රාවණා සොහොයුරෝ

රාවණා සොහොයුරෝ (RavanaBrothers) සකස් කරන ලද වාර්ථාමය වැඩසටභන් පෙලක්






වීඩියෝ දර්ශණ වල පුර්ණ අයිතිය ඔවුන් සතුය

වාර්ථාමය වැඩසටභනක්

රාමායනය හා රාවණා ඉතිහාසය අලලා සකස් කරණ ලද කෙටි වාර්ථාමය වැඩසටභන් පෙලක්
(ඉන්දියාව විසින් සකස් කරන ලද්දකි.)

බුදු දහම පිළිගත් සමන් සුරිඳුට පිදුණු බොල්තුඹේ සමන් දෙවොල

බුදු දහම පිළිගත් සමන් සුරිඳුට පිදුණු බොල්තුඹේ සමන් දෙවොල

චසිත බුලත්සිංහල

ත්‍රිවිධ රත්නයේ සරණ ගොස් සෝතාපත්ති ඵලයට පිළිපන් සම්‍යක් දෘෂ්ටික දෙවියකු වශයෙන් කා අතරත් සුමන සමන් දෙවියන් ප්‍රචලිත වී ඇත. එසේම මෙරට බෞද්ධයාගේ ගෞරවාදරයට හා වන්දනාමානයට පාත්‍රව සිටින දෙවි දේවතාවන් සමූහ අතුරින් සමන් දෙවියන්ට හිමිවන්නේ අද්විතීය ස්ථානයකි.

බුදුරජාණන් වහන්සේ පළමු වැනි වරට ලක්දිවට වැඩම කරන ලද්දේ මහියංගනයටය. මහවැලි නදිය අසබඩ මහානාග වනෝද්‍යානයේ පැවති යක්ෂ සමාගමය කරා උන්වහන්සේ වැඩම කර වදාළේ බුද්ධත්වයෙන් නව වැනි මස දුරුතු පුර පසළොස්වක දා බැව් මහා වංශයේ සඳහන් වේ.

එම අවස්ථාවේ සුමනකූට වාසී සමන් දෙවියෝද එහි පැමිණ තථාගතයන් වහන්සේ දෙසූ දහම් අසා සෝතාපත්ති ඵලයට පත්වූහ’යි මහාවංශය කියයි.

සමන් දෙවිඳුන් සර්වඥයන් වහන්සේගෙන් පූජාර්භ වස්තුවක් ඇයද සිටි කල උන්වහන්සේ කේශ ධාතුන් වහන්සේ අත්ලක් පමණ ප්‍රදානය කළ සේක. ඒ කේශ ධාතුන් වහන්සේ රන් සුමුගකින් පිළිගත් සමන් දෙවියෝ තථාගතයන් වහන්සේ වැඩ සිටි තැන සත් රියනක් උසට එක් විසි රියනක් වටකුරුවට ස්තුපයක් තනවා එම ධාතුන් වහන්සේ එහි තැන්පත් කළ බැව් වංශකථා තුළින් සනාථ වේ.

සමන් දෙවිඳුන් පිළිබඳව යළිදු වරක් මෙරට බෞද්ධයිනට අසන්නට ලැබෙන්නේ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ තෙවැනි ලංකාගමනය සිදු වූ අවස්ථාවෙහිදීය. එවර බුදුන් වහන්සේ කැලණියට වැඩම කළ බැව් මහාවංශය පෙන්වා දෙයි. සමනොල කඳු මුදුනේ සිරිපා සටහන පිහිටුවන ලද්දේද එම අවස්ථාවේම බැව් එහි අන්තර්ගත වී පවතී. මෙම ශ්‍රීපාද පද්මය පිහිටි සමනොල කඳු මුදුන කේන්ද්‍ර කොට ගනිමින් ප්‍රධාන සමන් දේවාල සතරක් විද්‍යාමාන වේ. එනම්,

1. රත්නපුර මහ සමන් දේවාලය 2. බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය 3. මහියංගනයේ සමන් දේවාලය 4. දැරණියගල සමන් දේවාලය මෙහිදී මෙම සමන් දේවාල සතර අතුරින් අපගේ විශේෂ අවධානයට පාත්‍ර වන්නේ බොල්තුඩේ සමන් දේවාලය වේ.

බලංගොඩ සිට පින්නවල හරහා බගවන්තලාව තෙක් වැටී ඇති මාර්ගයේ ඛ්. මී. 14 ක් පමණ ගිය විට ඓතිහාසික බොල්තුඩේ සමන් දේවාලයට පිවිසීමට පුළුවන. රත්නපුර මහ සමන් දේවාලයේ ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පීය ක්‍රම වලට මෙම දේවාලයද නිර්මාණය කරන්නට ඇතැයි සිතිය හැකිය. දැනට වාර්තාගත තොරතුරු වලට අනුව මෙම දේවාලය 16 වන සියවසේ සීතාවක රාජසිංහ රජු විසින් කරවන ලද්දකි. එනම් සබරගමු මහ සමන් දේවාලයට යම් සතුරු ආක්‍රමණයක් සිදු වුව හොත් එහි ඇති වටිනා දෑ ආරක්ෂා සහිතව තැබීමට මෙම දේවාලය සීතාවක රාජසිංහ රජු කරවූ බවට පිළිගැනේ. බොල්තුඹේ සමන් දේවාලය පිළිබඳව කිරිඇල්ලේ ඥාාණවිමල හිමියන් විසින් 1967 දී රචිත ‘සපරගමු දර්ශනය’ නම් කෘතිය තුල මෙවැන්නක් සනිටුහන් වී පවතී.

‘ මේ දේවාලය කරවන ලද්දේ සීතාවක රාජසිංහයන් විසිනි. තමාගේ ඇවෑමෙන් පසු පෘතුගීසි උවදුර නිසා සපරගමු සමන් වෙහෙරට යම් කිසි හානියක් සිදුවන බව පෙනුනොත් දෙවැනි පැරකුම්බා රජු පටන් තමාගේ කාලය දක්වා මෙදා තුරෙහි ලක් රජය කළ නරපතින් විසින් මෙම ස්ථානයට පුදන ලද විහාර දේවාලගම් ආදි දේපල ගැන ලියා තිබෙන රාජකීය ලෙඛනත් රන් - රිදී - මුතු - මැණික් ආදියෙන් කළ වටිනා පූජනීය වස්තුන් ආරක්ෂා සහිතව තැම්පත් කිරීම සඳහාය.

රාජසිංහයන්ගේ අභාවයෙන් පසු සපරගමුව ආක්‍රමණය කළ පෘතුගීසිහු සපරගමු සමන් වෙහෙර සහිත දේවාලය සම්පූර්ණයෙන්ම විනාශ කර 1618 ඒ මත ඔවුන්ගේ බලකොටුව තනා ගත්හ. එම විනාශයට කලින් රාජසිංහයන් යොදා තිබෙන වැඩපිළිවෙළ අනුව එහි තිබූ වටිනා හැම දෙයක්ම ගෙන ගොස් බොල්තුඹේ දේවාලයේ තැන්පත් කළහ’. (සපරගමු දර්ශනය / පි 255 - 256)

එසේම මෙම දේවාලය 1886 පෙබරවාරි 10 වැනිදා නැරඹූ වේස් මහතා ලියූ වාර්තාවක මෙසේ සඳහන්ව ඇත.

‘දේවාලයේ දික් ගෙයට පිවිසෙන ප්‍රධාන දොරටුව ඉතා අලංකාරය, ආකර්ෂණීයය. කළුවර ලීයෙන් තනන ලද උළුවස්සේ මතු පිට දාරය දිගේ කැටයම් කළ ඇත් දළ පටි සවි කොට තිබේ. ඊට පිටතින් හැම පැත්තේම තුනී පිත්තල පටි අල්ලා ඇත’. තවද මෙම වාර්තාවට අනුව රන් බේසමක් වැනි දෙයක් හා (මණ්ඩය) දුනු හා ඊතල යන භාණ්ඩ 1888 මැයි 21 දා ඔහු නැවත ගොස් එය සෝදිසි කරද්දීත් තිබී ඇත. එසේම කොඩ්රින්ටන් මහතාගේ ලේඛන වලට අනුව දේවාලයේ දික් ගෙයි අඩි 4 ක් දිග අඩි 2 1 / 2 ක් පළල අඩි 11 / 2 - 2 ක් පමණ ගැඹුරු ලී පෙට්ටියක්ද මෙහි තිබී ඇත.

වර්තමානයේ මෙම දේවාල භූමිය තුළ දර්ශනීය බෝධීන් වහන්සේ නමක් බුදුමැදුරක් මෙන්ම චෛත්‍යයක්ද බෞද්ධයන්ගේ වන්දනාමානය සඳහා පවතී. අසල විහාරස්ථානයේ විහාරාධිපතින් වහන්සේ පැවසූ ආකාරයට මෙම චෛත්‍ය ඉදිකර ඇත්තේ වළගම්බා රජ දවස ඉදිකළ කුඩා චෛත්‍යයක් මැදි කොටය. නමුත් මෙම දේවාල භූමියේ ඉතිහාසය වළගම්බා යුගයට් ඈත යුගයකට ගමන් කරයි. ඒ වකවානුවේද මෙහි දේවාලයක් පැවති බවට ජනශ්‍රැතිය සාධක හමුවේ.

එදා රාම රාවණා යුද්ධය පැවතියේද මෙම භූමිය කේන්ද්‍ර කොට ගෙන යැයි පැවසෙන ජනශ්‍රැතික සාධක අපමනය. රාවන රජු ලක්ෂ්මනයන් මෙම භූමියේදී පරාජය කළ හෙයින් රාවණයින්ගේ ජය භූමිය ලෙසින් ද මෙම ප්‍රදේශය හඳුන්වනු ලබයි. හීයකින් විද රාවණ රජු නැසීම පිණිස රාම කුමරුන් වවිසින් දුනු දිය මැනීම පිණිස වීරිය යොදන ලද්දේ මෙම දේවාලය අසල ඇති දෙතනගල පර්වතයට දෙදන සිරකර ගනිමින් බැව් පැරණි ගම්වැසියන්ගේ මතයයි. රාවණා කපොල්ල, සිතාලෙන, සිතා ගල, රාවන කන්ද, වලේගොඩ, කුමරි කොටුව, වැනි ස්ථාන මෙම දේවාල ආසන්නයේ පවතී.මේ දේවාල මන්දිරය තුළ රාවණා රථය නමින් සුවිශේෂි වස්තුවක් ඇතැයි පැවසේ. එය රාවණා රජු පරිහරණය කළ දඬු මොනර යන්ත්‍රයේ ආකෘතියක් බැව් ප්‍රදේශයේ ජීවත් වන විද්වතුන්ගේ මතය වී ඇත. මෙය ලෝහයෙන් තනා ඇති අතර රෝද නොමැති එය ගුවන් යානයක ස්වරූපය ගත්තක් බවටද සැලකේ. එසේම රාවණ රජිදුන්ගේ රාවණ කොඩියද මෙම දේව මන්දිරය තුළ පැවති බැව් මේ පිළිබඳ තොරතුරු සෙවීමේදී අනාවරණය විය.

එසේම මෙම බොල්තුඹේ සමන් දේවාලයේ පෙරහර පැවැත්වෙන්නේ සැප්තැම්බර් ඔක්තෝම්බර් කාල වලදීය. චාරිත්‍ර සමුදායක් මීට අන්තර්ගත වී පවතී. දිය කැපීමෙන් පසු දවුල් කරුවකු, තම්මැට්ටම් කරුවන් දෙදෙනකු හා කොඩි අතින් ගත් දෙදෙනෙකු දේවාලය වටා බෙර වයමින් දුවනු ලැබේ. මෙයින් ජයග්‍රහණය කරනු ලබන පුද්ගලයාට බස්නායක නිලමේ තුමා හා ප්‍රධාන කපු මහතා විසින් යම් ත්‍යාගයක් පිරිනමනු ලබයි. මෙයින් සංකේතවත් කරනු ලබන්නේ එදා ලක්ෂ්මන පරදා රාවණයන් ලැබූ ජයග්‍රහණය සැමරීමකි.

මෙම දේවාල මන්දිරයට ප්‍රවිශ්ට වන්නේ විශාල කළුවර උළුවස්සකිනි. පළාපෙති කැටයමින් යුතු වූ ඇත්දත් පේළිය එකී උළුවස්සේ තැනින් තැන පමණක් දක්නට ඇත්තේ එහි විශාල කොටසක් සොරුන් විසින් ගලවා ගෙන ගොස් ඇති හෙයින් විය යුතුය. 1886 මෙම දේවාලය පිළිබඳ වාර්තාවක් ලියන වේස් මහතා මේ උළුවස්සේ පිටතින් සැම පැත්තේම තුනී පිත්තල පටි අල්ලා තිබුණු බැව් සඳහන් කර ඇතත් එවැන්නක් අප නෙත නොගැටුණි. එසේම දේවාලයේ බොහෝ තැන් වේ හුඹස් වලින් යුක්ත අතර බුදු ගෙය ඇතුලතද වේ තුඹසක් තිබුණු ආකාරය නෙත ගැටුණි. මේවාට නිසි පිළියමක් නොකළ හොත් වේ තුඹස් වලින්ම බොල්තුඹේ සමන් දෙවොල විනාශ මුඛයට පත්විය හැකිය.

උපුටා ගැනීම - http://www.lakehouse.lk/budusarana/2008/08/16/tmp.asp?ID=fea07

රකුසු මුගලන්

මහාචාර්ය නලින් ද සිල්වා

කාශ්‍යප රජු ද බෞද්ධයකු වූ බව පැහැදිලි ය. ඒ වන විට ඇතැම් යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් බෞද්ධයන් වන්නට ඇත. හැරත් කාශ්‍යප රජු ධාතුසේන රජු ගේ ද පුතු විය. එබැවින් ඔහු බෞද්ධ වීම කිසිසේත් පුදුමයක්‌ නො වේ. කාශ්‍යප රජු පමණක්‌ නො ව එතුමා ගේ දියණියන් දෙදෙනා ද බෞද්ධ වූ බව මහාවංශයෙන් ද පැහැදිලි වෙයි. එහෙත් සිංහල රාජ්‍යය පැහැර ගැනීම පිළිබඳව සිංහල භික්‍ෂුන් වහන්සේ ද ඇතුළු සිංහල බෞද්ධයන් කාශ්‍යප රජුට කිසි ම සමාවක්‌ නො දෙන්නට ඇත.

අප දැනට කලකට පෙර පැවසූ පරිදි කාශ්‍යප රජු යක්‍ෂ සම්ප්‍රදාය අනුව සිහිගිරිය කරවා ඇත. එහි උයන් ද පර්සියන් සම්ප්‍රදාය අනුව පවත්වාගෙන ගොස්‌ ඇති බව නව කැණීම්වලින් පැහැදිලි වෙයි. බොහෝ කරුණු විමසා බැලූ කල පැහැදිලි වන්නේ සිහිගිරිය යක්‍ෂ සංස්‌කෘතිය සිහි කිරීම සඳහා කරවන ලද්දක්‌ බව ය. සිංහලයන් විසින් අමතක කරනු ලැබ තිබූ යක්‍ෂ සංස්‌කෘතිය හා සම්ප්‍රදාය නැවත සිහි කිරීම සඳහා ඉතා අනර්ඝව උයන් චිත්‍ර සහිතව සිහිගිරිය කරවා ඇති බව පෙනී යයි.

ඒ කිසිසේත් ම බියෙන් විසූ පුද්ගලයකු ගේ නිර්මාණයක්‌ විය නොහැකි ය. එහෙත් මුගලන් කුමරු ආපසු එන බව කාශ්‍යප රජු නො දැන සිටියා නො වේ. එසේ වූවත් රටේ ප්‍රමාණවත් බලයක්‌ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අත් කරගෙන තිබූ බැවින් කාශ්‍යප රජුට බිය වීමට කරුණු නො වී ය. රජුට සෙනෙවියන් දාහක්‌ සිටි බව මහාවංශයෙහි ම කියෑවෙන කරුණුවලින් සනාථ වෙයි. සෙනෙවියන් දහසක්‌ යටතේ සෙබළුන් විශාල සංඛ්‍යාවක්‌ සිටි බව ඉතා පැහැදිලි ය.

අවුරුදු දහ අටකට පසු රටට පැමිණි මුගලන් කුමරු සිංහලයන් විසින් හරසරින් පිළිගනු ලැබූ බවට සැකයක්‌ නැත. භික්‍ෂුන් වහන්සේලා ඒ කුමරුට ආශිර්වාද කළ බව ද පැහැදිලි ය. කාශ්‍යප රජු මුගලන්ට එරෙහි ව යුද්ධයට ගියේ ය. එය සිංහල ජාතිකයන් හා යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අතර ඇති වූ අවසන් ප්‍රධාන සටන යෑයි අපි කියමු. ඉන් පෙර එවැනි සටනක්‌ ඇති වූයේ මහසෙන් රජු දවස බව ද කිව හැකි ය. ඇතැම් විට එළාර ගැමුණු සටන ද සිංහලයන් හා බොහෝ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අතර සිදු වූ සටනක්‌ විය හැකි ය. එළාර රජු පර්සියාවෙන් පැමිණෙන්නට ඇත්තේත් යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් සමඟ තිබූ සම්බන්ධකම් උඩ යෑයි සිතිය හැකි ය.

එසේ පැමිණි එළාර රජුට යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් බොහෝ පිරිසක්‌ ආධාර කර ඇති බව මහාවංශ කතාවලින් පැහැදිලි වෙයි. එළාර රජුට අනුරාධපුරය එතරම් අපහසුවක්‌ නැති ව යටත් කර ගැනීමට හැකි වීමේ රහස ද ඒ ආධාරය බව පැහැදිලි වෙයි. එසේ සිංහලයන් හා සිංහලයන් වීමට විරුද්ධ වූ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් අතර විටින් විට පැවැති ප්‍රධාන සටන් අවසන් වී ඇත්තේ කාශ්‍යප මුගලන් යුද්ධයෙන් පසුව බව වංශකතාවෙන් ම පැහැදිලි වෙයි.

මුගලන් කුමරු ආපසු පැමිණීමෙන් පසුව ඇති වූ යුද්ධයෙන් කාශ්‍යප රජු පැරැදී ඇත්තේ එතුමා ගේ සේනාව එතුමා වැරැදියට වටහා ගැනීම නිසා මිස මුගලන් කුමරු ගේ හෝ ඔහු ගේ සේනාවේ හෝ දක්‍ෂතාවක්‌ නිසා නො වන බව පැහැදිලි ය. වංශකතාවලට අනුව රජතුමා හමුදාව ගමන් කළ මගෙහි වූ බාධකයක්‌ මඟහැරීමට හැරුණු අවස්‌ථාවෙහි එතුමා පළා යන්නේ යෑයි විශ්වාස කළ සේනාව එතුමා අතහැර ගොස්‌ ඇත. මුගලන් කුමරු ලද අවස්‌ථාවෙන් ප්‍රයෝජන ගෙන කාශ්‍යප රජතුමා මරා දමා රාජ්‍යත්වයට පත් වී ඇත.

මුගලන් කුමරු රජ වීමෙන් පසු මෙරට භීෂණ සමයක්‌ උදා වී ඇත. රජතුමා කාශ්‍යප රජු ගේ සෙනෙවියන් දාහක්‌ මරා දැමූ බව මහාවංශයෙහි සඳහන් වෙයි. මේ සෙනෙවියන් සියල්ල ම නො වේ නම් අති විශාල බහුතරයක්‌ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් වූ බවට සැකයක්‌ තිබිය නොහැකි ය. එයට අමතරව මුගලන් රජු තමාට විරුද්ධ වූ වැසියන් ද ඝාතනය කර ඇත. මේ අය විශාල වශයෙන් ගත හොත් සිංහල ජාතියට ඇතුළු නො වූ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් වන්නට ඇතැයි සිතිය හැකි ය. මුගලන් රජු කෙතරම් භීෂණයක්‌ ඇති කළේ ද කිව හොත් ඔහුට රකුස්‌ මුගලන් යනුවෙන් නමක්‌ ද පටබැඳී ඇත.

රකුස්‌ යන නම පටබැඳීම ගැන ද වචනයක්‌ සඳහන් කළ යුතු ය. රාක්‍ෂසයෝ ද අර්ධ වෛදිකයන් මෙරටට පැමිණීමට පෙර මෙහි වාසය කළ ජනවර්ගයක්‌ වූ හ. එමෙන් ම ආර්යයන් දඹදිවට පැමිණීමට පෙර එහි රාක්‍ෂසයන් සිටි බව පැහැදිලි ය. රාවණ රජු කොහේ වාසය කළ ද රාක්‍ෂස ගෝත්‍රයට අයත් විය. අතැමුනට අනුව රාක්‍ෂස වර්ගය යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ගේ ආරක්‍ෂක භටයන් ගෙන් සමන්විත විය. වෙනත් වචනවලින් කිව හොත් රාක්‍ෂසයෝ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ගේ ආරක්‍ෂකයෝ වූ හ. කෙසේ වෙතත් රාක්‍ෂසයන් යුද්ධ දක්‍ෂයන් වී ඇති බව පැහැදිලි ය. ඔවුන් ගෙන් දඹදිවට පැමිණි ආර්යයන්ට හිරිහැර සිදු වී ඇති බව ද පැහැදිලි ය. එහි ප්‍රතිඵලයක්‌ ලෙස රාක්‍ෂකයන් සියලු දෙනා ම මහා භයානක පිරිසක්‌ ලෙස, භීෂකයන් ලෙස, ආර්යයන් විසින් හඳුනාගනු ලැබ ඇත.

රාක්‍ෂස යන නාමය එලෙස භීෂණය සමඟ පර්යාය වී හඳුනා ගැනෙන්නට ඇත. රකුසා යන්න භීෂකයා යන අදහස ගෙන දෙන පදයක්‌ ලෙස දඹදිව භාවිත වී ඇති බව පැහැදිලි ය. ලංකාවට පැමිණි අර්ධ වෛදිකයනට ද රකුසා යන පදය එලෙස භීෂක සමඟ පර්යාය වී ඇති බව පැහැදිලි ය. අද පවා අප රාක්‍ෂස යන වචනය යොදා ගන්නේ භයානක යන අදහස ගෙන දෙන ආකාරයට ය. එහෙත් රාක්‍ෂස යන්නෙහි නෛසර්ගික ව ආරක්‍ෂකයා යන අර්ථය මිස භීෂක යන අර්ථය නොමැත. අප මෙවැනි යෙදුම් දැන් වත් නතර කළ යුතු ය.

කෙසේ වුවත් මුගලන් රජුට රකුස්‌ නම පටබැඳී ඇත්තේ ඔහු මෙරට එකල භීෂණයක්‌ දියත් කළ හේතුවෙනි. මේ භීෂණය යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන්ට එරෙහි ව දියත් කළ එකක්‌ විය. එහෙත් ඕනෑ ම භීෂණයක්‌ මෙන් ම පසු කාලයක දී භීෂණය අනෙක්‌ ජනවර්ගවලට ද එරෙහි ව ක්‍රියාත්මක වන්නට ඇත. රකුස්‌ යන නම මුගලන් රජුට පටබැඳෙන්නට ඇත්තේ භීෂණය සිංහලයන්ට ද එරෙහි ව ක්‍රියාත්මක වීමට පටන් ගැනීමෙන් පසු ව විය යුතු ය. කෙසේ වෙතත් යම් අවස්‌ථාවක භික්‍ෂුන් වහන්සේ මැදිහත් වී මුගලන් රජු ගේ ක්‍රියා කලාපය වෙනස්‌ කෙරී ඇත.

පසුව මුගලන් රජු වෙහෙර විහාර කරවා භික්‍ෂුන් වහන්සේ කමා කරගත් බව මහාවංශයෙන් පැහැදිලි වෙයි. එතුමා සීගිරි ගල මුදුනෙහි ද විහාරයක්‌ කරවී යෑයි මහාවංශයෙහි සඳහන් වෙයි. ඇතැම් වත්මන් උගතුන්ට සීගිරිය මුල සිට ම බෞද්ධ විහාරයක්‌ ලෙස හඳුනාගැනීමට තුඩු දී ඇත්තේ මේ විහාරය විය හැකි ය. මුගලන් රජු ගෙන් පසුව ද සිංහල රජවරු සිගිරියෙහි බෞද්ධ සිද්ධස්‌ථාන ඉදි කරන්නට ඇත. සිහිගිරිය යක්‍ෂ ආධිපත්‍යයෙන් මුදා ගැනීම එහි එක්‌ අරමුණක්‌ වන්නට ඇත.

ඇතැම් විට සිහිගිරියෙහි සිංහ හස්‌ත (සිංහ කට) නිර්මාණය කරන්නට ඇත්තේ ද යක්‍ෂ ආධිපත්‍යයෙන් කැඩීමට විය හැකි ය. ඒ කිනම් කාලයක නිර්මාණය කෙරිණි ද යන්න පැහැදිලි නැත. එසේත් නැත හොත් ඒ කාශ්‍යප කුමරු රජ වීමට පෙර සිට ම තිබි එකක්‌ විය හැකි ය. කාශ්‍යප කුමරු තම අභිමානය සඳහා සිංහ කටින් ඇතුළු වීමට තීරණය කළා විය හැකි ය. මේ සියල්ල ගැන විධිමත් ගවේෂණයක්‌ අවශ්‍ය වෙයි. එහෙත් සුසමාදර්ශය වෙනස්‌ නො කර කෙරෙන ගවේෂණයක්‌ ඵල දැරීමට බොහෝ කල් ගත වනු ඇත.

මුගලන් රජු මෙරට ඉතිහාසයෙහි සඳහන් විය යුත්තේ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ගේ දේශපාලන බලය නැති කළ තැනැත්තා ලෙස ය. ඔහු යක්‍ෂ ගෝත්‍රික සෙනෙවියන් මරණයට පත් කර වෙනත් ප්‍රධාන යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ද විනාශ කරන්නට ඇත. මුගලන් රජු ගෙන් පසුව යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් සිංහලයන්ට එරෙහි ව කළ ප්‍රධාන සටනක්‌ ගැන දැනගන්නට නැත. ඇතැම් යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් ඉන් පසුව ද තම අනන්‍යතාව රැකගැනීමට උත්සාහ කර ඇති බව පමණක්‌ පැහැදිලි ය. මෑතක්‌ වන තුරු ම ඇතැම් ප්‍රදේශවල යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් තම යක්‍ෂභාවය යම් ප්‍රමාණයකට වුවත් රැකගෙන ඇති නමුත් විසි වැනි සියවසේ අගභාගයේ සිට ඒ අසීරු කාර්යයක්‌ වී ඇත.

අද යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන්ට තබා සිංහලයන්ට ද තම අනන්‍යතාව රැකගැනීම ප්‍රශ්නයක්‌ වී ඇත. ඒ දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ පමණක්‌ නිසා සිදු වන්නක්‌ නො ව සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද නිසා කෙරෙන්නකි. මුගලන් රජු ගේ කාලයෙහි සිදු වූයේ සිංහලයන් ගේ දේශපාලන ආධිපත්‍යයට එරෙහි ව අවුරුදු සිය ගණනක්‌ තිස්‌සේ ගොඩනැඟුණු යක්‍ෂ ගෝත්‍රික දේශපාලන අභියෝගයක්‌ පරාජය කිරීම ය. ඕනෑ ම දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ සමඟ යම් ප්‍රමාණයක වුව ද සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ බද්ධ වී ඇත. අප රටේ අවුරුදු දහස්‌ ගණනක ඉතිහාසය පමණක්‌ නො ව වෙනත් රටවල ඉතිහාසය ද අධ්‍යයනය කිරීමේ දී ඒ බව පෙනී යයි. එහෙත් සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යය වෙන ම ක්‍රියාත්මක වී ඇත්තේ බටහිරයන් යටතේ ය.

පැරැණි යුගවල සිදු වී ඇත්තේ එක්‌ පිරිසක දේශපාලන ආධිපත්‍යය තවත් පිරිසක්‌ මත ක්‍රියාත්මක කිරීම ය. ඇතැම් විට ඒ පිරිස්‌ දෙක ම එක ම සංස්‌කෘතියකට එක ම ආර්ථික රටාවකට අයත් වූවන් වන්නට ඇත. එවැනි අවස්‌ථාවක හුදු දේශපාලන ආධිපත්‍යයෙහි පමණක්‌ වෙනසක්‌ සිදු වෙයි. එහෙත් ආධිපත්‍යය පිහිටුවන පිරිස වෙනත් සංස්‌කෘතියකට අයත් නම් ඇතැම් විට යම් ප්‍රමාණයක සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද ඇති වීම වැළැක්‌විය නොහැකි ය. එහෙත් ඇතැම් විට එහි ප්‍රතිලෝමය ද සිදු වන්නට ඉඩ ඇත. එනම් දේශපාලන ආධිපත්‍යය පිහිටුවූවන් වෙත ආධිපත්‍යයට යට වූවන් ගේ සංස්‌කෘතිය ආරෝපණය වීමක්‌ ද සිදු විය හැකි ය. දේශපාලන ආධිපත්‍යය සමඟ සංස්‌කෘතියෙහි දෙපැත්තට ම ඇති විය හැකි මේ වෙනස්‌කම් සංස්‌කෘතික ආරෝපණ ලෙස හැඳින්විය හැකි ය. ආර්යයන් දඹදිවට පැමිණීමෙන් පසුව දෙපැත්තට ම සංස්‌කෘතික ආරෝපණ සිදු වී ඇත.

එහෙත් බටහිර යටත්විජිතවාදය යනු හුදු දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ පිහිටුවීම හා එයට අදාළව සංස්‌කෘතික ආරෝපණ සිදු වීම හෝ සිදු කිරීම හෝ නො වේ. එහි දී දැනුවත්ව සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද පිහිටුවෙයි. බටහිර යටත්විජිතවාදය මෙතෙක්‌ ලෝකයේ තිබූ යටත්විජිතවාදවලින් වෙනස්‌ වන්නේ එබැවිනි. බටහිර යටත්විජිතවාදයෙහි එකිනෙකින් අෙන්‍යාන්‍ය වශයෙන් බහිෂ්කාර නො වූ ආර්ථික, දේශපාලනික හා සංස්‌කෘතික සංරචක වෙයි. මුගලන් රජු කෙළේ යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන් මත දේශපාලන ආධිපත්‍යයක්‌ පිහිටුවීම පමණකි. ඒ සමඟ යම් යම් සංස්‌කෘතික ආරෝපණ දෙපැත්තට ම සිදු වන්නට ඇත. බටහිරයෝ දේශපාලන ආධිපත්‍යය පිහිටුවීමෙන් පමණක්‌ සෑහීමකට පත් නො වූ හ. ඔවුහු සංස්‌කෘතික ආධිපත්‍යයක්‌ ද පිහිටුවූ හ.

උපුටා ගැනුම : http://www.vidusara.com/2010/05/12/feature2.html

සීගිරිය

ප්‍රශ්නය

සීගිරි ගලේ විල සැදුවේ කවුරුන්දෝ
සීගිරි ගලේ රූ ඇන්දේ කවුරුන්දෝ
සීගිරි රුවෙන් දිස්වෙන්නේ කවුරුන්දෝ
මෙතුන් පදේ විසඳන්නේ කවුරුන්දෝ?

පිළිතුර

සීගිරි ගලේ රාවණ දෙවි විල සැදුවා
සීගිරි ගලේ විස්කම් සිත්තම් කෙරුවා
සීගිරි රුවෙන් මන්දෝදරි දිස්වෙනවා
මෙතුන් පදේ මම නිසි ලෙස විසඳනවා

(නිල්ගල වලව්වේ සිසි කුමාරිහාමි මහත්මිය 1940දී තල්කොටේ ගමට පැමිණි අවස්ථාවක එහි විසූ පුංචිරා නම් ගැමියෙකු විසින් කී තේරවිලි කවි කිහිපයක් ඇයගේ අත් පොතක සටහන් කර තිබිණි. එයින් කවි 2ක් The Cultural Heritage of King Ravana, 21 පිටුවේ ඇතුළත්ය. මේ ජන කවි 'රාවණ කතා' පුස්කොළ ග්රින්ථයේද සඳහන්ය)

පැරණි හෙළ නීතිය සහ දඬුවම් ක්‍රම

ශිෂ්ට සම්මත සමාජයක්‌ තුළ බියෙන් සැකෙන් තොරව ජීවත්වීමේ අයිතිය නීතිය යෑයි අවධාරණය කළ හැකිය. විවිධ ආගම් තුළින් හැඩ ගැසුන මිනිසාට තමන් අනෙකකු විසින් ඝාතනය නොකරන බවට, තමන් සතු දේ පැහැර නොගන්නා බවට තම පවුල් ජීවිතයට අන් අය විසින් අනවශ්‍ය ආකාරයෙන් බලපෑම් නොකරන බවට, යන සහතිකය නොලැබීම හේතුකරගෙන මිනිසාට නීතියේ අවශ්‍යතාවය දැඩිව දැනෙන්නට ඇත. භික්‍ෂු සමාජය තුළද භික්‍ෂුව දුසිල්වත් වීම හේතු කරගෙන බුදුන්වහන්සේ විනය නීති පැනවූහ. නීතිය යන්නට විවිධ අර්ථකථන සපයා ඇත. මිනිසාගේ බුද්ධියෙන්ම සමාජයේ යහපතට සාදාගත් ක්‍රමයකි නීතිය. මෙය, ජී. ඩී. ජැරට්‌, පියතුමාගේ මතයයි. එතුමා අවධාරණය කරන අන්දමට සියලු දෙනාම එකතුවීම, එකතුව සාකච්ඡා කිරීම, ඒ අනුව පිළිපැදීම නීතිය යනුයි.

මීට ශතවර්ෂ ගණනාවකට පෙර ක්‍රි.පූ. සවැනි ශතවර්ෂයේදී පමණ ඉන්දියාවේ ගණ තන්ත්‍ර පාලන ක්‍රමයට අනුව ඇති වූ නීති මූලයන් හෙවත් සප්ත අපරිහානික ධර්ම තුළද මේ අදහස ගැබ්ව තිබේ. සම්පූර්ණයෙන්ම බෞද්ධ අදහසක්‌ මත ගොඩ නැගුණ මේ ගණ තන්ත්‍ර පාලන ක්‍රමය තුළින් ශිෂ්ට සම්මත සමාජයක්‌ බිහි වූ බවට නිදර්ශන තිබේ. බුදුන්වහන්සේ භික්‍ෂුන්ටත් මේ සප්ත අපරිහානික ධර්ම අනුගමනය කරන ලෙස අවවාද කළහ. ඉම්මානුවෙල් කාන්ට්‌ (ක්‍රි.ව. 172-180) එක මිනිසෙකුගේ අදහස්‌ අනිත් අයගේ අදහස්‌ සමග ගැලපේ නම් එය නීතිය යෑයි පවසයි. රිචඩ් හූකර් (1554 - 1660) බුද්ධියෙන් යමක්‌ කල්පනා නොකොට එය මේ විදියට පිළිපැදිය යුතුයෑයි සම්මත කරගත් ව්‍යස්‌ථාව නීතිය යනුවෙන් හඳුන්වයි. බුදුදහම මේ ධර්මතා චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර වශයෙන් ගෙන තමන් හිකමවිය යුතු කරුණු වශයෙන් පන්වාදෙන අතර දියෙන් කිරි වෙන්කරගන්නට බැරුවා සේ ඔවුනොවුන් අතර අවබෝධයෙන් හා සහජීවනයෙන් යුතුව කටයුතු කිරීමටද උපදෙස්‌ ලබාදෙති. 

ක්‍රි.පූ. 6-7 ශතවර්ෂවලදී පමණ තම රටේ නීතිය ව්‍යවහාර වූ බව සකලන ඉන්දියානුවන් නීති මූලාශ්‍රයක්‌ හැටියට සැලකුවේ මනුස්‌මෘතියේ එන මනු නීතියයි. ඊට සමගාමීව ශ්‍රී ලංකාවේද දියුණු පාලන ක්‍රමයක්‌ හා නීති ක්‍රමයක්‌ භාවිතා විය. පසු කලෙක අප රටේ ව්‍යවහාර වූයේ බොදු නීතියයි. එය දේවානම් පියතිස්‌ස රජතුමාගෙන් ආරම්භ වූවායෑයි සැලකේ. එතුමා බුදුදහම වැළඳ ගැනීමෙන් පසු ධර්මාශෝක රජතුමාගේ අනුග්‍රහයෙන් නැවත වරක්‌ අභිෂේකය ලැබූහ. මේ අභිෂේකය මීට පෙර නොවූ විරු අභිෂේකයක්‌ බව "තතො පුබ්බේ පන ඊදිසං අභිසේක ගහණං නාම නත්ථිs යෑයි මහාවංශ ටීකාවෙහි සඳහන් වේ. මීට පෙර ලාංකික රජෙකුට නොලැබුණ තරමේ ඉහළ තත්ත්වයක්‌ මේ අභිෂේකය තුළින් ලැබී ඇත. ඒ නිසාම එතුමා උපාධි නාමයක්‌ වූ "දෙවනපිය" නම් විරුදාවලියෙන්ද පිදුම් ලැබූහ. පසු කාලීනව බිහි වූ බොහෝ රජවරුද බුදුදහමට අනුව තම රාජ්‍යය පාලනය කළහ. දහමේ එන මූලික හර පද්ධතීන් ඒ අයුරින්ම අනුගමනය කරන්නට කැමැති වූ සමහර රජවරු බුද්ධත්වයද ප්‍රාර්ථනා කළහ. සිරි ලක්‌හි නොබෝසත්හු නොරජවත් යෑයි කියන සිව්වන මහින්දයන්ගේ

ඡේතවනාරාම පුවරු ලිපිය එයට සාධක සේ දැක්‌විය හැකිය. බෝධිසත්ව ගුණැති රජවරු රටවැසියා තම දරුවන් සේ සලකා කටයුතු කළහ. ඡේතවන බදුලු ආදි සෙල්ලිපි වල බදු ගැනීම් ආදී නීති රීති පනවා තිබුණත් නීති උල්ලංඝනය කළ අයට දඬුවම් දීම පිළිබඳ එහි සඳහනක්‌ නැත. ශ්‍රී ලාංකික රජවරු මරණීය දණ්‌ඬනය පවා දුන් බවට සාධක නැතුවා නොවේ. නුවර යුගයේ සමහර රජවරු දඬුවම් පැමිණවීමේදී අවනීතියද ක්‍රියාත්මක කළහ. එවැනි සිද්ධීන් සුලභව ඇතත් මගේ පරමාර්ථය වන්නේ හෙළ රජ සමයේ ශ්‍රී ලංකාවේ පැවති නීතිය හා දඬුවම්වල ස්‌වභාවය පිළිබඳ විමසා බැලීමයි.

බුද්ධ කාලයේ සිට අපේ රටේ ක්‍රියාත්මක වූ නීතිය න්‍යාය සතරක්‌ යටතේ විග්‍රහ කළ හැකිය.

1. මෙත්තානු මූල න්‍යාය

2. තේජානු මූල න්‍යාය.

3. ද්විත්ව තීන්දු දණ්‌ඩ න්‍යාය.

4. කූට තීන්දු දණ්‌ඩ න්‍යාය.

1. මෙත්තානු මූල න්‍යාය - වරුදකරුට සමාව දීම අභයදානය දීම මේ ප්‍රතිපත්තියට අන්තර්ගතය. මෙත්තානු මූල වරය ලබාගැනීමට සුදුස්‌සන් සේ සලකනු ලබන්නේ ඉහත සඳහන් කරුණු අනාවරණය වුවහොත් පමණි.

1. වරදකරු වරදෙහි බැඳීමට මූලික හේතුව විමසීම.

2. වරද කිරීම සිදුවූයේ ස්‌වයං තීරණ මතද අන්‍යයන්ගේ බල කිරීම් මතද යන්න සොයා බැලීම.

3. වරදකරුගෙන් හානි වූ දේපල මානව සම්පත් පිළිබඳ විමසීම.

4. වරදකරු මානසික රෝගියකුද යන්න විමසා බැලීම.

මේ කරුණු තහවුරු කරගැනීමට අපරාධ විමර්ශන ක්‍රම, වෛද්‍ය පරික්‍ෂණ ක්‍රම, ගුප්ත විද්‍යා ක්‍රම ආදිය උපයෝගි කරගනු ලැබේ. මේ න්‍යාය වරයෙන් සමාව ලද තැනැත්තන් සඳහා අතුරු නියෝග පනවනු ලැබේ. අරණ ක්‍රියා දේව ක්‍රියා වශයෙන් එය හඳුන්වනු ලැබේ. අරණ ක්‍රියා ලෙස සලකනුයේ වැරදි කරුවන් පුනරුත්ථාපන කඳවුරු ගත කිරීමයි. ඒ සඳහා ධර්මධර. විනයධර, කමටහන්ධාරි භික්‍ෂුන් වහන්සේලාගේ මූලිකත්වයෙන් යුතු මංඩලයක්‌ පත්කරනු ලැබේ. එහිදී පුනරුත්තාපනය වන වැරදිකරුවෝ අරණ සුදීනයෝ නමින් හඳුන්වති. ද්විතීය අවස්‌ථාව වන්නේ වංශයේ දේවපූජා විධි සඳහා ත්‍රිවිධවර මෙහෙය සිදුකරන මෙන් ආඥ පැනවීමයි. දෙවියන් වෙනුවෙන් ස්‌තෝත්‍ර ගායනා කිරීම, පූජා භූමි සංවර්ධනය කිරීම. ධනය පරිත්‍යාග කිරීම යනු ත්‍රිවිධ මෙහෙවරයි. යමගිරික නම් කුමාරයා සුළු මවගේ අනාදරය නිසා බාලවියේ සිටම පීඩා විඳි තැනැත්තෙකි. තුරුණු වියේදී ගෙවල් බිඳින සොරෙකුවූ ඔහු අපරාධ කිපයක්‌ සඳහා සැකකරුවෙකු වී අත්අඩංගුවට පත්විය. ඔහු දරුණු සොරෙකු වුවද පූජ්‍ය ස්‌ථානවලට හා පොදු ස්‌ථාන වලට හානි පැමුණුවේ නැත. වරිග සභාව සහ රාජ්‍ය සභාව ඔහුට මෙත්තානු වරය නියම කළේ එබැවිනි. යමගිරික සය මසක්‌ පුනරුත්තාපන බෞද්ධ ආයතනයක චිත්ත සමාධිය ලැබීය. එයින් ඔහු රහත් ඵලයට පත්විය.

2. තේජානුවර දඬුවම් තීන්දු ක්‍රමය - ගමේ හෝ ගෝත්‍රයේ සුභ සිද්ධිය සඳහා ගම්පතියෙකුට හෝ ගෝත්‍රික ප්‍රධානියෙකුට තීරණය ගැනීමේ හැකියාව තේජානුවර දඬුවම් තීන්දු ක්‍රමයයි. රජු හෝ ගෝත්‍රයේ ප්‍රධානියෙක්‌ වැරදිකරුවෙකු සඳහා තීන්දු ප්‍රකාශයට පත්කිරීමේදී විත්තිය භික්‍ෂුන් වහන්සේලාගේ මැදිහත් වීම අපේක්‍ෂා කරයි. මෙවන් අවස්‌ථාවකදී භීක්‍ෂුන්වහන්සේලාගේ ඉල්ලීම ඉටු කිරීමක්‌ හැටියට දඬුවම් ලිහිල් කිරීමක්‌ සිදුවෙයි.

3. ද්විත්ව තීන්දු දණ්‌ඩ නීතිය - වැරැදිකරුවෙකුට දඬුවම් නියම කිරීමේදී වරදකරුවා නැවත ද්විතීය පරීක්‍ෂණයට ලක්‌ කිරීම මෙයින් අදහස්‌ කෙරේ. එය නම් පූර්ණ අපරාධ විමර්ශනයකින් අනතුරුව නිගමනයට එළඹීමයි. ඔහු තවත් වැරදිකර ඇද්දැයි සොයා බැලීම ද්විතීය පරීක්‍ෂණයයි. සිව් වැදෑරුම් විශ්ලේෂණ ක්‍රමයකින් ඔහු ගැන තොරතුරු විමර්ශනය කළයුතුය.

(1) චෝදිත අයවලුන් පූර්වයෙහි කරන ලද නීති විරෝධි ක්‍රියා පිළිබඳ පරික්‍ෂා කර බැලීම.

(2) ඔහුගේ / ඇයගේ මානසික තත්ත්වය පිළිබඳව වෛද්‍ය පරීක්‍ෂණයකින් නිගමනයකට පැමිණීම.

(3) චෝදිතයන් පූර්වයෙහි කරන ලද රාජ්‍ය මෙන්ම, සමාජසේවා පිළිබඳව අන්තර්ගත තොරතුරු පරීක්‍ෂා කිරීම.

(4) වරදකරු හෝ වරදකාරිය විකෘති උද්දීපන ක්‍රියාවන් සඳහා පෙළඹවීමට හේතු වූ මූලික හා අතුරු හේතුන් පිළිබඳ සොයා බැලීම.

ද්විතීයික පරීක්‍ෂණයකින් පසුව ඔහු වරදකරුවෙකු වී නම් සිරගත කිරීම, දේශයෙන් නෙරපීම මරණීය දඬුවම වෙනත් අතුරු නියෝගයන්ට යටත් කිරීම යන දඬුවම් ක්‍රම භාවිතා කරනු ලැබේ.

4. කූටක තීන්දු ක්‍රමය - මේ දඬුවම් ක්‍රමය මරණීය දඬුවම සඳහා පමණක්‌ ක්‍රියාත්මක කෙරේ. චෝදනා ලැබුවන් සඳහා විනිශ්චය ලබාදෙන ප්‍රධාන අධිකරණය සහ අනු අධිකරණයෙහි ප්‍රධානත්වය උසුලන රාජ්‍ය නායක තෙමේ ස්‌වකීය විධායක බලය ක්‍රියාත්මක කරන සුවිශේෂම අවස්‌ථාව මෙයයි. කිසිවෙකුගේ ඉල්ලීමකට එකඟ නොවන අවස්‌ථාවද මෙයයි. අවිහිංසාවාදි ප්‍රතිපත්තිවලට අනුව මරණීය දණ්‌ඩනය ප්‍රතික්‍ෂේප කළත්, අවස්‌ථා උචිත හා කාලෝචිතව සලකා සමාජ ශුභ සිද්ධිය උදෙසා තීන්දු ගැනීමෙදී වරදකරුවන්ට මරණීය දණ්‌ඩනය නියම කරනු ලැබේ. රටවැසියා අවධානමකට ලක්‌වූ අවස්‌ථාවක රාජ්‍යනායක තෙම කූටක තීන්දු ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක කරන ලදී. මරණීය දඬුවම් ක්‍රම සතරකි.

1. කුසන මාරකය.

2. කළිඟු මාරකය.

3. සෙපිලි මාරකය.

4. තෛලාබු මාරකය.

1. කුසන මාරකය - වැරදිකරුගේ සිරුර කපා ඉරා දුක්‌�ත භාවයට පත්කර මරා දැමීමකි, මේ සඳහා කීර කුසනය නම් උපකරණය භාවිතයට යොදා ගත්හ. තියුණු මුවහත් ආයුධ ඇති පීප්පයක්‌ බඳු දෙයකට වරදකරු ඇතුළු කර එය අට දෙනෙකු විසින් කරකැවිය යුතුය. මෙය කරකැවීමේදී වරදකරු කැපී ඉරී මරණයට පත් වේ. මෙය ජනයා රැස්‌කර ඔවුන් ඉදිරියේ සිදුකරනු ලබයි. මේ දඬුවම් ක්‍රමය භාවිතා වූ බවක්‌ සඳහන් නොවේ.

2. කලිඟු මාරකය - ගෙල සිඳ මරා දැමීමයි. වරදකරුගේ ගෙල රත්මල් බැඳ කවට මිටියෙන් තලා වදක බෙර වයමින් වීථි ජනපද වල සංචාරය කරවයි. එසේ කරනුයේ සෙසු ජනතාවට නීතියේ බලය පෙන්වීමටයි, කාඩිය ගසේ කඳෙන් කපා සාදාගනු ලබන දංගෙඩියක හිස තබා කඩුවකින් ගෙල සිඳීම කරනු ලබයි.

3. සෙපිලි මාරකය - මේ දඬුවම් ක්‍රමය ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී විෂ සහිත කුහුඹුවන් හා විෂ පොවන ලද හෙල්ලක්‌ යොදා ගැනේ. දළපයෝ (දළ කඩි) බොටයෝ (දිමි වර්ග) කෝරාවෝ (කඩි) යන විෂ සහිත කුහුඹු වර්ග මේ දඬුවම් ක්‍රමයට යොදාගනී. වරදකරුට කුහුඹුවන් සිටින තැනක වැතිර ගැනීමට නියම කරයි. ඉන්පසු විෂ පෙවූ හෙල්ලයකින් ඇණ වද දෙමින් මරා දැමීම සෙපිලි මරකයයි.

4. තෛලාබු මාරකය - පස්‌සන ලද තෙල් කටාරමක දමා මරණයට පත් කිරීම තෛලාබු මාරකයයි. ඒ සඳහා තෙල් වර්ග සතරක්‌ නියම කර ඇත. 1. කසට තෙල, 2. කදුරුතෙල, 3. තිබොට තෙල, 4. අම්බාට තෙල මේ තෙල් වර්ග කවර වර්ගයක තෙල්ද යන්න නිශ්චිතවම කිව නොහැක. ඖෂධීය තෙල් වර්ග මේ සඳහා භාවිතා කර නොමැත. පොල්තෙල්, මීතෙල්. තලතෙල් ආදිය ඖෂධීය තෙල් වර්ගයි. කබර ගොයාගේ තෙල් හා මළපහ යෙදූ විෂ දියරයක්‌ද යොදාගත් බව සඳහන් වේ. තෛලාබු මාරකය නියම කිරීම සඳහා පහත සඳහන් නීති විරෝධි ක්‍රියාවලින් එකක්‌ සිදුකිරීම ප්‍රමාණවත්ය.

1. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණින් ඝාතනය කිරීම.

2. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණින්ට ප්‍රසිද්ධියේ අපහාස කිරීම.

3. පූජා වස්‌තුන් විනාශ කිරීම.

4. දැහැමි පාලකයන් ඝාතනය කිරීම.

5. මව් පියන් මැරීම.

6. ස්‌ත්‍රී දූෂණය.

නීති ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී රාජ සභා වරිග සභා නියෝජනය කරන නිලධාරින් ගුණාංග සතරකින් සමන්විත විය යුතුය. යක්‍ෂ ගෝත්‍රික නීති අනුව එය චතුර් අධිසය නමින් හඳුන්වයි.

1. එඩි අධිසයෑ සත්තාජ වීමැ - ඔහු මනා පෞරෂයෙකින් යුතු පුද්ගලයෙකු විය යුතුය.

2. සාමග්‍රි අධිසයෑ සත්තාජ වීමැ - ඔහු සමගියට කැමති පුද්ගලයෙකු විය යුතුය.

3. පයුරුවන අධිසයෑ සත්තාජ වීමැ - සාමයට කැමැති පුද්ගලයෙකු විය යුතුය.

4. ලීලේ අධියසැ වීමැ - ඔහු අවංක අපක්‍ෂපාති පුද්ගලයෙකු විය යුතුය. හෙළ රජදරුවන්ගේ නීති සංග්‍රහයට අනුව මුලින්ම හමුවන්නේ බුදු සසුන ආරක්‍ෂා කිරීම පිළිබඳ නීතියයි. "තෙදින් බල දාරකයෙනි සම්බෝධි සස්‌මිතොල රක්‍ෂිත වන්නාසේ තොප රක්‍ෂිතයෝම වනැ, දරුවෙනි බුදුසසුන ආරක්‍ෂාවූ විට තොපද ආරක්‍ෂාවූවාසේයෑ මේ කියමනට අනුව සකස්‌ වී ඇති නීතිරීති මෙසේයෑ. (කිරිබංඩා උපාසක මහතාගේ වරිගපූර්ණිකා ප්‍රකාශනයේ අත් පිටපත).

1. උවැට නිල සද්ධන් සිරය කෙරපීලුය. සිව් පසයෙන් සංග්‍රහා කළ යුතුය.

2. කෝසිලම්බු සද්ධන් සිරය කෙරපීලූය. ගිලන්හල් විශ්‍රාම ශාලා පූජා කළ යුතුය.

3. දැහැමි බෝධිමූල මුරය කෙරපීලූය. භාවනා ආරණ්‍ය සේනාසන පූජා කළ යුතුය.

4. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණි ශීර්ෂ ග්‍රහ මෙර කිවිසලූය. භික්‍ෂු භික්‍ෂුණින්ට අපහාස නොකළ යුතුය.

5. ශාසන සවිධි මුණය කිවිසි ලූය. සංඝභේදය නොකළ යුතුය.

රටේ කාන්තාවන් සඳහා පුරුෂ පක්‍ෂය විසින් පිළිපැදිය යුතු නීති.

1. තෙපි නාහ කවිලාශපාලි කුපිතල කුදය වඩාලු මෑ වන කවිලාශපාලි නීති සංග්‍රහයට අනුව ස්‌ත්‍රී දූෂණය නොකළ යුතුය. එයට අනුබල නොදිය යුතුය.

2. තෙපිනාහ කවිලාශපාලි මාතෘවර කුදය වඩාලු මෑ වන ගබ්සාවට අනුබල නොදිය යුතුය.

3. තෙපිනාහ කවිලාශපාලි කාමච්ඡෙදන කුදය වඩාලු මෑ වන කාමයෙහි සමබරතාවය ඇති කරගත යුතුය.

4. තෙපිනාහ කව්ලාශපාලි උරුවටන කුදය වඩාලු මෑ වන ගණිකාවන් සේවනය නොකළ යුතුය ස්‌ත්‍රීන් වරදෙහි නොබැඳ විය යුතුය.

5. තෙපිනාහ කව්ලාශපාලි උපසාය කුදය කඩාලු මෑ වත අසම්මත විවාහයෙන් තොරවිය යුතුය.

ස්‌ත්‍රීන් සඳහා පනවා ඇති නීති

1. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි දැහැන් වර කුදය වඩාලු මෑ වන කුමරි බ්‍රහ්මචාරිත්වය රැකීම, උත්‍රාචක්‍ර වට සප්ත ශීලය රැකීම.

2. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි විද්පුර කුදය වඩාලු මෑ වන වංශයේ සිරිත් විරිත්වලට අනුව ජීවත්විය යුතුය.

3. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි මාතෘවර කුදය වඩාලූ මෑ වන අසම්මත අයුරින් දරුවන් බිහි කිරීම නොකළ යුතුය.

4. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි මතෝල කුදය වඩාලූ මැ වන විකෘති කාමයෙන් බැහැර විය යුතුය.

5. තබ්බිනිකාහ කවිලාශපාලි ජාතිනිස කුදය වඩාලූ මෑ වන ගණිකා වෘත්තිය කිරීමෙන් කරවීමෙන් වැළකිය යුතුය.

එවක සිටි සේවාකරුවන්ගේ සේවය නිසි අයුරින් කළ යුතු බවටද නීති පනවා ඇත. එවැනි සේවාවන් කීපයකි මේ.

1. සුරු වැදග - හේවිසි තූර්ය වාදකයන්ගේ සේවාව

2. උසුරු වැදග - ශුද්ධකාරකයන්ගේ සේවාව

3. උණ්‌ඩර වැදග - කම්හල් කරුවන්ගේ සේවාව

4. පණ්‌ඩර වැදග - දෝලාකරුවන්ගේ සේවාව

5. පන්aඩර වැදග - මඟුල් කපුවන්ගේ සේවාව

6. ශුවිධ මුර වැදග - ධාර්මික වෙළෙන්දන්ගේ සේවාව

7. බණ්‌ඩාර වැදග - කර්ණවෑමියන්ගේa සේවාව

8. ඉරුකාල වැදග - කුඹලුන්ගේ සේවාව

9. ධාලපු සේවාව - ආභරණ කරුවන්ගේ සේවාව

10. මුණ්‌ඩාල වැදග - කසල ශෝධකයන්ගේ සේවාව

රට වැසියාගේ අවධානයට ලක්‌විය යුතු නීති මූලයන් 05 ක්‌ ගැනද සඳහන්ය.

1. රකුන වරිග පිදෙනෙක සොලියමැ - ආහාර පිළිබඳ නීති.

2. රකුන වරිග මහීසන සෝලියමැ - දැහැන් වැඩීම පිළිබඳ නීති.

3. රකුන වරිග බන්ධමතී සෝලියමැ - ලිංගිකත්වය පිළිබඳ නීති.

4. රකුන වරිග කෞරාවාග්‍ර සොලියමැ - දඬුවම් පිළිබඳ නීති.

5. රකුන වරිග විෂකුම්භණ සොලියමැ - දැහැමි ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳ නීති.

ආශ්‍රිත ග්‍රන්ථ - යක්‍ෂ ගෝත්‍රිකයන්ගේ අප්‍රකට තොරතුරු, සෙල්ලිපි සංග්‍රහය, මානෑව කිරිබංඩා උපාසක මහතාගේ වරිග පූර්ණිකා අත් පිටපත.

මානෑවේ විමලරතන හිමි
දිවයින 21-11-2010

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව
දිවි හිමියෙන් පතිදම් සුරකින බව
දනිමි ඔබත් දැනගත යුතු මේ බව
ඔබෙ සෙනෙහස මට ඕනෑ නැති බව

පති කුල ගොත වත – ඉහළයි හැමවිට
එහි අභිමානය – රකිනෙමි හැමවිට //

අන් සතු අඟනක් සෙනෙහස පැතුමට
නිහින නොවේ මේ රාවණ පෙළපත

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව . .

මගෙ සොහොයුරියක් පෙර දවසාක් දා
රාම කුමරුගෙන් හිරිහැර වින්දා //

පිළිතුරු ලෙස ඔබ සිරකර රන්දා
හෙළ පෙළපත අබිමන් දද බැන්දා

සීතාවනි ඔබ හැඩරුව ඇති බව . .



ප්‍රේමසිරි නානායක්කාර ගයන මේ ගීතය රාවණා කළ ක්‍රියාව දිහා වෙනස් ඇසකින් බැලීමක්. මම මුලින් හිතාගෙන හිටියෙ මේ ගීතය ගායනා කරන්නෙ පුන්සිරි සොයිසා කියලයි. අදයි “මියුරු ගී” වෙබ් අඩවියෙන් හොයා ගත්තෙ. පද රචනාව කාගෙ වුණත් අති විශිෂ්ඨයි.

ඉන්දීය චිත්‍රපටවලින් රාවණාව පතුරු ගහද්දි මේ ගීතය ලියූ පුද්ගලයාත් රාවණා අභිමානය රැකීමට උත්සාහ දැරීම ඇත්තටම අගය කළ යුත්තක්.

උපුටා ගැනීම