොරතුරු පවතින නිසා එය ඉතිහාසයට අදාළ කිරීම අසීරුව පවතින බවයි. මහාභාරතය තුළ රාමායන කතාව ඇතුළත්ව ඇති නිසා මහාභාරතය ලියූ පුද්ගලයන් රාමායනය දැන සිටින බව බෂාම් වැඩිදුරටත් පැහැදිලි කරයි. (අසිරිමත් ඉන්දියාව 517) ක්‍රි.පු. 1500 ට ආසන්න යුගයක ආර්යයන් ඉන්දියාවට ඇතුළු වෙත්දීම වීරකාව්‍ය දෙක දැනගෙන සිටියේද එසේ වනවානම් ලෝකය පුරා සිටින වෙනත් ආර්ය ජනතාවන්ටද මහාභාරතය සහ රාමායන වැනි වීරකාව්‍ය නැද්ද?

හෝමර් නමැති ශ්‍රික ජාතික කවියා ප්‍රබන්ධ කළ “ඉලියඩ්” සහ ඔඩිසි” යන වීර කාව්‍ය දෙකක්‌ ඉංග්‍රීසියේ ඇත. ඉලියඩ් හා ඔඩිසි වීරකාව්‍ය දෙක “රාමායනය” සහ “මහා භාරතය” යන ඉන්දිය වීරකාව්‍යවලට කතා සාරය අතින් ඉතා සමානය. මෙම සමානකමට හේතුව කුමක්‌ද? මෙයට පිළිතුරු සොයාගැනීම තුළින් මුළු මහත් වීරකාව්‍යවලට පදනම සහ ඉතිහාසය වෙනතක යවන බව නිසැකවම කිව හැකිය.

ග්‍රීසීයේත් ඉන්දියාවේත්, අතරමැද පර්සියාවේත් ජනයා ශරීර ප්‍රමාණයෙන් හා බාහිර පෙනුමෙන් සමරූපීය. ඔවුන්ගේ භාෂාවේ මූලික වචන ද සමානය. මෙයට අමතරව සංස්‌කෘතිය, ග්‍රීක, ලතින්, ජර්මන්, ඉංග්‍රීසි, පර්සියන්, සිංහල ආදි භාෂා කතා කරන ජනයාගේ පුරාණ ඇදහිලි සහ ඥති සබදතා සහ සංස්‌කෘතික කටයුතුවලට මූලිකවූත් පදනම් වූත් බොහෝ මූල වචනවල වාග්විද්‍යාත්මක සමානකම්ද හෙළිවිය. මෙයට හේතුව, යුරෝපයේ සහ ආසියාවේ ග්‍රීක්‌, ලතින්, ජර්මන්, පර්සියා, සංස්‌කෘත භාෂා කතාකරන්නන්ගේ මුතුන් මිත්තන් කිසියම් දුරාතීතයක එකම ප්‍රදේශයක එකම ගෝත්‍රයක්‌ ලෙස ජීවත්වීමයි. යුරෝපයේ සහ ආසියාවේ ආර්යයන් යම් අවධියක එකම ප්‍රදේශයක වාසය කළේද එතැන “මාතෘ ආර්ය භූමිය” ලෙස හැඳින්විය. එය කැස්‌පියන් මුහුද අසල ප්‍රදේශයකි. පසුව එම ගෝත්‍රය දෙකට බෙදී යුරෝපයට සහ ආසියාවට සංක්‍රමණය වී ඇත. ආර්යයන් මුලින්ම (බෙදීයාමට පෙර) කතා කළ භාෂාව ප්‍රාග් ඉන්දු යුරෝපීය භාෂාව” (Photo Indo – European Langugde) ලෙස හඳුන්වයි මේ ඇසුරින් ප්‍රාග් ඉංදු- යුරෝපීය භාෂාව සංවර්ධනය වී ලතින්, ජර්මාන්, පර්සියා, ග්‍රීක්‌ සහ සංස්‌කෘතික භාෂා ඇති විය. මෙලෙස භාෂාවේ මෙන්ම නූතන ඉංදු යුරෝපීය ආර්යයන් බෙදීයැමට පෙර පොදුවේ භාවිත කළ වීරකාව්‍ය සාහිත්‍යය තිබුණේද? තිබුණේ නම් එය “ප්‍රාග් ඉන්දු යුරෝපීය වීරකාව්‍ය සාහිත්‍යයක්‌ ලෙස හැඳින්විය හැකිය.

ග්‍රීක ආර්යයන් (ඉලියඩ් සහ ඔඩිසි) ග්‍රීසියේදීත් ඉන්දු ආර්යයන් (රාමායනය සහ මහා භාරතය) ඉන්දියාවේදීත් රචනා කර වීරකාව්‍ය සාහිත්‍යයක්‌ ගොඩනැගුවේ ප්‍රාග් ඉංදු යුරෝපීය වීරකාව්‍ය සාහිත්‍යයක්‌ ඇසුරින් බව සිතීමට ප්‍රමාණවත් සාධක සහ සමානතා මෙම වීරකාව්‍ය යුගල දෙකේ තිබේද? යම් ලෙසකින් එය සනාත වුවහොත් වීරකාව්‍ය යුගල දෙකටම පදනම් වූ සත්‍ය ඉතිහාස සිදුවීමක්‌ තිබුණත් ඒවා අදාළ වන්නේ කැස්‌පියන් මුහුqදු අසල ප්‍රදේශයකටයි. ඒ අනුව රාමායනයේ සහ මහාභාරතයේ සිදුවීම සහ චරිත කිසිසේත් ඉංදිය භූගෝලීය සීමාවට අයත් නැත. එම වීරකාව්‍ය සාහිත්‍යයේ සිදුවීම් සහ චරිත ඉන්දියාවට සැතපුම් දහස්‌ ගණනක්‌ ඈත කැස්‌පියන් මුහුද අවට භූගෝලීය සීමාවට අයත් විය යුතුය. මේ සඳහා වීරකාව්‍ය යුගල දෙක සමානද යන්න තුලනාත්මකව විග්‍රහ කර බලමු.

ග්‍රික මහා කවි හෝමර්ගේ ඉලියඩ් වීරකාව්‍යයේ කතා සාරය මෙසේය.

ස්‌පාර්ටාවේ මෙනෙල්අස්‌ කුමරුගේ ආගන්තුකයෙකු ලෙස, ට්‍රොයි පුරයේ ප්‍රියම් අග රජුගේ පුත් පැරිස්‌ පැමිණෙයි. නමුත් මෙනෙලෙස්‌ට හදිසි මුහුදු ගමනක්‌ යැමට සිදුවෙයි. අතරතුරදී පැරිස්‌ කුමරා හෙලන් කුමරිය පැහැරගෙන ට්‍රොaයිවලට යාත්‍රා කරයි. හෙලන් යනු මෙනෙලෙස්‌ගේ බිරිඳයි. ආපසු පැමිණි මෙනෙලෙස්‌ කුමරා හෙලන් ආපසු ලබා ගැනීමට යුද්ධ කරයි. මෙනෙලෙස්‌ගේ ග්‍රීක පාර්ශ්වය මෙහෙයවන්නේ මෙනෙලෙස්‌ගේ සොයුරු ඇගමෙම්නොන්ය මුළු ග්‍රීසියේම මිතුරන් වූ අසල්වැසි රටවල් විශාල ගණනාවක ඒකාබද්ධ හමුදාවක්‌ ග්‍රීකයන් එකතුකර ගනී. එහි නායකත්වය සත්කීර්තිමතෙකු වූ යුලීසස්‌ ය. මහාවීරයෙකු වූ ඇවිලිස්‌ යෝධ බලැති ඇජැක්‌ස්‌ දෛවෝපගත දීයෝමෙඩීස්‌ ඥණවෘද්ධ නෙස්‌ටල් යන ප්‍රධානීන් පස්‌ දෙනාය.

පැරිස්‌ගේ ට්‍රොaයි පාර්ශ්වයට හෙක්‌ටර් නමැති ප්‍රියම් රජුගේ පුත්‍රයකු නායකත්වය දෙයි. මෙම මහා සෙනගට ට්‍රොaයි අවට සුවිශාල රාජධානි ගණනාවක්‌ම ආධාර සේනා එවයි. දෙවියෝද දෙපැත්තෙන් එක්‌ පැත්තක්‌ ගනී. යුද්ධය දේවයා ට්‍රොaයි පාර්ශ්වයටද සමුද්‍ර දේවයා යවන පාර්ශ්වයටද උපකාර කරයි. වසර ගණනක්‌ යුද්ධය ඇදීයයි. පරම අහිංසක පූජකයෙකු වූ ක්‍රයිසියිගේ දුවට ග්‍රීක පාර්ශ්වයේ ඇගමෙම්තෙන්ගෙන් අසාධාරණයක්‌ වෙයි. මේ නිසා මහා රණ ශූර ඇචිලිස්‌ ඔහු සමග මත ගැටුමකින් ග්‍රිSක පිරිස හැරයයි. නමවන වසර අවසානයේ දී පැරිස්‌ හා මෙනලෙස්‌ අතර ද්වන්ධව සටනකි. ජයග්‍රාහකයාට හෙලන් අයිතිවිය යුතු බව සටනේ කොන්දේසියයි. සටනින් පැරිස්‌ පරාජය වෙයි. නමුත් ගිවිසුම කඩ කරයි. යළිත් දෙපක්‌ෂය යුදවදී ග්‍රීකයන් බලවත් පරාජයකට ළඟාවෙයි. ග්‍රීක පාක්‌ෂික දෙවිවරුන්ගේ මැදිහත් වීමෙන් ඇවිලිස්‌ ආපසු සටහන එකතු වෙයි. දහඅට වසරක්‌ අවසානයේදී ට්‍රොaයි පාර්ශ්වයේ මහ සෙන්පති වූ හෙක්‌ටර්, ආචිලීස්‌ අතින් මිය යයි. ග්‍රීකයන් ජයගත් බැවින් හෙලන් කුමරිය මෙනෙලෙස්‌ කුමරාට ආපසු බාර දෙයි. නැව්වලින් ජයග්‍රාහක පිරවර ආපසු ග්‍රීසියට ළඟා වෙයි.

ඉලියඩ් කාව්‍යයේ සහ මහාභාරතයේ සමානතා

මහාභාරතය තුළ රාමායණය ඇති සේම ඉලියඩ් කතාව තුළ ඔඩිසි කතාව දැකිය හැකිය. මහාභාරතයේ ප්‍රධාන වීරයන් පස්‌දෙනෙකි. ඔවුන් වන්නේ යුධීස්‌වර අර්ජුන, නකුල, සහ හීම, දේව යන පස්‌දෙනයි. ඉලියඩ්හි වීරයන් වන්නේ යුලීසස්‌, ඇජැක්‌ස්‌, නෙස්‌ටර්, ඩියෝමෙඩෙස්‌, ඇචිලීස්‌ යන අය ගේ නම් පවා යුගල වශයෙන් ගත් කළ මහා භාරතවීරයන්ට සමාන වේ. මහා භාරතයේ දෞපදී කුමරිය මෙන්ම හෙලන් කුමරිය ද පිටුවහල්ව සටනකට මැදිවී කල් ගත කරයි. දෞපදී කුමරිය සහෝදරයන් සියලු දෙනාම බලාපොරොත්තු වීම නිසා සොහොයුරන් අතර සටනක්‌ ඇතිවීම වැළැක්‌වීම සඳහා ඔවුන් සියල්ලන්ටම පොදු භාර්යාව විය. මෙලෙස ඉලියඩ්හි Agememnon හා Achiles වීරයන් එකම යුවතියක්‌ නිසා අරගලයක්‌ කරයි. අර්ජුන ඇතුළු පිරිස වසර 13 ක්‌ පිටුවහල්ව සිට ඊළඟ වසරේ රාජ්‍යය දීමට දුර්යෝධන පොරොන්දු වී එම පොරොන්දුව කඩ කිරීම නිසා මහා සටනක්‌ ඇති වෙයි. ඉලියඩ් හිද පැරිස්‌ හා මෙනෙල්ස්‌ අතර ද්වන්ධව සටනෙන් ගැටලුව විසඳුවද පැරීස්‌ගේ පාර්ශ්වය ගිවිසුම කඩකර මහා සටහන් පටන් ගනී. මහා භාරතයේද, ඉලියඩ්කාව්‍යයේද ජයග්‍රාහක වූ වීරයන් පස්‌දෙනාගේ පාර්ශ්වය සමාන වේ. ඔඩිසිහි දේව වර්ගයා (Corons) කොරොන්ස්‌ පුත්‍ර ලෙස හැඳින්වීම හා මහා භාරතයේ කුරු වංශය අතර ද විශාල සමානකමකි.

හෝමර්ගේ ඔඩිසි (වීර චාරිකාව) වීරකාව්‍යයේ කතා සාරය මෙසේය.

මෙය ඉලියඩ් කාව්‍යයටම බද්ධ වූවකි. ට්‍රොaයි සටහන ඉතාකා දේශයෙන් පැමිණි ඔඩිසියස්‌ නම් වීරයා ආපසු යද්දී කැලිප්සෝ නම් මුහුqදු කින්නරාවියක විසින් දූපතක සිරකර ගනී. ඔඩිසියස්‌ ගේ පෙන්ලොප් (ඡැබැකදචැ) නම් රූපසුන්දරියක වූ බිරිඳ පරම පතිවෘතාවයෙන් ඔඩිසියස්‌ එනතුරු වසර ගණනාවක්‌ බලාහිඳියි. ග්‍රීක පිරිස ඔහුගේ (ඔඩිසියස්‌) සිරගත කිරීම නොදනී. එකැස්‌ යක්‌ෂයන්ගේ දූපතකදී පොලිප්හෙමිස්‌ නම් නායකයාගේ එකම ඇස ඔඩිසියස්‌ අන්ධ කිරීම නිසා මේ සිරගත කිරීමට ඔවුන්ට පක්‌ෂ දෙවිවරු ද උපකාර කරයි.

දේව සභාව රැස්‌වී කාලිප්සියෝට පණිවිඩයක්‌ යවමින් ඔවිසියස්‌ නිදහස්‌ කරන ලෙස ඉල්ලයි. පණිවිඩකරු හාමර් ඔහු පණිවිඩය ගෙන යන්නේ කඳු පර්වත දෙදරවා අහසට පැන අහසේ යන අතරතුරදී විශාල සිරුරු සහිත යක්‌ෂණියක්‌ බාධා කරයි. හාමර් ඔවුන් විනාශ කර කාලිප්සියෝට පණිවිඩය කයයි. නිදහස ලැබූ ඔඩිසියස්‌ අතර මැද ෆිනිසියන් රජවරු හා නොයෙක්‌ දෙවිවරුන්ගේ උපකාර ලබමින් සිය රටට එයි. මේ අතරතුර පවතින රකින ඔහුගේ දේවිය වසර ගණනාවක්‌ පුරා සරණාපේක්‍ෂක අසල්වැසි කුමරුන්ගෙන් පීඩා විඳී. තෙලිමැවස්‌ නම් ඇගේ පුත්‍රයා ඔවුන්ට විරුද්ධව කටයුතු කර පෙන්ලොප් රැකගනියි.

ඔඩියස්‌ට උපකාර කරන දෙවිවරු කොරොනොස්‌ පුත්‍රයන් ලෙසින් හඳුන්වයි. මහ දෙවිගේ උපකාරයෙන් ඔඩිසි වෙස්‌වලාගෙන තම රාජධානියට ඇතුල් වෙයි. මේ අතරතුරදී සරණාපේක්‌ෂක අනතන්යුස්‌, යුරිමාවස්‌ වැන්නවුන් ස්‌වයං වරයකින් ඔවුන් අතරින් කෙනෙකු තෝරා ගැනීමට බල කරයි. අවසානයේදී ඔඩිසියස්‌ගේ පුත්‍ර තෙලිමාවස්‌ තරුණයා වෙස්‌මාරු කරවාගෙන ඔඩිසියස්‌ද ස්‌වයංවර පැවැත්වෙන තැනට ගෙන එයි. මෙම සරණපේක්‌ෂක තරුණයන්ගෙන් ගැලවීමට සිතු පැතිලෝපා ලෝකයේ කිසිදු රණශූරයකුට විදිය නොහැකි දුන්නක්‌ පෙන්වා එයින් විදින තැනැත්තා සමග විවාහ වන බව කියයි. තරුණයන් මෙයට අසමර්ථ වනමුත් මහල්ලකුගේ වේශයෙන් සිටි ඔඩිසියස්‌ දුන්නෙන් විදී. එයින් විදිය හැක්‌කෙ ඔහුට පමණි. තරුණයන් මරා දමා ඔඩිසියස්‌ කුමරිය හා රාජ්‍යය අත්පත් කරගනී.

ඉලියඩ් කාව්‍යයේ සහ රාමායනයේ සමානතා

රාමායනයේ සීතා පැහැර ගැනීම හා ඉලියඩ් කාව්‍යයේ හෙලන් පැහැර ගැනීම සමානය. රාමායනයේ සීතාගේ අති පිවිතුරු පතිවෘතාවය හා ඔඩිසිකාව්‍යයේ පැනිපෙලෝප්ගේ පතිවෘතාවය එකසේ සමානය. රාමගෙන් යක්‌ෂ ගෝත්‍රිකයන්ට අසාධාරණයක්‌ වීම නිසා සීතා සිර කිරීම හා ඔඩිසියස්‌ එකැස්‌ යකුන්ට අසාධාරණයක්‌ කිරීම නිසා දූපතක සිරකිරීම සමාන වේ. අහසින් ගොස්‌ දූපතකට පණිවිඩ ගෙනගිය හනුමාගේ ගමන් විස්‌තරය හා දූපතකට පණිවිඩය ගෙන යන ඔඩිසි කාව්‍යයේ හාමගේ ගමන් විස්‌තරය හා නම් දෙක පවා සමානය. මීට අමතරව දරුවකු සමග පැනිලොපාගේ පතිභක්‌තිය හා ඔඩිසියස්‌ ගේ අප්‍රමාණ දුක්‌ කරදර විඳිමින් බිසව සොයා ඒම මහාභාරතයේ අතුරු කතාවක්‌ වූ නල දමයන්ති කතාවේ නල කුමරාගේ ගමනට සහ දමයන්තිය ගේ ඉරණමට සමානය.

සීතාගේ පතිවෘතාව වෙනුවෙන් සටන් කරන විභීෂණ හා ඔඩිසියස්‌ හි ඔඩිසිගේ පුත්‍ර තිලිමාවස්‌ගේ කාර්ය සපුරා සමානය. සීතා සොයා මුහුදු ගමනකින් එන රාම හා පැතිලෝපා සොයා එන ඔඩිසිගේ ගමන සමානය. එනම් ස්‌ව පක්‌ෂයේ සේනාවක සහාය නැත. දෙවිවරු හා අදෘෂ්‍යමාන බලවේගවල බාධා හා උපකාර ඇත. එසේම රාමායනයේ රාම සේද, ඔඩිසියස්‌ ද ස්‌යංවරයකදී තම බිරිඳ දිනාගනි. මෙම ස්‌යංවරයේ මහා දනුද්ධර යුධයකදී අසාමාන්‍ය දුන්නකින් රාම මෙන්ම ඔඩිසියස්‌ද විදියි. රාමායනයේදී රාමාද ඔඩිසියස්‌ ද තම බිරිඳ අවසානයේදී දිනාගනී. වීරකාව්‍ය යුගල දෙකේම යුරෝපීය සහ ඉන්දු වෙනස පුද්ගල නාම කීපයක්‌ සහ භූගෝලීය විස්‌තරවල පමණි. කතා සාරය එකක්‌මය. එක කතාවක්‌ ප්‍රධාන කතාවක දෙවන කොටසකි. මේ කතා දෙකටම පොදු වූ කුඩා මුල් වීරකතා දෙකක්‌ තිබෙන්නට ඇත. මූලික සමානකම් අනුව එම (Photo Indo – European epies) දෙකෙන් ප්‍රාග් ඉන්දු යුරෝපීය ජනකතා දෙකක්‌ ප්‍රතිනිර්මාණය කළ හැකිය.

1. ස්‌වකීය උරුමයන් නොලැබීම මුල් කරගත් වීරයන් පස්‌දෙනකු උරුමය ලබාගැනීමට එකාබද්ධ හමුදාවක්‌ මෙහෙයවයි. ප්‍රතිපක්‌ෂයද පුළුල් ඒකාබද්ධ හමුදාවක්‌ මෙහෙවයි. මෙලෙස එකම ගෝත්‍රය යටතේ රාජධානි ගණනාවක්‌ මහා යුද්ධයක්‌ කරයි. දේව උපකාර ලබන යුක්‌තිය වෙනුවෙන් සටන් වදින වීරයන් පස්‌ දෙනාත් ඔවුන්ට සම්බන්ධ කාන්තාවත් අවසානයේදී ජයගනී. සෘග්වේදයේ පුරු- භරත ගෝත්‍ර දෙක අතර සටන මෙනි. එම සටන පසුකාලයේදී මහාභාරතය ලෙස ප්‍රසාරණය කර ඇති බව පෙනෙයි.

2. යුක්‌තිධර්මය ශක්‌තිය කරගත් වීරයෙකු විසින් ධනුද්ධර යුද්ධයක්‌ සහිත ස්‌යංවරයකදී රූප සුන්දරියක්‌ දිනා ගනී. පරම පිරිසිදු පතිවත රකින ඇය සැමියා කළ වරදකට පළිගැනීමක්‌ සඳහා පැහැර ගනී. දෙවිවරුන් ඔහුට උපකාර කරයි. සැමියා ඇය සොයා අති දුෂ්කර ගමනක්‌ එයි. අහසින් ගමන් කරන පණිවිඩකරුවන්, දෙවිවරුන්, යක්‌ෂයන් කුමරිය බේරා ගැනීමට යන ගමනට සම්බන්ධ වෙති. පතිවත රකින ස්‌ත්‍රිය වීරයා විසින් බේරාගෙන තම රටට ගෙනයයි. මොහු (රූප සුන්දරියගේ සැමියා) යුක්‌ති ධර්මයේ දෙවියා හා සමාන ධර්ම නීතිය වෙනුවෙන් දඬුවම් කරන්නෙකි.

අදට වසර හාරදහස්‌ පන්සීයට පෙර නූතන ඉන්දියානුවන් සහ ගී්‍රක ජාතිකයන් ගේ මුතුන් මිත්තන් ද පර්සියානුවන් සහ ජර්මන් මුතුන් මිත්තන් ද එකම ප්‍රදේශයක, එක ගෝත්‍රයක්‌ ලෙස ජීවත් විය. ඔවුනොවුන්ගේ භාෂාවලත් ආගම්වලත් ජනකතාවලත් මේ සමානකමේ සෙවනැල්ල වැටී ඇත. මෙලෙස එක ගෝත්‍රයක්‌ ලෙස වාසය කළ ප්‍රදේශය (මාතෘආර්ය භූමිය) නැතහොත් දකුණු කැස්‌පීයන් ප්‍රදේශයත්, ස්‌ටෙප් භූමියත් අතර ප්‍රදේශකදීය.

මහා භාරතය හා ඉලියඩ් යුගලයත් රාමායනය හා ඔඩිසි යුගලයත් එකම ප්‍රාග් ඉන්දු යුරෝපීය ජනකතා දෙකක්‌ පදනම්ව ප්‍රබන්ධකර ඇති බව පෙනෙයි. ඉන්දු ආර්යෝ මෙය ඉන්දියාවට අදාළව නොයෙක්‌ වෙනස්‌කම් කළහ. එහිදී ඉන්දිය භූගෝලීය විස්‌තර හා සමකාලීන පුද්ගල නාම හා දේව නාම, සෘෂිවරු එයට සම්බන්ධ කරන්නට ඇත. ග්‍රීකයන්ද සමකාලීන ග්‍රීක භූගෝලීය විස්‌තර හා සමකාලීන පුද්ගල නාම හා දේව නාම, සෘෂිවරු එයට සම්බන්ධ කරන්නට ඇත.

ආගමික සංස්‌කෘතික වචන භාවිතයේදී ඉන්දු යුරෝපීය ආර්යයන් දක්‌වන සමාන්තර ව්‍යවහාරයන් ඔවුන්ගේ දේව පුරාණයටද සමානය. ඉලියඩ්, ඔඩිසි සහ මහා භාරතයේ – රාමායනය සමාන වූයේ ඒවාට මුල්වූ ප්‍රාග් ඉංදු, යුරෝපීය වීරකතා දෙකක්‌ පදනම් කරගෙනය. ඒවා පිළියෙල කර ඇත්තේ මාතෘආර්ය භූමිය තුළදීය. නැතහොත් දකුණු කැස්‌පියන් ප්‍රදේශයත්, ස්‌ටෙප් භූමියත් අතර ප්‍රදේශයකදීය. එම ප්‍රදේශවලින් දකුණට ගමන් කළ ආර්යයන් දෙකට බෙදී ඉංදියාවට හා ග්‍රීසියට පැමිණ වසර දහස්‌ ගණනක්‌ ප්‍රාග් ඉංදු යුරෝපීය ජනතකා පවත්වාගෙන විත් ඇත. ඉංන්දියාවේ දී හා ග්‍රීසියේදී ඒවාට අමතර කරුණු එකතුකර මහාකාව්‍ය ලෙස ප්‍රසාරණ කර ඇත.

මේ නිසා මතුපිටින් අසමානකම් ඇති වුවද කතාසාරය අතින් ඉංදු ග්‍රීක වීරකාව්‍ය යුගල දෙකම ඉදුරා එක සමානය. ඉලියඩ් හි ට්‍රොaයි පුරය සේම, මහා භාරතයේ හස්‌තිනා පුරය ලෙස නගර දෙකක්‌ පවා හඳුනාගෙන ඇත. එහෙත් ඒවා වීරකාව්‍ය යුගල දෙකට ඉංදිය අගයක්‌ හෝ ග්‍රීක අගයක්‌ ලබාදීමට අදාළ රටවල භූගෝලීය විස්‌තර ආදේශ කිරීමකි. නැතිව, එකී සටන්වලට ඇත්ත වශයෙන් සම්බන්ධ නගර විය නොහැක. ඊට හේතුව වීරකාව්‍ය දෙකට පදනම් වූ කතාව ඉන්දියාවේදී හා ග්‍රීසියේදී සිදුවී නැති නිසාය. මේ නිසා රාමායනයට අදාළ භූගෝලීය විස්‌තර සොයා ගැනීම කතාවේ ඓතිහාසික බව සනාත නොවීමකි. එයට අදාළ කතාවල යම් සත්‍ය තාවක්‌ තිබුණේ වූ නමුදු ඒවා කැස්‌පියන් මුහුද අසල පිහිටි මාතෘආර්ය භූමියට අදාළ වෙයි. මේ නිසා ආර්යයන් ඉන්දියාවට ඇතුල් වෙත්දීම වීරකාව්‍ය දෙක භාවිත කර ඇත.

ග්‍රීක වීරකාව්‍ය යුගල දෙකේ නැති එහෙත් ඉන්දීය වීරකාව්‍ය දෙකේ ඇති සුවිශේෂ ලක්‌ෂණය වන්නේ ගුවනින් ගමන් කරන යානා පිළිබඳ ඇති විස්‌තරයි. මේ කොටස ඉන්දිය වීරකාව්‍ය දෙකට ඇතුල් වයේ කැප්පියන් ප්‍රදේශයත්, ඉන්දියාවත් අතර පිහිටි පර්සියාවේ සුමේරියානු ශිෂ්ටාචාරයේ බලපෑම නිසාය. ඉන්දිය වීරකාව්‍ය දෙකටම වඩා වසර සියගණනක්‌ පැරණි ගුවනින් ගමන් පිළිබඳ විස්‌තර හා කැටයම් ඵලක ඇත්තේ සුමේරියානු ශිෂ්ටාචාරයේය. සුමේරියාව පසුකර ඉන්දියාවට එද්දී මෙම ගුවනින් යානා පිළිබඳ සංකල්පය ඉන්දු ආර්යයන්ද එකතු කරගන්න ඇත. ඉන්දියාවට එද්දී මෙම ගුවනින් යානා පිළිබඳ සංකල්පය ඉන්දු ආර්යයන්ද එකතු කරගන්න ඇත. ඉන්දියාව හා ලංකාව අතර රාමායනයේ ඇති.

රාම රාවණා සටනක්‌ ඉතිහාසයේ මොනම යුගයකවත් සිදුව නැති බව මෙයින් පැහැදිලිය. මේ අනුව කතාවේ රාවණා රාම හා ඔවුන්ගේ ඥතීන් කිසිවකු හෝ ඓතිහාසික චරිත නොවේ. රාවණා ලංකාවේ සිටි පාලකයෙකු විය නොහැක. මොහු තෙදවත් රජකෙනෙකු ලෙස සකස්‌ කර ඇත්තේ හුදෙක්‌ රාමගේ පූජනීය අගය වැඩිකර ගැනීමේ උපක්‍රමයක්‌ ලෙසය. රාමායණයෙන් ලංකා ඉතිහාසය ගොඩනැගීමට තැත්කිරීම කෙසෙල් ගසක පතුරු ගලවා අරටුව සෙවීම වැනි නිස්‌සාර දෙයකි.

උපුටා ගැනීම - http://apethana.com/urumayaweb/?p=41